ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ

ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ

Στη δημιουργία υπάρχουν νόμοι που διέπουν την ελεύθερη ροή της Ενέργειας ζωής διαμέσου του σώματος της ψυχής και του πνεύματος. Αυτοί οι οικουμενικοί νόμοι είναι σαν τους φυσικούς νόμους που η επιστήμη έχει ανακαλύψει. Η Ορφική παράδοση τους ονομάζει δημιουργούς νόμους του Θεού ή νοητικούς νόμους.
Τα ζώα και τα φυτά δεν έχουν τη δυνατότητα εκλογής στο αν θα υποταχθούν σε αυτούς τους νόμους ή όχι. Ζουν ασυνείδητα, εναρμονισμένα με αυτούς τους νόμους κυβερνώμενα μηχανικά από δυνάμεις πολύ μεγαλύτερες από αυτά.
Αντίθετα εμείς οι άνθρωποι έχουμε την ελεύθερη βούληση να ζήσουμε ή όχι εναρμονισμένοι με αυτούς τους νόμους. Όταν είμαστε εναρμονισμένοι μ' αυτούς, βιώνουμε υγεία, αρμονία, ευτυχία. Όταν εξ' αιτίας της άγνοιας και της ελαττωματικότητάς μας τους παραγνωρίζουμε και με τον τρόπο ζωής μας τους καταστρατηγούμε, βιώνουμε ασθένεια, δυσαρμονία και δυστυχία.
Υγεία είναι μια δυναμική κατάσταση στην οποία η Ενέργεια ζωής ρέει ελεύθερα και ανεμπόδιστα μέσα στα διάφορα σώματα του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια ελεύθερη και αρμονική ροή Ενέργειας δια μέσου του πνεύματος, της νόησης, της ψυχής, του συναισθηματικού πεδίου, του αιθερικού και του υλικού σώματος. Εάν υπάρχει κάποια ανωμαλία ή μπλοκάρισμα ροής μέσα σε οποιαδήποτε από τα παραπάνω επίπεδα της ύπαρξής μας, τότε σιγά-σιγά αναπτύσσεται μια αρρώστια που εκδηλώνεται με τα πρώτα δυσάρεστα συμπτώματα.
Κατά συνέπεια ασθένεια είναι το αποτέλεσμα αναστολής ή μπλοκαρίσματος της ροής της Ενέργειας ζωής. Κατά έναν αόρατο τρόπο, οι ασθένειες οφείλονται σε τέσσερις βασικές κατηγορίες αιτιών:
1. Μια κατηγορία αιτιών όπου οφείλεται η αναστολή της Ενέργειας ζωής, δηλαδή οι ασθένειες, είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν τον έμφυτο χαρακτήρα.
Ο έμφυτος χαρακτήρας συνθέτεται από τις ιδιότητες της ζώσης ύλης που είναι:
η ερεθιστικότητα, (ικανότητα αντιδράσεως σε κάθε εξωτερικό ερέθισμα)
η κίνηση, (αλλιώς καλείται πρωτοπλασμική ροή και είναι η κίνηση ζωής)
ο μεταβολισμός, (ταυτίζεται με τη θρέψη, περιλαμβάνει το σύνολο των μεταβολών που γίνονται μέσα στο πρωτόπλασμα, όπως η αποσύνθεση, η απελευθέρωση ενέργειας, η μετατροπή σε θερμότητα, η παραγωγή κινητικής ενέργειας κλπ.)
η αναπαραγωγή και
η πλαστικότητα, (δηλαδή η προσαρμοστικότητα, η ικανότητα να μεταβάλει την ισορροπία, να συμβιβάζεται, να ελίσσεται, να ανθίσταται κλπ.)
Αυτές τις ιδιότητες εξυπηρετεί ο ανθρώπινος οργανισμός με τα συστήματά του και τα όργανά του και οφείλονται στην Ενέργεια ζωής που ζωοποιεί το υλικό μας σκήνωμα.
Στον έμφυτο χαρακτήρα δηλαδή ανάγεται ο ιδιαίτερος τρόπος των εσωτερικών λειτουργιών και διεργασιών κάθε μορφή ζωής του ανθρώπου (λειτουργία του οργανισμού, δημιουργία και τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων, τρόπος αντίληψης και σκέψης).
Οι παράγοντες που καθορίζουν και επηρεάζουν τις διεργασίες αυτές, οπότε αποτελούν αίτια των ασθενειών είναι:
Α) Οι πλανητικές και κοσμικές επήρειες π.χ. όταν την ώρα που γεννιέται ένας άνθρωπος ο πλανήτης Ουρανός είναι πολύ κοντά στη γη, τότε οι δονήσεις του επηρεάζουν το γενετικό σύστημα του εμβρύου, αποκτώντας έτσι ο άνθρωπος αυτός ευαισθησία στα γενετικά όργανα που ενδεχομένως του δημιουργήσει αργότερα, προβλήματα στη γενετήσιά του δραστηριότητα.
Β) Η κληρονομικότητα και οι προγονικές καταβολές.
