Πληροφορίες

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013


O δρόμος για την επίτευξη των στόχων σου

Καθώς βουλιάζαμε μέχρι τα γόνατα στη λάσπη, πρόσθεσε, "Αυτό που σε σπρώχνει να περάσεις μέσα από τα λασπωμένα μονοπάτια της ζωής είναι το όραμα που σε ενέπνευσε να ξεκινήσεις την αναζήτησή σου. Αυτό έχει τη δύναμη να σε τραβήξει σαν μαγνήτης μέσα από τη λάσπη και το τέλμα. Άρα το πρώτο βήμα σε κάθε διαδικασία είναι να δημιουργείς μία κατεύθυνση, εκλέγοντας έναν σκοπό που έχει αξία για σένα".
"Αυτό είναι μερικές φορές ένα σοβαρό ερώτηση για μένα-να αποφασίσω τι στόχο θα θέσω".
"Βέβαια, δεν θα τον ανακαλύψεις περιμένοντας τη θεία επιφοίτηση, την απόλυτη βεβαιότητα, κάποιο μυστικιστικό όραμα, ή τη φωνή του Θεού. Γι' αυτό μην ζυγίζεις τις ιδέες και μην ανησυχείς , μην αμφισβητείς την κατεύθυνσή σου και μην βασίζεσαι στους άλλους για να σου πουν τι θα έπρεπε ή τι δεν θα έπρεπε να κάνεις. Πήγαινε προς αυτό που σε ελκύει, σε διεγείρει, ή σε εμπνέει -προς αυτό που αγγίζει την καρδιά σου. Ρώτα τον εαυτό σου τί είναι αυτό που αξίζει την προσπάθεια και τις θυσίες που συνοδεύουν έναν οποιονδήποτε σκοπό".
Καθώς καθαρίζαμε τα πόδια και τα παπούτσια μας από τις λάσπες σε ένα ρυάκι πιο πέρα, η σοφή γυναίκα πρόσθεσε, "Θυμήσου, Ταξιδιώτη, πως τα μεγάλα όνειρα που εκτείνονται σε ένα μακρινό μέλλον είναι ένα δυσβάστακτο βάρος. Οι καλύτεροι στόχοι ίσως να είναι εκείνοι που μπορείς να χειριστείς μέσα στην επόμενη εβδομάδα, την επόμενη μέρα, την επόμενη ώρα, ή την επόμενη στιγμή, δημιούργησε σταδιακά μια πορεία που προσφέρει πολλές μικρές επιτυχίες"."Πολλές μικρές επιτυχίες", επανέλαβα στον εαυτό μου καθώς ανηφορίζαμε μέσα σε ένα φαράγγι. "Ναι, αλλά τί γίνεται με εκείνους τους ανθρώπους που αποκτούν φήμη μέσα σε μια νύχτα; Πού είναι η δική τους διαδικασία;", ρώτησα.
"Κάθε αληθινά επιτυχημένο εγχείρημα", απάντησε, "είναι σαν το χτίσιμο ενός σπιτιού, που αρχίζει με μια γερή θεμελίωση και προχωρά υπομονετικά μέχρι την ολοκλήρωση. Μερικά σπίτια ή σταδιοδρομίες ανθρώπων έχουν χτιστεί γρήγορα, αλλά δεν διαθέτουν γερά θεμέλια, όλα δείχνουν ωραία, αλλά δεν αντέχουν πολύ. Αν έρθεις πιο κοντά σε μερικές από αυτές τις "επιτυχίες της μιας νύχτας", θα ανακαλύψεις ότι συνήθως χρειάστηκαν τουλάχιστον δέκα χρόνια προετοιμασίας. 

Διασχίζαμε μια συστάδα δέντρων κατευθυνόμενα προς την κορυφή του υψώματος -ένα σκιασμένο, σκοτεινό μέρος όπου χανόταν ο ουρανός. Η σοφή γυναίκα γονάτισε και μάζεψε από κάτω ένα βελανίδι, εξηγώντας μου, "Κατά τον ίδιο τρόπο που αυτό το μικροσκοπικό βελανίδι μεγαλώνει και γίνεται μια ψηλή βελανιδιά, κατά τον ίδιο τρόπο που ένας ποταμός σκάβει ένα φαράγγι μέσα στα βράχια, κατά τον ίδιο τρόπο που εσύ από ένα αβοήθητο παιδί μεγάλωσες και έγινες ώριμος άνδρας, μπορείς να εκπληρώσεις όλα όσα επιθυμείς, κάνοντας σταδιακά βήματα".
"Το κάνεις και ακούγεται τόσο βέβαιο. Πώς μπορείς να είσαι σίγουρη;Εξάλλου, ακόμα και όταν προχωρά κανείς βήμα-βήμα ακόμα και τότε μπορεί να αποτύχει".
"Λίγα πράγμα είναι βέβαια σε αυτόν τον κόσμο", είπε, "αλλά οι άνθρωποι σπάνια φτάνουν ακόμα και στην αποτυχία, αυτό που συμβαίνει είναι ότι σταματούν την προσπάθεια.
Η πρόοδος που διαρκεί δεν συντελείται μέσα σε λίγα δραματικά λεπτά, αλλά ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα. Και καθώς ο χρόνος περνά, κάθε διαδικασία περιλαμβάνει διορθωτικές κινήσεις. Ο δρόμος που οδηγεί στην ευτυχία είναι πάντοτε υπό κατασκευή. Εστιάσου στη ζωή κάνοντας ένα βήμα κάθε φορά ώσπου να το κάνεις σωστά, άφησε κατά μέρος αυτό που μπορείς να κάνεις αργότερα. Όταν η πειθαρχία και η υπομονή ενώσουν τις δυνάμεις τους, μετατρέπονται σε επμονή που διαρκεί, περνώντας μέσα από κοιλάδες και κορυφές, μεταφέροντας τις προθέσεις μέχρι την εκπλήρωση. Ο ενθουσιασμός θέτει τα πράγματα σε κίνηση, αλλά η επιμονή είναι αυτή που μας φέρνει στο στόχο. Η διαδικασία, η υπομονή και η επιμονή είναι κλειδιά που ανοίγουν τη θύρα εισόδου σε κάθε προορισμό. Ο θησαυρός, βλέπεις, δεν βρίσκεται μόνο στο τέλος του ταξιδιού, η διαδρομή μέχρι να φτάσεις εκεί, η ίδια η διαδικασία είναι από μόνη της μια ανταμοιβή".

Νταν Μίλμαν

Η Συνειδητοποίηση

"Δεν υπάρχει ανάγκη να ψάχνετε -τα επιτεύγματα δεν οδηγούν πουθενά. Δεν έχει καμία σημασία, να είσαστε λοιπόν χαρούμενοι τώρα! Η αγάπη είναι η μόνη πραγματικότητα στον κόσμο, γιατί, βλέπετε, τα πάντα είναι Ένα. Και οι μόνοι νόμοι είναι το παράδοξο, το χιούμορ και η αλλαγή. Δεν υπάρχει πρόβλημα, ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν θα υπάρξει. Ελευθερωθείτε από την πάλη σας, πετάξτε μακρυά τις έγνοιες σας και αφεθείτε μέσα στον κόσμο. Δεν υπάρχει λόγος να αντιστέκεστε στη ζωή- κάντε απλά ό,τι καλύτερο μπορείτε. Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε ότι είσαστε πολύ περισσότερα από αυτό που φαντάζεστε. Είσαστε ο κόσμος, είσαστε το σύμπαν -είσαστε ο εαυτός σας και όλοι οι άλλοι μαζί! Αυτό είναι το θαυμαστό Παιχνίδι του Θεού. Ξυπνήστε, ξαναβρείτε το χιούμορ σας. Μην ανησυχείτε, απλά να είσαστε ευτυχισμένοι. Είσαστε ήδη ελεύθεροι!"

