.. ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΜΕ ΠΟΙΑ ΜΟΡΦΗ. ..Ο ΑΝ.ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ.. ..απο Panagiota Karapeti fb

ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΙ ΕΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ..

ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΡΟΣ ΟΠΟΙΟΝ Κ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥ,

ΓΙΑΤΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥΣ,

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ Κ ΜΕ ΠΟΣΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΙΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ..

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ,

ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ Κ ΜΕ ΠΟΣΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ,

ΟΤΑΝ Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ,

ΤΟΝ ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΑΠΕΙΡΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ..

ΕΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ,

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΔΙΚΗΣΕ Η ΣΤΕΡΗΣΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ..

ΕΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ,

ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕ. 

ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ Κ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΗ ΖΩΗ Κ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ..

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΑΣ ΝΟΥΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ Η ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΒΘΡΩΠΟΥΣ,

ΑΠΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΑΓΝΟΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΠΟΥ ΚΑΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΒΕΙ..

ΔΕΝ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΚΑΛΟ Η ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΩΣ ΜΑΘΗΜΑ Η ΔΩΡΟ,

ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ
ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ Η ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ Κ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ..

Η ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ,

ΠΟΥ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΙ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ..

ΓΙΑΤΙ ?

...

ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΝΟΗΤΙΚΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ,

ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΟΡΙΣΕ,

Κ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΑΒΘΡΩΠΟΣ Η ΓΕΓΟΝΟΣ,

ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΛΜΕΝΟΣ ΕΚΕΙ,

ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ...

ΑΝ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΠΟΝΟ,

ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ Κ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ,

ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ,

ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ,

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ,

Κ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΗΜΑΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ..

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΝΟΗΤΙΚΗ ΘΕΣΗ,

ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΡΟΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ..

ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ..

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΜΕ ΠΟΙΑ ΜΟΡΦΗ.

..Ο ΑΝ.ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ..

(Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΔΙΔΑΧΗ ΑΠΟ Μ.ΖΑΒΟΥ)

 

-Ο Καμπίρ λέει: «Αυτός ο αυθορμητισμός είναι το σαμάντι μου. Απλώς το να είμαι αυθόρμητος, είναι ο διαλογισμός μου»

-Όταν κάποιος έχει φτάσει στο σημείο να κεντραριστεί μέσα του, 

όταν κάποιος έχει πετύχει το διαλογισμό,

όταν κάποιος έχει γίνει σιωπηλός και ο νους του έχει εξαφανιστεί,

βρίσκεται πέρα από την ηθική μας,

πέρα από την παράδοση.

Βρίσκεται πέρα από περιορισμούς.

Αν μπορούμε να τον ακολουθήσουμε,

τον ακολουθούμε.

Αν δεν μπορούμε,

είμαστε ανήμποροι.

Όμως δεν γίνεται τίποτε και δεν πρέπει να κρίνουμε».

-Αν λειτουργεί η ορθή γνώση,

αν ο νους σου βρίσκεται στην κατάσταση της ορθής γνώσης,
γίνεσαι πνευματικός άνθρωπος.
Πρόσεξε, 

είναι τελείως διαφορετικό.

Ο Πατάντζαλι δεν λέει να πας στο τζαμί, 

στο ναό, 

να κάνεις κάποια τελετή, 

να προσευχηθείς...

Όχι, 

αυτά δεν είναι θρησκεία.

Πρέπει να κάνεις το κέντρο της ορθής γνώσης να λειτουργήσει. 

Είτε πηγαίνεις στο ναό, 

είτε όχι,

δεν έχει σημασία.

-Αν λειτουργεί το κέντρο της ορθής γνώσης,

οτιδήποτε κάνεις είναι προσευχή,

οπουδήποτε πηγαίνεις είναι ναός.

-Ο Καμπίρ είπε:

«Όπου κι αν πάω,

βρίσκω εσένα,

Θεέ μου.

Όπου κι αν κινηθώ,

κινούμαι προς τα σε,

σκοντάφτω πάνω σου.

Ότι κι αν κάνω,

ακόμη και το περπάτημα και το φαγητό,

είναι προσευχή».

-Ο Καμπίρ λέει:

«Αυτός ο αυθορμητισμός είναι το σαμάντι μου.

Απλώς το να είμαι αυθόρμητος είναι ο διαλογισμός μου».