Δηλαδή το εξελικτικό επίπεδο της φυλής, της χώρας και του τόπου που γεννιέται και μεγαλώνει ο άνθρωπος, καθώς και το ομαδικό πεπρωμένο της κοινωνίας μέσα στην οποία ζει. π.χ
α) η στενή αλληλεπίδραση των ανθρώπων που ζουν κάτω από τις σύγχρονες συνθήκες και ο συνωστισμός των ανθρώπων σε συνοικισμούς και πόλεις.
β) Το έδαφος το οποίο είναι βαθιά εμποτισμένο με τα σπέρματα και τα υπολείμματα που προέρχονται από περασμένες εποχές.
γ) Η ψυχική ατμόσφαιρα του χώρου στο οποίο υπάρχουν παγιωμένοι αιθερικοί κόμβοι που δημιουργήθηκαν από ανώμαλες καταστάσεις του παρελθόντος, της κοινωνίας ή της φυλής, ή της οικογένειας. Οι κόμβοι αυτοί σφραγίζουν το αιθερικό σώμα του ανθρώπου που ενσαρκώνεται, με αποτέλεσμα την αναστολή της αιθερικής ροής και τη γένεση της ασθένειας.
2. Οι υπόλοιπες κατηγορίες αιτιών ανάγονται στην ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Όσο πιο ποιοτικό καθιστά ο άνθρωπος τον εσωτερικό του κόσμο ή την προσωπικότητά του, τόσο ενεργοποιημένες και εναρμονισμένες καθίστανται οι υποστάσεις του, οπότε τόσο καλύτερος θα είναι και ο βαθμός, η έκταση και η ένταση των ιδιοτήτων της ζώσης ύλης και κατά συνέπεια τόσο ποιο υγιής θα είναι ο ανθρώπινος οργανισμός.
Η εργασία αυτή της καλλιέργειας και εξέλιξης της προσωπικότητας, χωρίζεται σε τρία στάδια, τα οποία επιδρούν στον ανθρώπινο οργανισμό και προκαλούν ή θεραπεύουν τις οργανικές ανωμαλίες.
Έτσι, η επόμενη κατηγορία αιτιών που οφείλονται οι ασθένειες, είναι οι συνθήκες που δημιουργεί ο άσχημος τρόπος διαβίωσης και οι ψυχολογικές καταστάσεις και αντιλήψεις του ανθρώπου.
Η κατηγορία αυτή ανάγεται στο πρώτο στάδιο εξέλιξης. Αφορά τον άνθρωπο που απορροφά ερεθίσματα από το περιβάλλον χωρίς να τα επεξεργάζεται με την κρίση του και τη λογική του. Οπότε ο άνθρωπος αυτός δομεί μία προσωπικότητα που εξαρτάται καθαρά και μόνο, από το περιβάλλον μέσα στο οποίο κατά καιρούς ζει.
Αυτό σημαίνει ότι είναι ευάλωτος σε κάθε επήρεια, εξωτερικά ερεθίσματα και εμπειρίες, που διαμορφώνουν ολοένα τον εσωτερικό του κόσμο και τον τρόπο ζωής του. Οι εμπειρίες αυτές ποικίλουν ανάλογα με το κοινωνικό περιβάλλον, την ηλικία, την τάξη, το φύλλο, το χρώμα, το θρήσκευμα, το επάγγελμα, την πολιτική ένταξη, τη σωματική και νοητική διαφορά, κλπ. Έτσι, εάν π.χ. αποκτήσουμε μια νοητική ένταση ή αρνητικές σκέψεις και
αρνητικά συναισθήματα (που όπως όλοι μας ξέρουμε πολύ καλά, συνήθως τέτοια μας δημιουργεί η ανεξέλεγκτη επαφή μας με το περιβάλλον), αυτά είναι αρνητικές, καταστρεπτικές και διαλυτικές ενέργειες που θίγουν την ψυχική μορφή ζωής μας και μπορούν να δημιουργήσουν ανωμαλία στη ροή της ζωογόνου Ενέργειας, οπότε μπορεί σαν αποτέλεσμα, να δημιουργηθεί μια ένταση στο νευρικό σύστημα και μια δυσαρμονία στο ενδοκρινικό. Αυτό τελικά θα προκαλέσει κακή λειτουργία στο πεπτικό ή κυκλοφορικό ή ανοσολογικό ή ερειστικό ή αναπνευστικό ή μυϊκό σύστημα.
Ανάποδα τώρα, ο άσχημος τρόπος ζωής μας που και αυτός είναι αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης επαφής μας με το περιβάλλον, ο οποίος συνίσταται από κακή διατροφή, κακή στάση ή έλλειψη άσκησης, μπορεί να είναι υπεύθυνος για την κακή λειτουργία διαφόρων συστημάτων όπως του πεπτικού, μυϊκού ή ερειστικού, τα οποία, στη συνέχεια μπορούν να δημιουργήσουν ανωμαλίες στο νευρικό και ενδοκρινικό. Αυτά τα συστήματα τότε μεταφέρουν αυτή τη διαταραχή στο ψυχικό σώμα και δημιουργούν εμπόδια στην αρμονική ροή της Ενέργειας, οπότε διαταράσσεται η λειτουργία του νου δημιουργώντας νοητικές εντάσεις, αρνητικές σκέψεις και τελικά αρνητική συμπεριφορά.