Νταν Μίλμαν

Καλό; Κακό;

Ένας γέρος και ο υιός του δούλευαν σε ένα μικρό κτήμα. Είχαν μόνο ένα άλογο να τους σέρνει το αλέτρι. Μια μέρα, το άλογο το έσκασε.
"Τρομερό", είπαν οι γείτονες. "Μεγάλη κακοτυχία".
"Ποιος ξέρει αν είναι κακοτυχία ή καλή τύχη", απάντησε ο αγρότης.
Μια εβδομάδα αργότερα, το άλογο επέστρεψε από τα βουνά, φέρνοντας μαζί του στον στάβλο πέντε άγριες φοράδες.
"Τι καλή τύχη!" είπαν οι γείτονες.
"Καλή τύχη; Κακή τύχη; Ποιος ξέρει;" απάντησε ο γέρος.
Την επόμενη μέρα, ο υιός, προσπαθώντας να εξημερώσει ένα από τα άλογα έπεσε και έσπασε το πόδι του.
"Τρομερό! Πολύ μεγάλη κακοτυχία"
"Κακοτυχία ή καλή τύχη;"
Ο στρατός πέρασε από όλα τα κτήματα για να πάρει τους νεαρούς άντρες στον πόλεμο. Ο υιός του αγρότη δεν τους ήταν χρήσιμος, χτυπημένος όπως ήταν, τον άφησαν.
"Καλό; Κακό"

Όταν σταματήσουμε να προϋποθέτουμε ότι γνωρίζουμε τι είναι τελικά καλό ή κακό και αντιθέτως εμμένουμε στην πίστη -όταν βιώνουμε κάθε στιγμή δίχως κριτική και προσδοκία- ζούμε με διαφορετικό τρόπο. Οι γνώστες είναι μια συντηρητική τάξη, προσκολλημένοι στο πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, λύνοντας προβλήματα, αγωνιζόμενοι να κάνουν τα πάντα "σωστά". Τι θα συνέβαινε αν παύαμε να βγάζουμε συμπεράσματα για το τι σημαίνουν όλα ή πώς θα έπρεπε να λειτουργούν τα πράγματα, και απλώς αφήναμε τη ζωή να εκτυλιχτεί  κάνοντας το καλύτερο με κάθε νέο κύμα ευχαρίστησης ή πόνου, επιτυχίας ή αποτυχίας -όλα μέρη της συνολικής δομής της ζωής; Διότι, όσα συνέβησαν σε εμάς, ασχέτως με το πόσο ευχάριστα ή τραγικά ή απίθανα ήταν, έπρεπε να συμβούν. Έπρεπε να συμβούν γιατί συνέβησαν και τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει.
Η αποδοχή είναι ένας από τους παγκόσμιους νόμους της ζωής -η πιο δημιουργική, θετική και ευφυής στάση που μπορούμε να πάρουμε σε οποιαδήποτε στιγμή ή εμπειρία. Η αντίσταση είναι μάταιη. (Και εξαντλητική!) [...]To σκασμένο λάστιχο όταν έχουμε καθυστερήσει σε μια σημαντική συνάντηση μπορεί να καταλήξει να μας σώσει από ένα μοιραίο δυστύχημα στην επόμενη διασταύρωση -ή μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτό. Το ζήτημα είναι ότι δεν το γνωρίζουμε. Έχοντας καταλάβει αυτό, σταματάμε να παίζουμε τον ρόλο του Θεού.
Οι αγώνες της ζωής μας προσφέρουν καλύτερες στιγμές μάθησης. Η πίστη είναι το θάρρος να ζει κανείς σαν τα πάντα να συμβαίνουν για το ανώτερο καλό μας και τη διδαχή μας. Έτσι, όποτε αντιστεκόμαστε στην πραγματικότητα ή αντιμετωπίζουμε προκλήσεις, μπορούμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας: "καλή τύχη; κακή τύχη; ποιος ξέρει;" Αυτή η προοπτική μπορεί να μας βοηθήσει να χαλαρώσουμε περισσότερο γύρω από το θέμα της ζωής, της πίστης και του μυστήριο. Διότι, απλώς δεν ξέρουμε.

Η αληθινή Αξία του Δακτυλιδιού

«Ήρθα δάσκαλε, γιατί νιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πώς μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;"
Ο δάσκαλος, χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε: "Πόσο λυπάμαι αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά ίσως...'"και ύστερα από μια παύση συνέχισε: " αν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημά μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω".
"ε... μετά χαράς, δάσκαλε" είπε διστακτικά ο νεαρός, νιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν γι' άλλη μια φορά και μετέθεταν τις ανάγκες του.
"Ωραία" συνέχισε ο δάσκαλος.
Έβγαλε ένα δαχτυλίδι που φορούσε στο αριστερό του χέρι και το έδωσε στο αγόρι, λέγοντας: "πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα χρέος. Είναι ανάγκη να πάρεις όσο περισσότερα χρήματα μπορείς γι' αυτό. Και με κανέναν τρόπο μη δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί. Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς."
Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι και έφυγε. Μόλις έφτασε στην αγορά άρχισε να προσφέρει το δαχτυλίδι στους εμπόρους που το κοίταζαν με κάποιο ενδιαφέρον, ώσπου ο νεαρός έλεγε τι ζητούσε γι' αυτό. Όταν το παιδί έλεγε "ένα χρυσό φλουρί' όλοι γελούσαν.
Αφού προσπάθησε να πουλήσει το κόσμημα σε όποιον συνάντησε στον δρόμο του στην αγορά -και σίγουρα θα ήταν πάνω από 100 άτομα-, παραδέχτηκε την αποτυχία του, καβάλησε το άλογο και γύρισε πίσω.
Πόσο θα ήθελε ο νεαρός να είχε ένα χρυσό φλουρί για να το δώσει στο δάσκαλο και να τον γλιτώσει από το πρόβλημά του. Έτσι θα έπαιρνε κι αυτός τη συμβουλή και τη βοήθεια του Δασκάλου.
"Δάσκαλε"' είπε, "λυπάμαι. Είναι αδύνατον να τα καταφέρω. Ίσως να μπορούσα να πάρω δύο ή τρία ασημένια, όμως νομίζω ότι δεν μπορώ να γελάσω κανέναν για την πραγματική αξία του δαχτυλιδιού.''
Αυτό που είπες είναι πολύ σημαντικό, νεαρέ μου φίλε' απάντησε ο δάσκαλος. "Πρέπει πρώτα να μάθουμε την αληθινή αξία του δαχτυλιδιού. Καβάλησε πάλι το άλογο και πήγαινε στονκοσμηματοπώλη. Ποιος άλλος θα ξέρει καλύτερα; Πες του ότι θέλεις να το πουλήσεις και ρώτησε πόσα μπορεί να πιάσει. Όμως, μην του το πουλήσεις όσα κι αν σου προσφέρει. Γύρισε πίσω με το δαχτυλίδι."
Ο νεαρός καβάλησε και έφυγε πάλι. Ο κοσμηματοπώλης εξέτασε το δαχτυλίδι στο φως του κεριού, το κοίταξε με τον φακό, το ζύγισε και μετά είπε στο παιδί: Πες στο δάσκαλο αγόρι μου, ότι αν θέλει να το πουλήσει αμέσως, δεν μπορώ να του δώσω παραπάνω από πενήντα οχτώ χρυσά φλουριά για το δαχτυλίδι του.
''Πενήντα οχτώ χρυσά;" Φώναξε το παιδί.
"Ναι" απάντησε ο κοσμηματοπώλης.
Ο νεαρός έτρεξε συγκινημένος στο σπίτι του δασκάλου να του πει τα καθέκαστα.
"Κάθισε" του είπε ο δάσκαλος αφού τον άκουσε. "είσαι κι εσύ σαν αυτό το δαχτυλίδι. Ένα πολύτιμο και μοναδικό κόσμημα. Και σαν τέτοιο, πρέπει να σε εκτιμήσει ένας αληθινά ειδικός. Γιατί στην ζωή σου γυρίζεις εδώ κι εκεί ζητώντας να εκτιμήσει ο καθένας την πραγματική σου αξία;"
Και μ' αυτά τα λόγια, έβαλε πάλι το δαχτυλίδι στο μικρό δάχτυλο του αριστερού του χεριού.»

