~Το άλμα από τον Εαυτό, στον Εαυτό είναι...

~Το άλμα από τον Εαυτό

στον Εαυτό είναι...

~Η μετάβαση (μου)

Κάνε υπομονή,

αγάπα και φρόντιζε εσένα, κι όλες οι αλλαγές,

όλες οι μεταβάσεις θα είναι προς όφελος σου.!

~Είναι μεταβατική περίοδος για όλους μας,

όλοι οι άνθρωποι και όλες οι σχέσεις περνάνε απέραντες δυσκολίες αυτή την εποχή,

είναι η εποχή της μετάβασης και της μετουσίωσης από το παλιό στο νέο,

και θέλει άπειρη υπομονή.

~Οφείλουμε στον Εαυτό,

στη μετάβαση και στο μονοπάτι μας να προσπαθούμε να μένουμε στη συχνότητα της γαλήνης, της Εσωτερικής_Ειρήνης,

με τη πίστη και την εμπιστοσύνη πως όλα θα πάνε καλά!

~Δεν ζεις μόνο εσύ αλλαγές στη ζωή σου, οι περισσότεροι άνθρωποι αν όχι όλοι, βιώνουν έναν θάνατο αυτή τη στιγμή,

όμως λίγοι είναι οι "τυχεροί" που γνωρίζουν τι συμβαίνει..

~Άλλοι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται,

κι έτσι βλέπουν τα όνειρα τους να γκρεμίζονται σαν ντόμινο..

~Κάνε υπομονή, κι αυτό θα περάσει,

δεν θα είναι κάθε μέρα βροχερή, έτσι

περίμενε τον ήλιο με προσευχή.

~Εμπιστέυσου τον Ανώτερο Εαυτό σου και πήγαινε εκεί που σε οδηγεί να πας,

κι ας μην σου φαίνεται γνώριμο το έδαφος που πας να περπατήσεις, απλά, περπάτησε το με σεβασμό στα παπούτσια που φοράς!

..Γιατί, ξέρεις,

άλλοι δεν έχουν ούτε πόδια..

~Κάνε υπομονή, κι αυτό θα περάσει,

όπως πέρασαν και όλα τ άλλα πριν από αυτό..

~Αγάπη

Αγάπα τον Εαυτό και το μονοπάτι που Επέλεξες να βαδίσεις,

συγχώρεσε και συγχώρα κάθε στιγμή,

κάθε κατάσταση και κάθε άνθρωπο για τα λάθη που κάνει..

~Κάνε το για τη δικιά σου γαλήνη,

κάνε το για τη δικιά σου νοητική, συναισθηματική, και πνευματική υγεία,

κι έπειτα για τον άλλον που σε γέμισε με τα λάθη του..

~Δεν είμαστε Κριτές,

είμαστε πλάσματα από φως φτιαγμένα που βαδίζουν και πάνε στο φως,

του Εαυτού τους..

~Γιατί όταν φοβάσαι θα σε δεις να σπάς όποιον και ότι υπάρχει γύρω σου και μπροστά σου,

θα σε βρεις να εγκαταλείπεις όλα τα όνειρα που έχτισες,

με τόσο κόπο..

~Θα σπάς και θα ξεσπάς και πάντα θα έρχεται στο νου μια απέραντα καλή δικαιολογία που,

που κάθε φορά θα σε παροτρύνει να ξανά σπάσεις κάποιον,

κάτι,

εσένα..

~Ξέρεις..

Όλα τα ταξίδια που πάνε στο φως, πονάνε,

κάθε φορά που θα αφήνεις ακόμα ένα σκοτάδι πίσω σου, να φύγει,

τότε κάθε φορά θα πονάς που θα το βλέπεις να σε εγκαταλείπει με την ουρά στα σκέλια..

~Γιατί κανένα σκοτάδι που έμεινε πίσω δεν έφυγε δίχως πόνο,

γιατί κανένα φωτεινό σημείο του Εαυτού δεν φτιάχτηκε δίχως το σκοτάδι που πάντα το συνόδευε..

~Γιατί κανένα σκοτάδι δεν ήταν δυνατότερο από το φως που το περιβάλει.

~Υπομονή,

πίστη στο φως που φωνάζεις να σου δείξει το δρόμο που Επέλεξες,

αγάπη σε σένα γιατί,

γιατί χωρίς εσένα τίποτα πια δεν θα υπάρξει ίδιο ξανά.

...Άκου που σου λέω,

άλλοι δεν έμαθαν ποτέ τι σημαίνει, «να φοράς δικά σου παπούτσια»

~Υπομονή

δεν υπάρχει ο θάνατος,

υπάρχει μόνο ο φόβος του θανάτου.

~Ας είναι να μάθεις πως είναι να πετάς πιο ψηλά από «τα πρέπει σου»,

ας είναι να μάθεις πως είναι να πετάς με τα χρειάζομαι των ονείρων που έκανες χθες βράδυ..

...Αγάπα εσύ εσένα

και φύγαμε..