3. Υπάρχει και μια άλλη κατηγορία αιτιών που αναστέλλουν τη ζωογόνο Ενέργεια, η οποία είναι περισσότερο εμφανή στους ανθρώπους που έχουν αρχίσει να ασχολούνται με την εξέλιξη της προσωπικότητάς τους.
Είναι γνωστό πως ο πραγματικός άνθρωπος είναι ο ανώτερος Εαυτός, το ον που εκπορεύεται από τον ίδιο τον Θεό και ενσαρκώνεται σε άνθρωπο. Το ον αυτό εκφράζεται μέσα από την προσωπικότητα, όταν αυτή είναι αγνή και ισορροπημένη, δηλαδή ικανή να ανταποκριθεί σε ανώτερες πνευματικές επιδιώξεις.
Ο παράγοντας από τον οποίο εξαρτάται αυτή η ικανότητα της προσωπικότητας είναι οι ιδιότητες της ψυχής και του πνεύματος του ανθρώπου (αίσθος, πίστη, θέληση, ισχύς κλπ.) οι οποίες κατευθύνουν και ελέγχουν την προσωπικότητα. Όταν αυτές οι ιδιότητες δεν λειτουργούν σωστά τότε η προσπάθεια του ανώτερου Εαυτού να εκδηλωθεί καταπιέζει κατά κάποιο τρόπο τη μη ικανή προσωπικότητα, πράγμα που δημιουργεί δυσαρμονία στη ροή της ζωογόνου Ενέργειας.
Με πιο απλά λόγια είναι οι συγκρούσεις του ανώτερου Εαυτού μας με τον κατώτερο εαυτό μας ή τη ζωώδη φύση μας, που βιώνουμε καθημερινά σαν τύψεις συνειδήσεως. Οι συγκρούσεις αυτές είναι υπεύθυνες για έναν σεβαστό αριθμό ασθενειών όπως οι ψυχικές διαταραχές, που συνδέονται κυρίως με κρίσεις απόρριψης, που οδηγούν π.χ. σε μελαγχολίες ή άλλες ψυχικές διαταραχές με τα γνωστά επακόλουθα που προαναφέραμε.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν και οι κίνδυνοι που υπάρχουν σε όσους ασχολούνται με την άσκηση του πνεύματος και της ψυχής χωρίς σύνεση, μέσα από βίαιες τεχνικές και βραχύχρονες μεθόδους.
Υπεύθυνα, για τη μη σωστή λειτουργία των ιδιοτήτων των υποστάσεων του ανθρώπου, είναι τα διάφορα ηθικά και νοητικά βάρη όπως π.χ. προλήψεις, δεισιδαιμονίες, δογματισμοί, κανόνες ήθους, κοινωνικά κατεστημένα κλπ. που εισπράττει ο άνθρωπος από το περιβάλλον.
4. Στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου, το επόμενο στάδιο αναφέρεται στον άνθρωπο που συναισθάνεται ένα θεμελιώδες καθήκον που έχει απέναντι στην ίδια του την ύπαρξη, το να γνωρίσει τον εαυτό του και τα διάφορα κίνητρα που τον κάνουν να δρα στην υλική ζωή. Ο άνθρωπος του επιπέδου αυτού επεξεργάζεται τα ερεθίσματα που παίρνει με την κρίση του και τη λογική του, δέχεται ότι ταιριάζουν στον χαρακτήρα του και απορρίπτει τα περιττά. Οπότε δομεί μία προσωπικότητα που εξαρτάται καθαρά και μόνο, από το επεξεργασμένο, σύμφωνα με τον ιδιαίτερό του χαρακτήρα, συναισθηματικό και νοητικό του περιεχόμενο.
Στο επίπεδο αυτό εξέλιξης ο άνθρωπος ακολουθώντας κανόνες υγιεινής διατροφής και υγιεινού τρόπου ζωής, κανόνες για καλλιέργεια θετικών συναισθημάτων και σκέψεων και τρόπους για μελέτη και έρευνα των νόμων που διέπουν τη ζωή του, απελευθερώνει την Ενέργεια ζωής, ενεργοποιώντας τους φυσικούς έμφυτους μηχανισμούς άμυνας της προσωπικότητάς του και τους μηχανισμούς αυτοθεραπείας του οργανισμού του, και απαλλάσσεται από οτιδήποτε νοητικά, ηθικά και υλικά βάρη του έχει προσδώσει το περιβάλλον.
Οι ασθένειες που βιώνει ο άνθρωπος του επιπέδου αυτού οφείλονται αφενός, όπως είδαμε, στην ελαττωματικότητα του έμφυτου χαρακτήρα του, και αφετέρου στις διάφορες οργανικές δυσλειτουργίες που δημιουργεί, η αυτοίαση του οργανισμού και η αποβολή των νοητικών και ψυχικών ρύπων (θεραπευτικές κρίσεις).