 Horhe Bukai - "Nα Σου Πω Μια Iστορια"


Ένα βιβλίο μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης, να διευρύνει τους ορίζοντές μας, να μας θυμίσει αυτά που ήδη γνωρίζουμε -όμως η πραγματική μεταμόρφωση απαιτεί προσπάθεια για μια ολόκληρη ζωή.
Η ζωή και η άσκηση του ειρηνικού πολεμιστή συνοψίζονται σε μια λέξη: δράση -το να είσαι χρήσιμος στους άλλους. Στα μάτια του Πνεύματος λίγα πράγματα μετρούν. Αυτό που δίνεις, αυτό και θα λάβεις. Πράξη σημαίνει κατανόηση. Και μπορείς να πραγματώσεις οτιδήποτε αρκεί να έχεις τη θέληση και το κουράγιο να το κάνεις.
Φυσικά κάνουμε λάθη -έτσι μαθαίνουμε. Όλοι έχουμε το δικό μας "Σωκράτη". Είναι ο ανώτερος εαυτός μας. Γι αυτό αφήστε να σας οδηγήσει ό,τι καλύτερο έχετε μέσα σας. Κάθε στιγμή, αν ρωτήσετε "τί θα έκανε τώρα ο ανώτερος εαυτός μου;", θα μάθετε ποιος είναι ο σωστός δρόμος. Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας. Εμπιστευτείτε το ρεύμα της ζωής. Εσείς οι ίδιοι είστε ο πνευματικός οδηγός που περιμένατε.

Νταν Μίλμαν
ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ


Και κάποιος άντρας είπε, Μίλησέ μας για την Αυτογνωσία.
Κι εκείνος απάντησε λέγοντας: 


Οι καρδιές σας γνωρίζουν σιωπηλά τα μυστικά των ημερών και των νυχτών.
Αλλά τ' αφτιά σας διψούν για τον ήχο της γνώσης της καρδιάς σας. 


Θέλετε να γνωρίσετε με λόγια αυτό που γνωρίζετε από πάντα στη σκέψη.
Θέλετε ν' αγγίξετε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας.

Και είναι καλό που το θέλετε.
Το κρυφό πηγάδι της ψυχής σας πρέπει να αναβλύσει και να τρέξει κελαρύζοντας προς τη θάλασσα. 

Και ο θησαυρός του άπειρου βάθους σας πρέπει να αποκαλυφθεί στα μάτια σας. 

Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν ζυγαριές για να ζυγίζουν τον άγνωστο θησαυρό σας. 

Και μη μετράτε τα βάθη της γνώσης σας με το βυθομετρικό κοντάρι ή το σχοινί. 

Γιατί ο εαυτός είναι μια θάλασσα απεριόριστη και άμετρη.
Μη λέτε, "Βρήκα την αλήθεια", αλλά να λέτε, "Βρήκα μιαν αλήθεια".

Μη λέτε, "Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής", αλλά να λέτε, 

"Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου". 

Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σ' όλα τα μονοπάτια.
Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι.
Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα. 


 Χαλίλ Γκιμπράν

Φιλία 


Κι ένας νέος είπε,  - Μίλησε μας για τη Φιλία.

Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:

-Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας.

Είναι το χωράφι που εσείς σπέρνετε με αγάπη και θερίζετε με ευγνωμοσύνη.

Και είναι το τραπέζι σας και το παραγώνι σας.

Γιατί πηγαίνετε στο φίλο με την πείνα σας, και τον αναζητάτε για τη γαλήνη σας.

Όταν ο φίλος σας εκφράζει τις σκέψεις του, δε φοβάστε το όχι στη δική σας σκέψη, ούτε αποσιωπάτε το ναι.

Και όταν εκείνος είναι σιωπηλός, η καρδιά σας δεν παύει για ν’ ακούσει την καρδιά του.

Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις, με χαρά που είναι άφωνη.

Όταν χωρίζεσαι από το φίλο σου, δε λυπάσαι, γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σ’ αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο ορειβάτης βλέπει πιο καθαρά το βουνό από την πεδιάδα.

Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθαιμα του πνεύματος. Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα και μόνο το ανώφελο θα πιάσει.

Και δίνετε το καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας. αφού θα γνωρίσει την άμπωτη του κυμάτου σας, δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροιά του.

Είναι ο φίλος σας κάτι που θα έπρεπε να γυρεύετε όταν έχετε ώρες που θέλετε να σκοτώσετε;

Καλύτερα να γυρεύετε το φίλο σας πάντα όταν έχετε ώρες να ζήσετε. Γιατί έργο του φίλου σας είναι να εκπληρώσει τις ανάγκες σας, αλλά όχι να γεμίσει το κενό σας.

Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο, και μοίρασμα χαράς.

Γιατί στις δροσοστάλες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την καινούργια αυγή της και ξανανιώνει.


Χαλίλ Γκιμπράν “Ο Προφήτης”


  •  
    Τα ναρκωτικά για μια στιγμή ή για μερικές στιγμές, βάζουν το νου στην άκρη με χημικό τρόπο.
    Κοιτάζεις τον κόσμο. Τώρα τα χρώματα που βλέπεις γύρω σου είναι κάτι θαυμαστό. Ποτέ δεν είχες ξαναδεί κάτι τέτοιο. Ένα συνηθισμένο λουλούδι γίνεται ολόκληρη η ύπαρξη, μεταφέρει ολόκληρη τη λαμπρότητα του Θεϊκού. Ένα συνηθισμένο φύλλο γίνεται τόσο βαθύ, σαν να αποκαλύπτεται ολόκληρη η αλήθεια μέσα από αυτό. Το κάθε τι και τα πάντα αλλάζουν αμέσως. Το ναρκωτικό δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Το ναρκωτικό βάζει απλώς το νου σου στην άκρη, με χημικό τρόπο.
    Κι αυτό όμως το συνηθίζεις, εθίζεσαι σ' αυτό. Ο νους απορροφάει ακόμα και το ναρκωτικό. Μόνο μια φορά, στην αρχή, την πρώτη φορά - ή δυο-τρεις φορές - μπορείς να κοροϊδέψεις το νου με χημικό τρόπο. Σιγά - σιγά, ο νους συντονίζεται με το ναρκωτικό και τότε ξαναπαίρνει τον έλεγχο και γίνεται και πάλι ο κύριος.

    Μόνο ο διαλογισμός μπορεί να σκοτώσει το νου — τίποτε άλλο. Ο διαλογισμός είναι η αυτοκτονία του νου. Αν μπορείς να βάλεις το νου στην άκρη χωρίς κανένα χημικό, χωρίς κανένα υλικό μέσο, τότε γίνεσαι εσύ ο κύριος. Και όταν είσαι εσύ ο κύριος, τότε το κάθε τι είναι καινούργιο. Από την αρχή ως το τέλος, το κάθε τι είναι πάντοτε καινούργιο, νέο, φρέσκο. Δεν υπάρχει θάνατος σ' αυτόν τον κόσμο. Είναι η αιώνια ζωή.

    Γιατί δίνεις τόσο μεγάλη αξία στη σκέψη; Έχεις εθιστεί σ' αυτήν. Είναι ναρκωτικό, είναι κάτι χημικό. Να θυμάσαι ότι η σκέψη είναι ένα χημικό, είναι ναρκωτικό. Όποτε αρχίζεις να σκέφτεσαι, βρίσκεσαι σε ένα είδος ύπνωσης, είσαι υπνωτισμένος, κοιμάσαι. Έτσι, έχεις εθιστεί, όπως ακριβώς συμβαίνει με το όπιο. Μπορείς να ξεχάσεις τον κόσμο, τις στενοχώριες, τις ανησυχίες, τις ευθύνες. Φτιάχνεις μέσα σου ένα διαφορετικό κόσμο. Ονειρεύεσαι, σκέφτεσαι.

