~Σε θυμάμαι να πετάς με φτερά πουλιών
..και ξέρω καλά πως,
Εσύ ήσουν και τότε!
Και να θυμάσαι να με ψάχνεις,
αν θέλεις να με βρίσκεις.
~Κι όταν με ψάχνεις
τότε πάντα θα με βρίσκεις.
~Γιατί ποτέ δεν κουράζεται όποιος αγαπά αληθινά.
~Έχε ειρήνη, και επέτρεψε στο πνεύμα να σε οδηγεί σε μονοπάτια φωτεινά.
Εκεί που βασιλεύουν πάντα οι νεράιδες και τ αερικά,
παιδιά του Ήλιου του Θεού.
~Κι όταν ακτίνα του γίνεις με φως στη καρδιά,
Τότε, αυτό ήταν..
~Τώρα πια, ξέρεις..
Γιατί ποτέ δεν κουράζεται όποιος αγαπά αληθινά.
~Ξέρεις, αμέ..
Είσαι το Φως,
και είσαι αγάπη.
~Είσαι το βαθύ ποτάμι
κι είσαι κι η πρώτη σταγόνα της έρημης βροχής..
~Ήσουν σκοτάδι,
γι αυτό είσαι Φως,
κι είσαι το παιδί του Ήλιου του Θεού.
~Ξέρεις πια...
Έμαθες πως πετούν οι νεράιδες με τα σπασμένα τα φτερά,
κι είδες αερικά πολλά,
να κρύβουν
τον Ήλιο Θεό που ονειρεύτηκες.
~Άρα, είδες πόσο καλά κι εσύ το ξέρεις το πέσιμο
απ τα σπασμένα τα φτερά?
~Και τι κι αν άγγελος είμαι λες..
Αφού σε θυμάμαι να πετάς με φτερά πουλιών,
και ξέρω καλά πως
εσύ ήσουν και τότε!
~Δεν πειράζει που δεν θυμάσαι,
ούτε κι εγώ θυμάμαι τα πάντα..
Όμως
ακόμα και κάθε φορά που προσπάθησα να κοιμηθώ,
τότε στα σίγουρα πόνεσα..
~Ξέρεις,
Το θαύμα είναι το... «Σηκώνομαι τώρα, αφού έπεσα.»
~Και η παγίδα λέει: «Άραξε κάτω άραξε,
μείνε κάτω μείνε,
αφού έπεσες κάτω, μείνε κάτω..»
~Κι όμως,
αλήθεια λέω τόσην ώρα..
Δεν πειράζει που δεν θυμάσαι,
ούτε κι εγώ θυμάμαι τα πάντα.
~Όμως, ακόμα και κάθε φορά που Επέλεξα να δω,
τότε στα σίγουρα πίστεψα!
~Και έτσι είναι γιατί...
Σε θυμάμαι να πετάς με φτερά πουλιών
και ξέρω καλά πως,
εσύ ήσουν και τότε!
~Γι αυτό σου λέω...
«Πάψε να αναζητάς καθρέφτες να δεις αν έχεις φτερά στη πλάτη,
Και κοίτα λίγο πιο χαμηλά..
~Κοίτα στα πόδια σου τα φτερά που πέφτουν,
κάθε φορά που χτενίζεσαι.!
~Και τι κι αν άγγελος είμαι λες..
Σε θυμάμαι να πετάς με φτερά πουλιών
και ξέρω καλά πως,
εσύ είσαι και τώρα!
Αγάπα,
κι αυτά τα φτερά που
έπεσαν
τώρα
φυτρώνουν ξανά!
...Και έτσι είναι
Κάλι Γιούγκα
Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Ελλάδα 4/4/2015
(Βιώματα)