Παρατηρήστε τον εαυτό σας όταν κάνετε μια απλή αποτοξινωτική δίαιτα. Ανάλογα με τις τοξίνες που αποβάλλονται θα παρουσιάζονται και κάποια οργανικά συμπτώματα π.χ., πονοκέφαλοι, εξανθήματα, κακοδιαθεσίες, νοητικές συγχύσεις κλπ. Μάλιστα γνωρίζοντας αυτό οι γιατροί προσέχουν στις θεραπευτικές αγωγές τους διότι μια απότομη θεραπευτική αγωγή μπορεί να προκαλέσει τέτοια αντίδραση του οργανισμού που μπορεί να επιφέρει ακόμα και τον θάνατο.
Ο άνθρωπος κατέχει μία τεράστια δύναμη ανοσίας, που τον προστατεύει από όλες αυτές τις ασθένειες, που προέρχονται από την επαφή με τους άλλους, από τις ασθένειες που επικρατούν στην ατμόσφαιρα, από τις εν δυνάμει ασθένειες του ίδιου του οργανισμού του, και από τις ασθένειες που κληρονομεί απ' τους προγόνους του.
Έχουμε λοιπόν επιγραμματικά τα 4 αίτια των ασθενειών:
α) Πλανητικές επήρειες, κληρονομικότητα και κοινωνικό πεπρωμένο
β) Αφύσικος τρόπος ζωής
γ) Εξωτερικές αρνητικές επήρειες
δ) Θεραπευτικές κρίσεις
Στη β και γ κατηγορία ο βασικός παράγοντας θεραπείας είναι το ψυχικό σθένος, η θέληση και η πνευματική διαύγεια που πρέπει να αποκτήσουμε ώστε να προστατευθούμε από τις διάφορες αρνητικές επήρειες του περιβάλλοντος και να αλλάξουμε τρόπο ζωής.
Στη δ κατηγορία ο βασικός παράγοντας θεραπείας είναι η ψυχική συμπαράσταση και η αδελφοσύνη που πρέπει να ασκείται μεταξύ των μυημένων που οδεύουν τον δρόμο της εξέλιξης. Δεν είναι τυχαίο που η Χριστιανική θρησκεία θέσπισε την εξομολόγηση.
Η ορθή κατανόηση των κυριαρχικών αυτών αιτιών, θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε την ολιστική θεώρηση της υγείας η οποία, κατά την γνώμη μου, αποδίδεται με τα παρακάτω τρία συμπεράσματα:

· Οι ασθένειες που βιώνουμε και μας ταλαιπωρούν, δεν οφείλονται στην κακοτυχία μας, αλλά έχουν άρρηκτη σχέση αφενός με την εξέλιξη της προσωπικότητάς μας η οποία εξάλλου είναι και ο σκοπός της ζωής μας, και αφετέρου με την ηθική και πνευματική εξέλιξη της κοινωνίας και κατ' επέκταση της ανθρωπότητας.
· Ο εαυτός μας είναι μία ενιαία τρισυπόστατη μονάδα (υλικοψυχικοπνευματική), όπου όταν νοσεί το σώμα, νοσούν όλες οι υποστάσεις μας και είμαστε εξ' ολοκλήρου υπεύθυνοι για την αποκατάσταση της υγείας μας. Η αποκατάσταση της υγείας μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θέλησή μας.
Εξάλλου το λέει και η λέξη: Α-σθένεια = έλλειψη σθένους.
· Η πραγματική θεραπεία μας είναι το αναλλοίωτο για 25 αιώνες αξίωμα που ήταν γραμμένο στην προμετωπίδα του Μαντείου των Δελφών και που επανέλαβε ο Σωκράτης "Άνθρωπε γνώθι σ' εαυτό".
Η επιστήμη αντιμετωπίζει τις ασθένειες καταστέλλοντας τα συμπτώματα. Η ολιστική θεραπευτική όμως, αντιμετωπίζει τις ασθένειες με την αυτογνωσία, ωθώντας τον άνθρωπο να ερευνήσει τον εαυτό του, να αναχθεί στα πραγματικά αίτια των ασθενειών του, και με την ισχύ της προσωπικότητά του και την βοήθεια της φύσης (δηλ. των εναλλακτικών μορφών θεραπείας), να τα αναστείλει.
Η ολιστική θεραπευτική λοιπόν, αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν μία οντότητα ενιαία και αδιαίρετη τόσο ως προς τον εαυτό του, όσο και ως προς το περιβάλλον του.
"Θεραπεύω" στα ελληνικά σημαίνει, υπηρετώ, φροντίζω, περιποιούμαι, ασχολούμαι με ζήλο, καλλιεργώ.
Ο "θεραπευτής" που ασκεί την ολιστική θεραπευτική, δεν ασχολείται μόνο με το επιμέρους σωματικό, ή ψυχολογικό πρόβλημα του πάσχοντος, αλλά είναι έμφαση στην ολιστική αποκατάσταση της υγείας, βοηθά και υποστηρίζει τον πάσχοντα στην προσπάθεια του να αντιληφθεί την αιτία ή τις αιτίες της πάθησης του και να αναλάβει ο ίδιος ο πάσχων την ευθύνη της υγείας του και κατ' επέκταση της ζωής του.
Ο "θεραπευτής" που ασκεί την ολιστική θεραπευτική συστηματικά με υπομονή και επιμονή εργάζεται με το δικό του σωματικό, συναισθηματικό και νοητικό μηχανισμό σε μία διαρκή διαδικασία υγείας και εναρμόνισης, τόσο με τον εαυτό του, όσο και με το περιβάλλον του.