    Ο Ιησούς μπορούσε να βρει μόνο απλούς ανθρώπους: έναν ψαρά, έναν ξυλοκόπο, έναν παπουτσή — απλοί άνθρωποι. Όλοι οι μαθητές του, εκτός από τον Ιούδα, ήταν αμόρφωτοι. Μόνον ο Ιούδας ήταν αληθινά καλλιεργημένος, ένας εκλεπτυσμένος κύριος. Και πούλησε τον Ιησού για τριάντα κομμάτια ασήμι. Αυτό ο καλλιεργημένος, ο εκλεπτυσμένος Ιούδας τον πρόδωσε κι ο Ιησούς ήξερε πως αν κάποιος μπορούσε να τον προδώσει, αυτός ήταν ο Ιούδας. Γιατί; Επειδή η καρδιά μπορεί να προδοθεί μόνο από το κεφάλι. Η αγάπη μπορεί να προδοθεί μόνο από τη λογική. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να προδώσει.

    Έτσι, όλες οι αντιπαραθέσεις, όλες οι συζητήσεις είναι μάταιες. Δεν οδηγούν πουθενά. Ακόμα κι αν αισθάνεσαι πως φτάνεις σε ένα συμπέρασμα, το συμπέρασμα αυτό είναι εξαναγκασμένο, δεν φτάνεις σ'
    αυτό μέσα από τη συζήτηση. Μπορείς να σιωπήσεις τον άλλον, μα δεν μπορείς ποτέ να τον πείσεις. Ποτέ! Και το λέω κατηγορηματικά: Ποτέ! Αν ξέρεις μερικά κόλπα της λογικής, μπορείς να σιωπήσεις τον άλλον.

    Καμία αντιπαράθεση δεν μπορεί να πείσει. Και αν δεν έχει φτάσει στην πειθώ, τότε ποιο είναι το συμπέρασμα; Το συμπέρασμα είναι εξαναγκασμένο, είναι πάντοτε πρόωρο. Μοιάζει περισσότερο με έκτρωση, δεν είναι πραγματική γέννα. Είναι κάτι που το έχεις επιβάλλει εσύ. Δεν γεννιέται ένα υγιές, ένα δυνατό, ένα ζωντανό παιδί, μα ένα παιδί νεκρό.

    Οι παπάδες χρησιμοποιούν τόσο ειδική φρασεολογία, χρησιμοποιούν τέτοιους τεχνικούς όρους, που δεν μπορείς να καταλάβεις για τι πράγμα μιλούν. Και όταν δεν μπορείς να καταλάβεις, νομίζεις πως είναι πολύ βαθυστόχαστοι. Όποτε δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι, νομίζεις πως είναι πολύ βαθυστόχαστο. "Είναι πέρα από μένα."
    Να θυμάσαι αυτό: Ο Βούδας μιλάει σε μια πολύ συνηθισμένη γλώσσα, η οποία μπορεί να γίνει κατανοητή από τον καθένα. Δεν είναι η γλώσσα των παπάδων. Ο Ιησούς μιλάει με μικρές παραβολές, που μπορεί να τις καταλάβει οποιοσδήποτε αμόρφωτος άνθρωπος. Δεν χρησιμοποιεί ποτέ ειδική φρασεολογία. Ο Μαχαβίρα μιλάει, δίνει τις τεχνικές του, στη γλώσσα των πιο συνηθισμένων και καθημερινών ανθρώπων.
    Αν ο καθημερινός άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει, μόνο τότε μπορούν να επιβιώσουν οι παπάδες. Αν ο καθημερινός άνθρωπος καταλαβαίνει τι λένε, τότε εκείνοι χάνουν, επειδή δεν λένε τίποτα.
    Ο έξυπνος έχει πάντοτε εκμεταλλευτεί τον καθημερινό άνθρωπο. Γι' αυτό ο Βούδας, ο Ιησούς και ο Μαχαβίρα δεν έγιναν ποτέ σεβαστοί από τους βραχμάνους, τους λόγιους και τους έξυπνους, επειδή ήταν επιβλαβείς. Κατέστρεφαν τις δουλειές τους.
  • Δεν μπορείς να εξαπατήσεις μέσα από το σώμα. Το σώμα σου είναι πιο αληθινό από το νου σου. Και όλες οι θρησκείες που έχουν επινοηθεί από τους παπάδες, σού λένε: «Να είσαι εναντίον του σώματος και υπέρ του νου.»

    Τώρα έχω μάθει τι σημαίνει εκκλησία. Σημαίνει απλώς να είσαι σιωπηλός και να ακούς. Αυτό μπορεί να γίνει οπουδήποτε και είναι προτιμότερο να γίνει κάπου αλλού, επειδή στην εκκλησία πηγαίνουν πολλοί άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι φλυαρούν και με ενοχλούν. Είναι καλύτερα κάτω από ένα δέντρο. Είναι καλύτερα κάτω από τον ουρανό.

    Όσο περισσότερους σκοτώνεις, τόσο πιο σπουδαίος είσαι. Όσο πιο αγενής είσαι, τόσο πιο μεγάλος πολεμιστής είσαι.
    Και πίσω στη χώρα σου θα σας υποδεχτούν σαν ήρωες, θα σας δώσουν μετάλλια. Επειδή υπήρξες σπουδαίος φονιάς, σου δόθηκε αυτό το μετάλλιο από τη χώρα σου. Και ονομάζουμε αυτές τις χώρες πολιτισμένες — και οι φονιάδες αποκτούν αναγνώριση, οι φονιάδες γίνονται σεβαστοί. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο με τις μαζικές δολοφονίες. Οι ατομικές δολοφονίες δεν επιτρέπονται. Τότε ο δολοφόνος οδηγείται στη φυλακή.
    Όταν ολόκληρη η κοινωνία τρελαίνεται, αυτό ονομάζεται πόλεμος. Το κάθε τι παραμερίζεται και επιτρέπεται η αληθινή σου φύση. Γι' αυτό, όλοι νιώθουν χαρούμενοι, όταν υπάρχει πόλεμος.
    Θα έπρεπε να είναι αλλιώς, να μη νιώθει κανένας χαρούμενος, όταν γίνεται πόλεμος. Όλοι όμως νιώθουν χαρούμενοι, επειδή τώρα σας επιτρέπεται να είστε ζώα. Ο πολιτισμός σας, η ετικέτα σας, οι τρόποι σας είναι απλώς λουστραρισμένοι τρόποι για να κρύψετε από πίσω το ζώο.

    Ένας παντρεμένος άντρας, με έξι παιδιά, ήρθε ο' εμένα, μόλις πριν από λίγες μέρες, και είπε: "Ποτέ στη ζωή μου δεν κοίταξα άλλη γυναίκα. Ποτέ! Τ συμβαίνει όμως; Διαλογίζομαι και για πρώτη φορά οι γυναίκες έχουν γίνει πολύ ελκυστικές. Και είμαι σαράντα οκτώ ετών, με γυναίκα και έξι παιδιά και όλα πάνε καλά. Τι να κάνω; Τώρα φοβάται. Πρέπει να το καταπίεζε συνεχώς αυτό, επί σαράντα οκτώ χρόνια. Τώρα, ξαφνικά, έχει μάθει πώς να χαλαρώνει. Όταν όμως χαλαρώνεις, χαλαρώνεις απόλυτα. Έτσι, όλα εκείνα που έχουν καταπιεστεί, χαλαρώνουν κι αυτά.

