Στα νερά της ελπίδας

Στα νερά της ελπίδας

Ίσως χρειαζόμαστε κάποιες στιγμές

Μόνοι, με τον εαυτό μας

Να παλέψουμε με τα τέρατα

Που μάχονται μέσα μας

Με τους δικούς μας δράκους

Με τον ίδιο μας τον εαυτό..

Να του πούμε, να μας πει..

Να χτυπήσουμε

Να μας χτυπήσει..

Ποιος θα νικήσει;

Ποιος θα πάρει το τρόπαιο;

Τι σημασία έχει;

Το θέμα είναι να βρεθεί η γαλήνη..

Κι όταν οι μάχες πάψουν

Και τα σπαθιά αφεθούν..

Στο γλυκό χώμα

Θα έρθει η ανάπαυση..

Κοιτώντας έναν ονειρεμένο ουρανό..

Πάνω μας, μέσα μας, γύρω μας...

Ξέρεις;

Παντού...

Και μετά θα φύγουμε μαζί

Πιασμένοι χέρι χέρι

Θα τσαλαβουτηξουμε γελώντας

Στα νερά της ελπίδας

Παίζοντας με γλάρους και δελφίνια

Στην γη..

Μέσα μας..

Χριστιάνα Πέτρου

Έβγαλα τη ψυχή μου στον ήλιο να στεγνώσει

Έβγαλα τη ψυχή μου στον ήλιο να στεγνώσει

Έβγαλα τη ψυχή μου στον ήλιο να στεγνώσει

την άφησα στη βροχή να ξεπλυθεί

της έβαλα και μανταλάκια

μην τη πάρει ο αέρας

την άφησα εκεί ν' αεριστεί

μα ξέχασα να τη πάρω πίσω

και άσπρισε και ξεθώριασε

την κουρέλιασε ο αέρας

την χάραξε η βροχή

με κοίταξε με παράπονο

κι είδα το δάκρυ της να κυλά

την πήρα σιγά, προσεκτικά

την έβαλα στο σπίτι

της άναψα φωτιά να ζεσταθεί

της είπα κι ένα παραμύθι

έτσι για ν' αποκοιμηθεί.....

Χριστιάνα Πέτρου

εσύ μόνο στο φως κοιτάζεις

εσύ μόνο στο φως κοιτάζεις

Σβήνεις τα φώτα και κάθεσαι στο σκοτάδι

το μυαλό σου χάνεται σε μονοπάτια άγνωστα

γαλάζιοι και κόκκινοι ουρανοί σε τυλίγουν

σύννεφα ροζ καπνού σε αγγίζουν

άγνωστες πλευρές ανοίγονται μπροστά σου

κλείνεις τα μάτια και χάνεσαι

όχι στο σκοτάδι

στο φως..

πάντα στο φως βαδίζεις

κι' ας σε πολεμάνε δράκοι και φαντάσματα

κ' ας προσπαθούν να σε τρομάξουν

τέρατα και καταιγίδες

εσύ μόνο στο φως κοιτάζεις

μόνο εκεί στρέφεται η πεταλούδα μέσα σου

πολεμάς με αόρατους εχθρούς

και άδικους χειμώνες

όμως το φως σε οδηγεί πάντα

σου δείχνει τον δρόμο

σου οπλίζει το χέρι

με το σπαθί της αγάπης

συνέχισε να αγωνίζεσαι

τα λιβάδια είναι μπροστά σου

το κάστρο σε αναμένει

τα λουλούδια σε φωνάζουν

και οι πεταλούδες σε χαϊδεύουν

οι νεράιδες σου ανοίγουν τον δρόμο

και τα ξωτικά στήνουν χορό

κι' εσύ χορεύεις μαζί τους

τι, ποιος να σε αγγίξει;

είσαι πολύ μακρυά..

Χριστιάνα Πέτρου