Η Ρεφλεξολογία, το Σιάτσου μασάζ, ο Βελονισμός, η Ομοιοπαθητική, ο Ηλεκτροβελονισμός, η Ηλεκτρομαγνητική θεραπευτική, η Βιοενεργειακή Θεραπευτική, η Εσωτερική Θεραπευτική και πάρα πολλές άλλες μέθοδοι είναι εναλλακτικές μορφές θεραπείας που αποτελούν την ολιστική θεραπευτική.
Όλες αυτές οι μέθοδοι είναι συμπληρωματικές, προληπτικές μέθοδοι φυσικής θεραπείας, που σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν ή αντικαθιστούν την ιατρική θεωρία και πρακτική.
Οι Εναλλακτικές θεραπείες δεν είναι μόνο απλές τεχνικές ή "φυσικά χαπάκια" που θα ανακουφίσουν προς στιγμή τα συμπτώματα και τον άνθρωπο από το πρόβλημα του. Απαιτούν από τον θεραπευτή θεωρητική κατάρτιση, πρακτική εξάσκηση και βαθιά γνώση. Απαιτούν από τον πάσχοντα συνεργασία με τον θεραπευτή, και την ανάληψη της ευθύνης της υγείας του. Είναι επιστήμες που μεταμορφώνουν τόσο τον θεραπευτή όσο και τον πάσχοντα.
Η Βιοενεργειακή και η Πνευματική Θεραπευτική στηρίζονται στο νόμο που λέει ότι, Υγεία είναι μια δυναμική κατάσταση στην οποία η Ενέργεια ζωής ρέει ελεύθερα και ανεμπόδιστα μέσα στα διάφορα σώματα του ανθρώπου.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια ελεύθερη και αρμονική ροή Ενέργειας δια μέσου του πνεύματος, της νόησης, της ψυχής, του συναισθηματικού πεδίου, του αιθερικού και του υλικού σώματος.
Οποιαδήποτε ασθένεια η δυσαρμονία τόσο στο υλικό όσο στο ψυχικό και στο πνευματικό σώμα του ανθρώπου, οφείλεται στην αναστολή των ζωογόνων ενεργειών του όντος-ανθρώπου, που έχει σαν αποτέλεσμα την διαταραχή και δυσαρμονία στο αιθερικό σώμα του, το γνωστό με την ονομασία "Αύρα".
Η Ενέργεια Ζωής που ζωοποιεί τον τρισυπόστατο άνθρωπο, ρέει συνεχώς διαμέσου του αιθερικού σώματος. Η συνεχής αυτή ροή, δημιουργεί στο αιθερικό σώμα τα λεγόμενα Ενεργειακά Κέντρα. Ουσιαστικά το αιθερικό σώμα είναι ένα σύνολο αιθερικών καναλιών μέσα από τα οποία ρέουν οι ζωογόνες ενέργειες. Αποτελούν ένα πολύπλοκο και πολύ εκτεταμένο δίκτυο ενεργειών παράλληλο προς το σύστημα των νεύρων του σώματος. Είναι δηλαδή το αιθερικό αντίστοιχο του νευρικού συστήματος και καθορίζει τη φύση και την ποιότητά του. Τα σημεία επαφής των ενεργειακών αυτών καναλιών, αποτελούν τα Ενεργειακά Κέντρα, τα οποία είναι επτά τον αριθμό.
Το ενδοκρινικό σύστημα μαζί με το νευρικό και το κυκλοφορικό, είναι τα κυριότερα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού. Ελέγχει, 7 μεγάλες περιοχές του φυσικού σώματος. Αποτελεί ένα μεγάλο συνδετικό σύστημα που ρυθμίζει τη λειτουργία των οργάνων και θέτει όλα τα μέρη του φυσικού φορέα σε αμοιβαία σχέση. Ευθύνεται έτσι για την ορθή λειτουργία ολόκληρου του οργανισμού, προκαλώντας φυσιολογικά και ψυχολογικά αποτελέσματα, καθώς οι 7 ενδοκρινείς αδένες είναι τα όργανα στα οποία εφαρμόζονται και αντανακλώνται, μέσω των επτά Ενεργειακών Κέντρων, οι ζωογόνες ενέργειες των δημιουργών νόμων του Θεού.
Τα 7 αυτά Ενεργειακά Κέντρα που συγκροτούν το Αιθερικό Σώμα του ανθρώπου έχουν ως φυσικό έρεισμα τους 7 ενδοκρινείς αδένες του φυσικού σώματος, τους οποίους ενεργοποιούν και κυβερνούν. Βρίσκονται στην ευθεία της σπονδυλικής στήλης, 2 με 3 εκατοστά έξω από το σώμα.
Υπάρχουν επίσης και 21 δευτερεύοντα ενεργειακά κέντρα που αντιστοιχούν στα διάφορα όργανα του φυσικού σώματος και 49 μικρότερα κέντρα διάσπαρτα στο σώμα. Μέσω των κέντρων αυτών μεταφέρεται η ενέργεια, από τα 7 κύρια κέντρα στα όργανα ζωοποιώντας όλο τον οργανισμό.