    Με έναν καταπιεσμένο νου, η χαλάρωση είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα. Έρχεσαι σ' εμένα και ρωτάς: "Πώς να χαλαρώσω;" Δεν ξέρεις τι ζητάς, επειδή η κοινωνία σου σε έχει εκπαιδεύσει να μη χαλαρώνεις, η κοινωνία σου σε έχει διδάξει πώς να ελέγχεις κι εγώ βρίσκομαι εδώ να σε διδάσκω πώς να χαλαρώνεις. Αυτό είναι απόλυτα αντικοινωνικό.
    Η κοινωνία σου είναι δημιουργημένη από παθολογικούς νους σαν το δικό σου. Έχουν φτιάξει κανόνες και διατάξεις και οι παθολογικοί άνθρωποι είναι πάντοτε πολύ αποτελεσματικοί στο να φτιάχνουν κανόνες και διατάξεις.

    Υπάρχει μια δυναμική, ένας εσωτερικός νόμος, ότι οι άνθρωποι που σε σέβονται, κατά βάθος νιώθουν επίσης και έλλειψη σεβασμού. Οι άνθρωποι που σε αγαπούν, σε μισούν επίσης, επειδή μέσα τους είναι χωρισμένοι. Δεν είναι ένα. Έτσι, αφού σε βοηθήσουν να φτάσεις στο θρόνο, ένα κομμάτι έχει τελειώσει, το κομμάτι της αγάπης. Τώρα τι θα συμβεί στο κομμάτι που μισεί; Αμέσως, αρχίζει να λειτουργεί το κομμάτι που μισεί.

    Το σεξ είναι το πιο θεϊκό πράγμα στον κόσμο. Γιατί όμως εσύ το ονομάζεις αμαρτία; Επειδή από την αρχή -αρχή, έχεις διδαχθεί πως είναι αμαρτία. Έχεις ξεχάσει εντελώς πως έχεις έρθει από αυτό. Κι έχεις ξεχάσει εντελώς το γεγονός πως όταν η σεξουαλική ενέργεια τελειώνει μέσα σου, θα πεθάνεις. Ζωή είναι η σεξουαλική ενέργεια που πάλλεται μέσα σου.

    Έτσι, όλοι οι θρησκευτικοί άνθρωποι, όλοι οι δάσκαλοι έχουν επινοήσει τρόπους για να σε βγάλουν έξω από τη λογική. Το Ζεν έχει τη δική του ιδιαίτερη τεχνική κι αυτή η τεχνική είναι γνωστή ως κόαν.
    Το κόαν είναι ένας παράλογος γρίφος. Δεν μπορείς να τον λύσεις. Όσο κι αν προσπαθείς εσύ, η προσπάθεια σου είναι άσχετη. "Πιο εντατικά! Πιο εντατικά!" θα λέει συνέχεια ο δάσκαλος. "Δεν προσπαθείς αρκετά εντατικά!" Και σε κοροϊδεύει, επειδή, οτιδήποτε κι αν κάνεις, δεν είναι ποτέ αρκετό για να λύσεις το πρόβλημα.
    Επειδή το πρόβλημα είναι άλυτο! Δεν εξαρτάται από το αν εργάζεσαι εντατικά ή όχι. Αν όμως το κάνεις με όλο σου τον εαυτό, ξαφνικά θα αποκτήσεις επίγνωση του παράλογου. Ποτέ πριν. Ξαφνικά, θα αρχίσεις να γελάς. Το όλο πράγμα ήταν ανοησία. Κι αν μπορείς να αρχίσεις να γελάς με τρελό γέλιο, που έρχεται όταν δεν λειτουργεί η λογική...

    Το φαγητό μπορεί να σου δώσει σεξουαλική ευχαρίστηση, επειδή το σεξουαλικό κέντρο και το στόμα συνδέονται. Γι' αυτό το φιλί είναι κάτι σεξουαλικό. Αλλιώς, γιατί; Κι αν φιλάς κάποιον με πάθος, αμέσως θα αισθανθείς να ανεβαίνει σεξουαλική ενέργεια. Γιατί; Αφού το στόμα και το σεξ βρίσκονται τόσο μακριά! Δεν βρίσκονται μακριά, είναι συνδεδεμένα. Είναι οι δύο πόλοι της ίδιας ενέργειας.

    Δημιουργώντας συνεχώς ένα συγκεκριμένο ήχο, μπορείς να παράγεις τόση πολλή ζέστη... Μπορείς να το δοκιμάσεις και μόνος σου. Μια νύχτα που κάνει κρύο, στάσου έξω και απλώς κάνε όμκαρ. Βάλε το Ομ μέσα σου, όσο πιο πολύ μπορείς, ώστε το Ομ να ηχεί από τα δάχτυλα των ποδιών σου, μέχρι το κεφάλι σου. Ξαφνικά, θα αισθανθείς ότι το κρύο έχει εξαφανιστεί, το σώμα είναι ζεστό. Και αν το συνεχίσεις αυτό,
    σύντομα, σε μια πάρα πολύ κρύα, παγωμένη νύχτα, εσύ θα αρχίσεις να ιδρώνεις.
    Με αυτόν τον τρόπο έζησε γυμνός ο Μαχαβίρα. Με αυτόν τον τρόπο οι βουδιστές μοναχοί ζουν γυμνοί στο Θιβέτ, όπου η παγωνιά είναι κάτω από το μηδέν. Κάθονται όλη τη νύχτα κάτω από τον ουρανό, χιονίζει κι εκείνοι ιδρώνουν. Δημιουργούν συνεχώς ένα συγκεκριμένο ήχο.
    ΟΣΣΟ


  • Κοίτα τη ζωή σου, οτιδήποτε κάνεις. Αν την αφήσεις, τι θα χαθεί; Τίποτα δεν κερδίζεις μέσα από αυτήν. Ασήμαντα πράγματα, από το πρωί ως το βράδυ. Και τότε κουράζεσαι από αυτά, τότε πας για ύπνο και το πρωί είσαι και πάλι έτοιμος να κάνεις τα ίδια ανούσια πράγματα. Είναι ένας φαύλος κύκλος. Το ένα ανούσιο πράγμα οδηγεί στο άλλο ανούσιο πράγμα. Συνδέονται μεταξύ τους.

    Έρχονται σ' εμένα άνθρωποι που νομίζουν ότι η αναζήτηση τους είναι θρησκευτική. Η αναζήτηση τους είναι απλώς διανοητική. Κινούνται στις σκοτεινές κοιλάδες του νου, εξακολουθούν να ακούν το νου, ελπίζουν. Είχαν στηρίξει την ελπίδα τους στο χρήμα και απέτυχαν. Είχαν στηρίξει την ελπίδα τους στο σεξ και απέτυχαν. Είχαν στηρίξει την ελπίδα τους σε πάρα πολλά και όλα απέτυχαν.

    Να το θυμάσαι αυτό. Όταν φτάνεις στο εσώτατο κέντρο σου, δεν είσαι μόνος, είσαι μοναχικός. Κι αυτή η μοναχικότητα δεν είναι κενό, είναι πληρότητα. Αυτή η μοναχικότητα δεν είναι άδεια, πλημμυρίζει. Αυτή η μοναχικότητα δεν είναι άδεια, είναι το παν.

    Οι φωτισμένοι είναι πάντα αλλοπρόσαλλοι. Η λογική συνέπεια είναι πάντοτε του νου. Μπορείς να βρεις έναν σκεπτόμενο με λογική συνέπεια, μα δεν μπορείς να βρεις ένα βούδα με λογική συνέπεια. Κάθε στιγμή, συμπεριφέρεται με έναν καινούργιο τρόπο, επειδή η συμπεριφορά του δεν βγαίνει από το παρελθόν, αλλά ανταποκρίνεται στην παρούσα στιγμή. Και ήταν τόσο απροσδόκητο, που ο νους δεν μπορούσε να λειτουργήσει και ξαφνικά υπήρχε σκοτάδι παντού.

    Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, που αντιμετωπίζει αναπόφευκτα όποιος ταξιδεύει στο μονοπάτι, είναι το να κάνει μια ξεκάθαρη διάκριση ανάμεσα στην αγάπη και την προσκόλληση. Φαίνονται ίδιες, αλλά δεν είναι. Μοιάζουν ίδιες, αλλά δεν είναι. Μάλιστα, το μίσος μοιάζει περισσότερο με την αγάπη, από ό,τι η προσκόλληση.
    Η προσκόλληση είναι ακριβώς το αντίθετο. Στην πραγματικότητα, κρύβει το μίσος και εμφανίζεται σαν αγάπη. Η προσκόλληση σκοτώνει την αγάπη. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να είναι τόσο δηλητηριώδες, όσο η προσκόλληση, όσο η κτητικότητα. Προσπάθησε λοιπόν να το καταλάβεις αυτό κι ύστερα μπορούμε να μπούμε σ’ αυτή την όμορφη ιστορία.

    Το να αγαπάς, σημαίνει ότι ο άλλος έχει γίνει τόσο σημαντικός, που μπορείς να χάσεις τον εαυτό σου. Η αγάπη είναι δόσιμο χωρίς όρους, επειδή, αν υπάρχει ακόμα κι ένας όρος, τότε ο σημαντικός είσαι εσύ, όχι ο άλλος. Τότε είσαι εσύ το κέντρο, όχι ο άλλος. Και αν είσαι εσύ το κέντρο, τότε ο άλλος είναι απλώς το μέσο. Χρησιμοποιείς τον άλλο, εκμεταλλεύεσαι τον άλλο, βρίσκεις ικανοποίηση, βρίσκεις ευχαρίστηση, βρίσκεις πληρότητα μέσα από τον άλλο, μα ο στόχος είσαι εσύ.

    Όλη σου η ποίηση, όλα σου τα τραγούδια για την αγάπη είναι απλώς υποκατάστατα, ώστε να μπορείς να τραγουδάς, χωρίς να μπαίνεις μέσα σ' αυτήν, ώστε να μπορείς να νιώθεις ότι αγαπάς, χωρίς να αγαπάς. Και η αγάπη είναι μια τόσο βαθιά ανάγκη, που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτήν. Χρειάζεται είτε το αληθινό είτε κάποιο υποκατάστατο.
    Το υποκατάστατο μπορεί να είναι ψεύτικο, αλλά τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι μέσα στην αγάπη. Και ακόμα και το ψεύτικο είναι απολαυστικό. Αργά ή γρήγορα, θα αντιληφθείς πως είναι ψεύτικο. Τότε, δεν πρόκειται να αλλάξεις την ψεύτικη αγάπη σε αληθινή. Τότε, θα αλλάξεις απλώς τον εραστή ή την ερωμένη.
    Ιδιαίτερα στη Δύση, όπου η αγάπη έχει σκοτωθεί εντελώς, οι άνθρωποι είναι ερωτευμένοι με αντικείμενα ή με ζώα — σκυλιά, γάτες, σπίτια, αυτοκίνητα. Είναι πιο εύκολο να αγαπήσεις ένα αντικείμενο ή ένα ζώο. Ο σκύλος είναι πιο πιστός από ό,τι μπορεί να είναι μια σύζυγος. Δεν μπορείς να βρεις πιο πιστό ζώο από το σκύλο. Μένει πάντοτε πιστός, δεν υπάρχει κίνδυνος.

    Αν θέλεις να κάνεις κτήμα σου τον άλλο, τον σκοτώνεις. Και τη στιγμή που το έχεις πετύχει, χάνεται όλη η δόξα, επειδή τώρα ο άλλος δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Ο άλλος μπορεί να ανταποκριθεί μόνο μέσα σε ελευθερία, εσύ όμως δεν μπορείς να επιτρέψεις ελευθερία, επειδή δεν αγαπάς. Η αγάπη δεν είναι ποτέ κτητική. Δεν μπορεί να είναι, από την ίδια της τη φύση.

  • Στους παπάδες δεν άρεσε ποτέ ο Βούδας, όσο ήταν ζωντανός, δεν τους άρεσε ποτέ ο Ιησούς, όσο ήταν ζωντανός. Όσο ήταν ζωντανός, ήταν πάντοτε εναντίον του. Όταν είναι νεκρός, αμέσως έρχονται και οργανώνονται γύρω του, κάνουν ένα ναό κι αρχίζουν να σε εκμεταλλεύονται.

    Όταν γεννιέται ένα παιδί, εσύ αρχίζεις να κατευθύνεις την αγάπη του: "Εγώ είμαι ο πατέρας σου, αγάπα με." Λες και η αγάπη είναι ένα λογικό συμπέρασμα: "Εγώ είμαι ο πατέρας σου, συνεπώς αγάπα με." "Εγώ είμαι η μητέρα σου, συνεπώς αγάπα με." "Αυτός είναι ο αδελφός σου, συνεπώς αγάπα τον." Και η αγάπη δεν γνωρίζει 'συνεπώς.' Η αγάπη δεν είναι συμπέρασμα.

    Έτσι, πριν συμβεί το αυθόρμητο, εμείς αρχίζουμε να πιέζουμε το παιδί. Και το παιδί πρέπει να υποχωρήσει, επειδή είναι αβοήθητο. Έτσι, αρχίζει να πουλάει την αγάπη του και γεννιέται η πολιτική. Γίνεται πολιτικός, χαμογελάει, στο βάθος όμως είναι θυμωμένο. Δείχνει αγάπη του και στο βάθος δεν υπάρχει αγάπη.

    Υπάρχει μια φράση του Ιησού, από τις πιο μυστηριώδεις, αδύνατον να την εναρμονίσεις με το νου του Ιησού και πολύ επικίνδυνη. Και η διατύπωση είναι επίσης επικίνδυνη. Ο Ιησούς λέει στους μαθητές του: "Αν δεν μισήσεις τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, δεν μπορείς να έρθεις μαζί μου."
    Ένας άνθρωπος σαν τον Ιησού, που λέει ότι η αγάπη είναι το μονοπάτι, που λέει ότι ο Θεός είναι αγάπη, που ανυψώνει την αγάπη στην υψηλότερη δυνατή κορυφή και την κάνει ισοδύναμη με το διαλογισμό, λέει: "Αν δεν μισήσεις τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, δεν μπορείς να έρθεις μαζί μου." Έχει δίκιο, επειδή αν δεν γίνει ο Ιησούς ο πατέρας σου και η μητέρα σου...
    Δεν μπορείς να έρθεις σε ένα δάσκαλο, αν δεν έχεις αφήσει εντελώς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου. Αυτοί είναι το παρελθόν σου, περασμένοι συσχετισμοί, περασμένες σχέσεις.

    Αν γνωρίζεις την αγάπη, δεν υπάρχει κανένας φόβος. Αν δεν γνωρίζεις την αγάπη, τότε ο φόβος γίνεται το κέντρο της ζωής σου. Πώς να προστατεύσεις τον εαυτό σου; Έτσι, φτιάχνεις κάστρα, φτιάχνεις τραπεζικούς λογαριασμούς.
    Αυτά είναι απλώς προστασίες εναντίον του θανάτου. Και όταν φοβάσαι το θάνατο, φοβάσαι να ζήσεις, επειδή το να ζεις είναι πάντοτε επικίνδυνο. Να ζεις σημαίνει να κινείσαι σε άγνωστα μονοπάτια. Και υπάρχει κίνδυνος. Σε κάθε γωνιά μπορεί να περιμένει ο θάνατος.
    Ο άνθρωπος που φοβάται το θάνατο, σιγά - σιγά συρρικνώνεται κι αρχίζει επίσης να φοβάται και τη ζωή. Δεν μπορεί να πετάξει με το αεροπλάνο, δεν μπορεί να μπει στο τρένο, επειδή μπορεί να συμβεί ατύχημα, δεν μπορεί να γίνει φίλος με έναν άγνωστο, επειδή ποιος ξέρει; Δεν μπορεί να ερωτευτεί με καμία γυναίκα, επειδή ποιος ξέρει αν τον εξαπατήσει ή όχι; Δεν μπορεί να πιστέψει.