~Γιατί δίχως αγάπη δεν θα δει ποτέ τα φτερά της η πεταλούδα,

θα ναι πάντα μια νεκρή κάμπια μέσα σ ένα σάπιο κουκούλι,

να της θυμίζει πόσα έχασε που δεν πίστεψε στο φως που παρακαλούσε..

~Άνοιξε τα φτερά που χρειάζεσαι να είσαι και πέτα ψηλά,

ακόμα πιο ψηλά από κάθε φόβο που φωνάζει "Πρέπει_να"..

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Πάφος, Κύπρος 28/8/ 2016

(Βιώματα)

~Γιατί ο φόβος στη ζωή, είναι ο φόβος για τη ζωή

~Γιατί ο φόβος στη  ζωή,

                                       είναι ο φόβος για τη ζωή

Γυρίζουμε στα παλιά από φόβο, 

μη δε έχουμε καινούργια..  

~Γυρίζουμε στους φόβους που γνωρίζουμε γιατί,

περισσότερο από τον παλιό φόβο που μας τρομοκρατούσε 

φοβόμαστε την αλλαγή..  

~Φοβόμαστε το πως θα είναι η ζωή χωρίς αυτό που μας φοβίζει,

πως θα ναι η ζωή χωρίς το γνωστό,

χωρίς εκείνον εκεί τον παλιό πόνο_φόβο, 

πως θα ναι η ζωή χωρίς αυτό που ήξερα πως να το χειριστώ..

~Κι ας με τσάκιζε θυμάμαι..   

~Δεν έχει τόση σημασία ο πόνος ενός γνωστού φόβου,

όση δύναμη έχει το άγνωστο μέρος, 

που θα βρεθώ χωρίς αυτόν τον φόβο που με κρατούσε στη ζωή, 

φοβίζοντας με..  

~Κι έτσι,  η ζωή περνά μπροστά από τα μάτια μας και κάθε φορά, 

σιωπηλά η ουρλιάζοντας έρχεται να θυμίσει ότι.. 

«Εδώ θα είμαι.. θα έρχομαι κάθε φορά να σου θυμίζω πως υπάρχει και η ελευθερία σου, υπάρχει και η ζωή η ελεύθερη,

η ζωή εκείνη που δεν είσαι αναγκασμένος_η να φοβάσαι,

η ζωή αυτή που μπορείς να νιώθεις τα πάντα, 

χωρίς να αφήνεις αυτά να σε σκοτώνουν..»  

~Κι όταν το δεχόμαστε αυτό τότε, 

τότε οι αρρώστιες που είχαμε απλά μας γυρίζουν τη πλάτη,

μας λένε.. «Δεν σε θέλω άλλο εσένα, 

γιατί έπαψες να φοβάσαι, 

δεν έχω άλλη δύναμη να σε βλάψω πια,

 γιατί έπαψες να φοβάσαι.» 

..κι αναζητούν άλλον άνθρωπο να φοβίσουν,

να αρρωστήσουν.  

~Κι ύστερα σειρά έχει η ζωή η ελεύθερη, η ζωή εκείνη που δεν σε ασθενεί,

γιατί δεν σε τρομοκρατεί, 

η ζωή που σέβεται και εκτιμά κάθε βήμα που κάνεις, 

η ζωή που σου δείχνει τρόπους να σε αγαπάς, 

γιατί μόνο η αγάπη έχει τη δύναμη να χτίζει ελεύθερους ανθρώπους.  

~Όμως εκείνη τη ζωή δε θα τη πάρεις έτοιμη, 

θα χτίσεις μαζί της τούβλο τούβλο όλη σου την ύπαρξη, 

ξανά από την αρχή, 

όλο σου το είναι,

ξανά από την αρχή..  

~Μεγαλύτερη εξουσία πάνω μου έχει η απουσία του φόβου,

παρά το αποτέλεσμα αυτού που με φοβίζει..  

~Κι όταν το καταλάβω αυτό, 

τότε ο φόβος που παλιά με σκότωνε τώρα με βοηθά να χτίσω, 

ξανά τα χαμένα κομμάτια του παλιού Εαυτού..  

~Γιατί ο κάθε φόβος είναι μια πνιγμένη δύναμη που περιμένει, 

εμένα να αποφασίσω να την αναστήσω,

περιμένει να βρω τη ζωή μου μέσα στο θάνατο, 

και όχι το θάνατο μου μέσα στη ζωή.  

~Γιατί.. 

«Αν η σταχτοπούτα φοβόταν και επέστρεφε, 

                                                                        τώρα δε θα υπήρχε ούτε το παραμύθι..»  

~Σταμάτα να γυρίζεις πίσω, 

ξεκίνα απ την αρχή κι άνοιξε μια νέα σελίδα σε όλα αυτά που σε φοβίζουν γιατί,

γιατί ο φόβος στη ζωή,    

                                     είναι ο φόβος για τη ζωή.

~Γιατί δεν θα πεθάνω αφού ζήσω,  

                                                       θα πεθάνω ενώ ζω.    

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Πάφος, Κύπρος 28/8/2016

(Βιώματα)