Οι αδένες συνδέουν τον άνθρωπο με το αιθερικό σώμα καθώς και με την κυκλοφορία του αίματος, τον φορέα του στοιχείου της ζωής σ' όλα τα μέρη του σώματος.
Οι εισερχόμενες ενέργειες μετουσιώνονται μέσα στα κέντρα σε δυνάμεις. Αυτό συνεπάγεται μια διαδικασία αυτόματης διαφοροποίησης της αρχικής ενέργειας σε δευτερεύουσες ενέργειες. Ο βαθμός της διαδικασίας της μετουσίωσης, η ισχύς των δυνάμεων που προκύπτουν και η επακόλουθη ακτινοβόλος δραστηριότητα, εξαρτώνται από την έκταση της αναπτύξεως των κέντρων και από την αφυπνισμένη κατάστασή τους.
Οι δυνάμεις που εξέρχονται από το κέντρο δρουν πάνω στο αιθερικό αντίστοιχο ολόκληρου του πολύπλοκου δικτύου των νεύρων που αποτελούν το νευρικό σύστημα.
Όταν λοιπόν από το ενεργειακό κέντρο ρέει αρμονικά η ενέργεια ζωής, το κέντρο δονείται και γίνεται δεκτικό, ακτινοβόλο, επηρεάζοντας τα ενεργειακά κανάλια και κατά συνέπεια τα νεύρα και τους αδένες που βρίσκονται σε άμεση ενεργειακή σχέση. Έτσι εξηγείται γιατί το αιθερικό σώμα των υγιών ανθρώπων είναι λαμπερό.
Αν η ενέργεια που φθάνει στο αιθερικό σώμα δεν ρέει αρμονικά, τότε το κέντρο παραμένει αδρανές, μη αφυπνισμένο, χάνοντας την ακτινοβολία του, με συνέπεια οι αδένες, τα όργανα και τα κύτταρα να χάνουν τον παλμό ζωής του και να συρρικνώνονται. Το αιθερικό σώμα γεμίζει σκούρες περιοχές, ή γίνεται όλο σκιερό, πράγμα που στο φυσικό σώμα εκδηλώνεται με τις ασθένειες ή με τον θάνατο.
Επίσης η ποιοτική λειτουργία των κέντρων, δεν είναι αίτιο μόνο για τις ασθένειες του υλικού μας φορέα, αλλά ευθύνεται και για την αρμονική ζωή και των δύο άλλων μας υποστάσεων, της ψυχικής και της πνευματικής.
Αν οι ενέργειες είναι αρνητικές, καταστρεπτικές, διαλυτικές, δηλαδή αν φιλοξενούμε αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, τότε τα ενεργειακά κέντρα που θίγονται από τις ενέργειες αυτές, χάνουν τον κραδασμό τους, η ζωογόνος ενέργεια μπλοκάρεται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ψυχικοί κόμβοι, νοητικές συγχύσεις και διαστρεβλωμένες αντιλήψεις, καθώς και ασθένειες.
Έτσι εξηγείται και ο λόγος που οι σωματικές ασθένειες είναι άμεσα
συνυφασμένες με τις ψυχολογικές μας καταστάσεις και με τις αντιλήψεις μας.
Η Βιοενεργειακή και η Πνευματική θεραπευτική επιδιώκουν, με την βοήθεια εσωτερικών τεχνικών δια της αφής ή εξ αποστάσεως, την εξισορρόπηση των Ενεργειακών Κέντρων και την απελευθέρωση των Ενεργειών Ζωής (ηλεκτρομαγνητική, βιοενεργειακή και βιοχημική, ενέργεια του οργανισμού), έτσι ώστε να ρέουν αρμονικά διαμέσου του πνεύματος, της νόησης, της ψυχής, του συναισθηματικού πεδίου, του αιθερικού και του υλικού σώματος.
Η θεραπεία δια της εναρμονίσεως των Ενεργειακών Κέντρων ήταν γνωστή τόσο στους αρχαίους Έλληνες. Η ύπαρξη του Κένταυρου Χείρωνα ως διδασκάλου του Θεού Ασκληπιού, στην ελληνική μυθολογία, υποδηλώνει ότι ήταν κάτοχοι της θεραπευτικής της Αύρας, αφού ετυμολογικά η λέξη "κέντ-αυρος Χείρων", αναλύεται στο "κεντάω την αύρα δια των χειρών".
7. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ το Ορφικό Ωάριο.
Αριστερόστροφο, χρώματος μωβ. Είσοδος ουρανίων επηρειών, πνευματικού φωτός - γνωρίζει το καλό και το κακό - στο επίπεδο αυτό το κακό αντιτίθεται - είναι συνειδητό εν δυνάμει και μπορεί να γίνει υπερσυνείδητο. Μέρος της έδρας διευθύνσεως του σώματος πηγή συνειδήσεως, εξυπηρετεί τη νόηση, πηγή ενέργειας και δύναμης. Φαντάζετα - Συλλογίζεται - Σκέφτεται - Συνδυάζει και ερευνά.
Κέντρο των αρετών Φαντασία- Θέληση - Ισχύ.