    Οι δάσκαλοι δεν απαντούν ποτέ σε αυτό που ρωτάς. Απαντούν σε αυτό που εννοείς, όταν ρωτάς. Δεν απαντούν ποτέ στην ερώτηση σου, επειδή αυτή είναι άσχετη. Πάντοτε απαντούν σε αυτό που είναι κρυμμένο πίσω από την ερώτηση σου — επειδή εσύ πάντα τα κρύβεις αυτά τα πράγματα.

    Σ’ αυτή την κοινωνία ακόμα κι αν δεν είσαι τρελός, κάνε τον τρελό, επειδή η τρέλα είναι το νόμισμα που ισχύει, αυτή είναι η νομισματική μονάδα. Μην είσαι παρείσακτος μέσα στο τρελοκομείο, αλλιώς οι τρελοί θα μαζευτούν όλοι μαζί και θα σε σκοτώσουν. Αν πεις ότι εσύ δεν είσαι τρελός, αυτό σημαίνει ότι προσπαθείς να τους πεις: "εσείς είστε τρελοί." Κι αυτό δεν μπορούν να το αντέξουν.
    ΟΣΣΟ


Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ



Διδάσκω τον καινούργιο άνθρωπο, την καινούργια ανθρωπότητα, μια νέα αντίληψη τού πώς να είσαι μέσα στον κόσμο. Κηρύσσω τον homo novus. Ο παλιός άνθρωπος πεθαίνει, και δεν υπάρχει λόγος να τον βοηθήσουμε να επιβιώσει πλέον. Ο παλιός άνθρωπος είναι ετοιμοθάνατος: μην θρηνείς γι΄αυτόν, βοήθησέ τον να πεθάνει. Γιατί μόνο με τον θάνατο τού παλιού μπορεί να γεννηθεί ο καινούργιος. Η παύση του παλιού αποτελεί την αρχή τού καινούργιου.


Το μήνυμά μου προς την ανθρωπότητα είναι ο καινούργιος άνθρωπος. Δεν θα φέρει αποτέλεσμα κάτι λιγότερο από τούτο. Όχι κάτι το τροποποιημένο, όχι κάτι που αποτελεί συνέχεια με το παρελθόν, αλλά κάτι εντελώς ξέχωρο.


Ο άνθρωπος έχει ζήσει έως τώρα όχι αληθινά, όχι αυθεντικά, ο άνθρωπος έχει ζήσει πολύ ψεύτικη ζωή. Ο άνθρωπος έχει ζήσει με μεγάλη παθολογία, ο άνθρωπος έχει ζήσει με μεγάλη αρρώστια. Και δεν υπάρχει λόγος να ζούμε με αυτή την παθολογία΄ μπορούμε να βγούμε από τη φυλακή, γιατί τη φυλακή τη φτιάξαμε με τα ίδια μας τα χέρια. Βρισκόμαστε μέσα στη φυλακή επειδή έχουμε αποφασίσει να βρισκόμαστε μέσα στη φυλακή΄ γιατί έχουμε πιστέψει ότι η φυλακή δεν είναι φυλακή αλλά σπίτι μας.


Το μήνυμά μου προς την ανθρωπότητα είναι: φτάνει πια. Αφυπνίσου! Δες τι έχει κάνει ο άνθρωπος στον ίδιο τον άνθρωπο. Μέσα σε τρεις χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος έχει κάνει πέντε χιλιάδες πολέμους. Δεν μπορείς να την πεις υγιή αυτή την ανθρωπότητα. Και μόνο καμιά φορά εδώ κι εκεί άνθισε κάποιος Βούδας. Αν μόνο καμιά φορά δίνει μέσα στον κήπο λουλούδια κάποιο φυτό, και κατά τα άλλα, όλος ο κήπος μένει δίχως λουλούδια, θα τον πεις κήπο αυτόν; Κάτι πολύ βασικό έχει πάει στραβά. Κάθε άνθρωπος γεννιέται για να γίνει Βούδας: τίποτε λιγότερο από τούτο δεν πρόκειται να σε ικανοποιήσει.


Διακηρύσσω προς εσένα τη Βουδικότητά σου.

Όσσο

Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ



-Είπες να αποδεχόμαστε τους εαυτούς μας - ό, τι είμαστε. Δεν είμαι σε θέση να αποδεχτώ τη ζωή, γνωρίζοντας ότι μου λείπει η εσωτερική χαρά.

-Όσσο: Όταν λέω "αποδέξου τον εαυτό σου," δεν εννοώ να αποδεχτείς το μοτίβο της ζωής σου. Μην προσπαθείς να με παρεξηγήσεις! Όταν λέω "να αποδεχθείς τον εαυτό σου», λέω να απορρίψεις όλα τα άλλα, με εξαίρεση τον Εαυτό σου! Αλλά πρέπει να το έχεις ερμηνεύσει με το δικό σου τρόπο. Έτσι είναι τα πράγματα .... δεν έχω πει ό, τι έχεις καταλάβει.
Απέρριψε όλα όσα σου έχουν επιβληθεί. Δεν λέω να τα δεχτείς. Αποδέξου τον εσώτατο πυρήνα σου που έχεις φέρει από το υπερπέραν. Και τότε δεν θα αισθάνεσαι ότι χάνεις κάτι. Τη στιγμή που θα αποδεχθείς τον Εαυτό σου χωρίς όρους, ξαφνικά ένα ξέσπασμα χαράς θα συμβεί - χυμοί αρχίζουν να αναβλύζουν, η ζωή πραγματικά γίνεται εκστατική ....
Υπάρχει ακόμα χρόνος. – Βγες έξω από τη φυλάκιση στην οποία έχεις ζήσει μέχρι τώρα. Χρειάζεται μόνο λίγο κουράγιο ... λίγο θάρρος του χαρτοπαίκτη και δεν υπάρχει τίποτα να χάσεις, να το θυμάσαι.
Μπορείς να χάσεις μόνο τις αλυσίδες σου, μπορείς να χάσεις την πλήξη σου, μπορείς να χάσεις αυτή τη διαρκή αίσθηση ότι μέσα σου κάτι λείπει. Τι άλλο υπάρχει να χάσεις; Βγες από το τέλμα και αποδέξου την ύπαρξή σου – πέρα από κάθε Μωυσή, Ιησού, Βούδα, Mahavira,ή Κρίσνα. Αποδέξου τον Εαυτό σου. Η ευθύνη σου δεν είναι προς τον Βούδα ή τον Ζαρατούστρα ή τον Kabir ή τον Nanak. Η ευθύνη σου είναι μόνο σχετική με σένα. Να είσαι υπεύθυνος.
Και όταν χρησιμοποιώ τη λέξη «ευθύνη», παρακαλώ να θυμάσαι – μην το παρερμηνεύεις - δεν μιλάω για τα καθήκοντα, τις ευθύνες. Χρησιμοποιώ απλά τη λέξη με την κυριολεκτική έννοια – την ικανότητα ανταπόκρισης (respons-ability) στην Πραγματικότητα, να μπορείς να ανταποκριθείς !
Πρέπει να έχεις ζήσει μια ανεύθυνη ζωή (χωρίς την ικανότητα άμεσης-αυθεντικής ανταπόκρισης) εκπληρώνοντας όλα τα είδη των ευθυνών που ήταν οι προσδοκίες των άλλων.
Τι έχεις να χάσεις ;
Είσαι βαριεστημένος - αυτή είναι μια καλή κατάσταση. Σου λείπει ο χυμός. Τι άλλο χρειάζεστε για να βγεις από τη φυλακή; Πήδησε έξω από αυτή – μη κοιτάξεις πίσω!
Λένε: Σκέψου δύο φορές προτού να πηδήξεις.
Εγώ λέω: «Πήδηξε πρώτα και έπειτα να σκεφτείς όσο θέλεις!

ΟΙ ΔΕΚΑ ΜΗ-ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΟΣΣΟ


Αυτές οι δέκα μη-εντολές συνιστούν τη βασική μου στάση ως προς την πραγματικότητα, ως προς την απελευθέρωση του ανθρώπου από κάθε είδος πνευματικής σκλαβιάς.
1η) Ελευθερία

2η) Μοναδικότητα της ατομικότητας

3η) Αγάπη

4η) Διαλογισμός

5η) Όχι σοβαρότητα

6η) Παιχνιδιάρικη διάθεση

7η) Δημιουργικότητα

8η) Ευαισθησία

9η) Ευγνωμοσύνη

10η) Αίσθηση μυστηρίου

Συμπληρωματικές υπενθυμίσεις :

Ο Ιησούς είπε:

«Εάν σας πουν ‘από που έρχεστε;’ να απαντήσετε , ‘ερχόμαστε από το Φως, από το μέρος που το Φως αυτοδημιουργήθηκε, αυτοεγκαθιδρύθηκε και εμφανίστηκε στην εικόνα σας’.
Εάν σας πουν ‘είστε εσείς;’ να απαντήσετε, ‘είμαστε τα τέκνα και είμαστε οι εκλεκτοί του ζωντανού Πατέρα’.
Εάν σας ρωτήσουν ‘ ποια είναι η απόδειξη του Πατέρα μέσα σας;’ να απαντήσετε ‘είναι η κίνηση και η γαλήνη’»

Ο Ιησούς είπε «αποκαλύπτω τα μυστήρια μου, σ’ αυτούς που είναι άξιοι των μυστηρίων μου»

Ο Ιησούς είπε, «Είθε αυτός που αναζητά, να μην πάψει να αναζητά μέχρι να βρει. Κι όταν βρει, θα θορυβηθεί. Κι όταν θορυβηθεί, θα θαυμάσει. Και τότε θα βασιλεύσει και θα αναπαυθεί. Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας και έξω από εσάς. Όποιος γνωρίζει τον Εαυτό του, θα βρει και Αυτήν. Όταν γνωρίσετε τον Εαυτό σας, θα γνωρίσετε ότι είστε υιοί Θεού ζωντανού. Μα εάν δεν γνωρίσετε τον Εαυτό σας, θα είστε στην φτώχεια και θα είστε η φτώχεια.»

Οι μαθητές είπαν στον Ιησού, «πες μας πως θα έρθει το τέλος μας;»
Ο Ιησούς είπε, «βρήκατε την αρχή και ψάχνετε το τέλος; Βλέπετε, το τέλος θα είναι εκεί που είναι η αρχή. Συγχαρητήρια σ’ αυτόν που στέκεται στην αρχή: αυτός δεν θα γνωρίσει το τέλος και δεν θα γευτεί θάνατο»

Ο Ιησούς είπε, «όποιος έφτασε να γνωρίσει τον κόσμο, ανακάλυψε ένα κουφάρι. Κι όποιος ανακάλυψε ένα κουφάρι, γι αυτόν ο κόσμος δεν είναι άξιος

Ο Ιησούς είπε, «Εάν ένας τυφλός οδηγεί έναν τυφλό, και οι δύο θα πέσουν στην τρύπα»

Ο Ιησούς είπε, «ο ηλικιωμένος άνθρωπος που δεν διστάζει να ρωτήσει ένα μικρό παιδί 7 ετών για το νόημα της ζωής, θα ζήσει. Διότι πολλοί που ήταν πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι, μα όλοι θα γίνουν Ένα στο τέλος»

Ο Ιησούς είπε, «άναψα φωτιά στον κόσμο και κοιτάξτε, την φυλάω μέχρι να φουντώσει»

Ο Ιησούς είπε, « να είστε περαστικοί »

Ο Ιησούς είπε, «Όταν δύο άνθρωποι κάνουν ειρήνη κάτω από μια στέγη, τότε μπορούν να πουν στο βουνό ‘μετακινήσου!’ και να μετακινηθεί»

Ο Ιησούς είδε μερικά μωρά να θηλάζουν και είπε στους μαθητές του « αυτά τα μωρά που θηλάζουν είναι σαν αυτούς που θα εισέλθουν στην βασιλεία του Πατέρα »
Και αυτοί του είπαν «τότε, θα εισέλθουμε στη βασιλεία σαν μωρά;»
Κι ο Ιησούς τους είπε «όταν κάνετε τα 2 μέσα σε 1 και όταν θα κάνετε τα μέσα σαν τα έξω και τα έξω σαν τα μέσα, και τα πάνω σαν τα κάτω, και το αρσενικό και το θηλυκό σε κατι μοναδικό, ώστε το αρσενικό να μην είναι αρσενικό και το θηλυκό να μην είναι θηλυκό, όταν έχετε τα μάτια στην θέση των ματιών, τα χέρια στην θέση των χεριών, τα πόδια στην θέση των ποδιών και την εικόνα στην θέση της εικόνας, τότε θα εισέλθετε »


Και η Σαλώμη είπε « ποιος είσαι Κύριε;
Κι ο Ιησούς της είπε , «είμαι αυτός που έρχεται από αυτό που είναι Όλο. Μου δόθηκαν πράγματα από τον Πατέρα μου. Γι αυτό λέω, όταν ένας είναι ολόκληρος, τότε θα γεμίσει Φως. Μα εάν είναι χωρισμένος -διαιρεμένος, τότε θα γεμίσει σκοτάδι»

Ο Ιησούς είπε «όποιος είναι πλησίον μου, είναι πλησίον της φωτιάς. Κι αυτός που είναι μακριά μου, είναι μακριά από την βασιλεία»

Ο Ιησούς είπε «δείξτε μου τον λίθο που οι χτίστες απέρριψαν: αυτός είναι το θεμέλιο»

Ο Ιησούς είπε «όταν κάνετε τα δύο ένα, θα γίνεται ο υιός του Ανθρώπου, κι όταν θα λέτε ‘βουνό, μετακινήσου’, θα μετακινείται»

Ο Ιησούς είπε «μη δίδετε ότι είναι ιερό στους σκύλους, διότι θα το πετάξουν χάμω. Μη δίδετε μαργαριτάρια στους χοίρους, διότι θα τα συνθλίψουν»

Από το κατά Θωμά Ευαγγέλιο

Και κει που θα πέσω ,
θα είναι η αγκαλιά ΤΟΥ.
Όταν έρχεται, εμείς δεν είμαστε εκεί να το συλλάβουμε. Έρχεται μόνον όταν εμείς χαθούμε. Όπως και αν το ονομάσουμε- Αλήθεια, η Θεό ή Φώτιση- σε τέτοιες στιγμές κενού, αυτό απλά έρχεται.
Όποιος και αν το δέχτηκε ένοιωσε ότι είναι η Χάρη του Θεού. Ο λόγος που το λέει αυτό, ειναι επειδή δεν προήλθε από δικες του προσπάθειες. Πως μπορούμε να ψάξουμε για ένα Θεό του οποίου δεν γνωρίζουμε το όνομα και την διεύθυνση, του οποίου δεν μπορούμε ν'αναγνωρίσουμε, γιατί δεν είναι ως τα τώρα γνωστός; Αν το γνωρίζουμε και το αναγνωρίσουμε, τότε δεν υπάρχει ανάγκη αναζήτησης. Αν όμως κατά την αναζήτηση το "Εγώ" διαλυθεί, τότε αυτός θα βρεί εμένα. Με γνωρίζει αρκετά καλά.
Ισως να με έχει ήδη βρει ακόμα και τώρα. Είμαι όμως ένας άνθρωπος που τρέχω κι όλο τρέχω κι ακόμη δεν κουράστηκα. Ακόμη και τώρα δεν είμαι κουρασμενος. Αυτός όμως θα περιμένει μέχρι να σωριαστώ τελείως εξαντλημένος. Και κει που θα πέσω , θα είναι η Αγκαλιά του...

OSHO