6. ΜΕΤΩΠΙΚΟ
Δεξιόστροφο, χρώματος μωβ ανοιχτό. Κέντρο της γνώσης και της συνείδησης. Διανομέας πνευματικής ενέργειας. Ευαίσθητο σε επήρειες των οφθαλμών των άλλων ή σημείο που μπορούμε να επηρεάσουμε τους άλλους για καλό ή για κακό.
5. ΛΑΡΥΓΓΙΚΟ
Αριστερόστροφο, χρώματος μπλε. Ένα από τα σημεία ανύψωσης ή κατάπτωσης του ανθρώπου. Νοητική δημιουργικότητα, χρησιμοποίηση ενέργειας.
4. ΚΑΡΔΙΑΚΟ
Δεξιόστροφο, χρώματος πράσινου. Αγάπη, οικουμενισμός.
Επηρεάζεται από τις αισθήσεις και τα συναισθήματα.
Στο επίπεδο αυτό το καλό εναλλάσσεται με το κακό.
3. ΗΛΙΑΚΟΥ ΠΛΕΓΜΑΤΟΣ
Αριστερόστροφο, χρώματος κίτρινου. Νευρικό ή ζωικής ενέργειας.
Συμπάθεια - επιθυμίες - ένστικτο αυτοσυντήρησης.
2. ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ κέντρο ιερού, κοιλιακό, ή νεφρικής κυκλοφορίας.
Δεξιόστροφο, χρώματος πορτοκαλί. Απόλαυση, σεξ, διαχείριση υλικών αγαθών. Μεταβιβάζει ενέργεια, ζωτικότητα. Δέχεται τις φυσικές δυνάμεις.
1. ΡΙΖΑ Ή ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ βάση σπονδυλικής στήλης.
Αριστερόστροφο, χρώματος κόκκινου.
Είσοδος γήινων επηρειών - ένστικτο αναπαραγωγής - επιθυμία για ζωή
- βασική ενέργεια. Στο επίπεδο αυτό το καλό παλεύει με το κακό. Είναι
ασυνείδητο και μπορεί να γίνει υποσυνείδητο. Δέχεται από τα έγκατα της γης τον μαγνητισμό αυτής.

Ιωάννης Σιταράς,
Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ρεφλεξολόγων
E-mail: johnsit@sch.gr

psychosurgery

Shamanic Reiki

•Βότανα και θεραπείες•

•Βότανα και θεραπείες•

•Η φύση αποτελεί το μεγαλύτερο φαρμακείο. Η χλωρίδα κρύβει τα μυστικά της πιο λαμπρής ομορφιάς και υγείας, προτείνοντας για κάθε πρόβλημα την άριστη δυνατή λύση. Στο πέρασμα των χρόνων ο άνθρωπος άρχισε να ξεχνά τις θεραπείες της φύσης και προτίμησε να στρέψει το ενδιαφέρον του στα κατασκευάσματα των χημικών εργαστηρίων. Η φύση όμως παίρνει τη ρεβάνς καθώς ανακαλύπτουμε ξανά λίγο - λίγο της ευεργετικές ιδιότητες των φυτών. Το μυστικό της υγείας και της ομορφιάς βρίσκεται καλά κρυμμένο στα βότανα, τα αυτοφυή δηλαδή φυτά και ιδίως αυτά που φυτρώνουν στους καλλιεργημένους αγρούς και χρησιμοποιούνται σαν φάρμακα για τις διάφορες παθήσεις. Στην ελληνική φύση ευδοκιμούν πλήθος βοτάντων που, άλλα με την υπέροχη γεύση και άλλα με το άρωμά τους, μα χαρίζουν ωφέλεια και μας φτιάχουν τη διάθεση. Ας γνωριστούμε - ή ας θυμηθούμε - τα πιο ωφέλιμα από αυτά.

•Δενδρολίβανο Είδος κοινό της Ελληνικής χλωρίδας, γνωστό επίσης ως λασμαρί, δυσομαρίνι και λιβανόδεντρο. Συναντάται στην αρχαία ιατρική υπό μορφή παρασκευάσματος εναντίον του τετάνου, οι δε σπόροι του για τη θεραπεία της παράλυσης. Σαν φαρμακευτικό φυτό έχει ιδιότητες τονωτικές και αντιστηπτικές. Αποτελεί ιδανική πρόταση για την καταπολέμηση της αναιμίας, της αϋπνίας και των ζαλάδων. Είναι επίσης εξαιρετικά χρήσιμο για την αύξηση της προσοχής, γιατί βελτιώνει την αιμάτωση του εγκεφάλου. Στις μέρες μας μελετάται επίσης η συμβολή του στην καταπολέμηση της νόσου του Ατσχάιμερ αλλά και του διαβήτη. Ως καλλυντικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μορφή ατμού για βαθύ καθαρισμό του προσώπου και ενίσχυση του δέρματος. Η κομπρέσα από δεντρολίβανο βοηθά τα προσημένα μάτια, ενώ συνιστάται και για τα λιπαρά μαλλιά, καθώς χαρίζει λάμψη, βελτιώνει το σκούρο χρώμα τους και δρα κατά της πιτυρίδας. Για το σώμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αναζοωγονητικό έγχυμα στο μπάνιο, καθώς και για δροσιστικά και αποσμητικά ποδόλουτρα. Εξωτερικά, ως λοσιόν βοηθά ακόμη στην ανάπτυξη των μαλλιών και σταματά την τριχόπτωση ενώ από τα φύλλλα και τα άνθη του παράγεται αιθέριο έλαιο χρήσιμο στη φαρμακευτική των αρωματοποιία και την σαπωνοποιία.

•Φασκομηλιά Στην Ελλάδα συναντάται σε πάνω από είκοσι τρία είδη. Ονομάζεται επίσης ελελίφασκος και αλισφακιά. Το φασκόμηλο ήταν γνωστό και στηνα ρχαιότητα και το αναφέρουν αρχαίοι συγγραφείς, οι οποίοι το εκθείαζαν ιδιαιτέρως. Σαν αφέψημα θεωρείται ανώτερο και από το ευρωπαϊκό τσάι. Από τα φύλλα της φασκομηλιάς εξάγονται πολλά αιθέρια έλαια και ρητίνες μετά από γήρανση δίνουν αφέψημα, το φασκόμηλο που είναι τονωτικό καταπραϋντικό για το στομάχι, μαλακτικό του λαιμού και διουρητικό. Βοηθά ακόμη στην καταπολέμηση της ακμής, του κρυολογήματος, των καψιμάτων και των τραυμάτων, του πονοκέφαλου και της ημικρανίας. Χρησιμοποιούμενο εξωτερικά βοηθά για τη θεραπεία των κεντρισμάτων των εντόμων. Ομως, το φασκόμηλο, όπως και τα περισσότερα βότανα, δεν έχει μόνο αβλαβείς ιδιότητες. Ετσι λοιπόν, πρέπει να αποφεύγεται από επιληπτικά άτομα, δεδομένου ότι περιέχει θυϊόνη, η οποία μπορεί να πυροδοτήσει κρίσεις επιληψίας, όπως επίσης και από γυναίκες που βρίσκονται σε περίοδο εγκυμοσύνης. Οι μικρές, όμως ποσότηες που χρησιμοποιούνται στη μαγειρική είναι εντελώς ακίνδυνες.

•Χαμομήλι Το χαμομήλι είναι αρωματικό φυτό, κοινότατο στην Ελλάδα, Απαντάται σχεδόν παντού, σε καλλιεργημένους και χερσαίους τόπους. Το ταπεινό σε εμφάνιση αλλά γίγαντας σε ιδιότητες χαμομήλι είναι ένα από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά μας. Οι Αρχαίο Ελληνες το ονόμασαν μήλο χαμαί επειδή έκριναν ότι μύριζε σαν μήλο. Τα άνθη του χρησιμοποιούνται στην φαρμακευτική και την αρωματοποιία, καθώ ςκαι ως αφέψημα που έχει πολύτιμες καταπραϋντικές ιδιότητες και αβλαβείς λιποδιαλυτικές ουσίες κατά της παχυσαρκίας και θεραπευτικές των φλογώσεων του δέρματος. Συνιστάται γαι την ομορφιά του προσώπου , για τα μαλλιά, τα μάτια και γενικά για όλο το σώμα. Χρησιμοποιείται ακόμα στην ομοιοπαθητική, ενώ τα δισκία χαμόμηλου ή το αραιωμένο βάμμα μπορούν να βοηθήσουν τα μωρά που βγάζουν δόντια ή έχουν κολικούς. Το γνήσιο έλαιο χαμομηλιού είναι πολύ ακριβό και έχει βαθύ μπλε χρώμα. Το χαμομήλι έχει επίσης ονομαστεί γιατρός των φυτών, γιατί τα ασθενικά φυτά του κήπου δυναμώνουν όταν φυτεύεται γύρω τους χαμομήλι.

•Τίλιο ή Φιλύρα Καλλωπιστικό φυτό με μυρωδάτα φύλλα και άνθη με διουρητικές, αντισπασμωδικές, μαλακτικές, καταπραϋντικές, και εφιδρωτικές ιδιότητες. Το ξύλο της φλαμουριάς, χρησιμοποιείται κατά των ρευματισμών και των αρθριτικών. Ακόμα, το τίλιο προτείνεται κατά της αρτηριοσκλήρωσης, καθώς έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία και να επουλώνει τα αγγειακά τοιχώματα, κατά τις ισχιαλγίας, του τετάνου και των φακίδων.

•Μολόχα Η μολόχα ή αμπελόχα ήταν γνωστή στους Αρχαίους από τους οποίους χρησιμοποιείται τόσο ως φαρμακευτικό όσο και ως λαχανικό. Ο Πλίνιος (77 π.Χ.) λέει για τη μολόχα ότι όποιος καταπίνει κάθε μέρα μισό κύπελλο από τον χυμό της, θα έχει ανοσία σε όλες τις νόσους... Η χρήση της μολόχας στην παρασκευή φαρμακευτικών σκευασμάτων είναι γνωστή, χάρη στης καταπραϋντικές και μαλακτικές ιδιότητες του φυτού. Είναι διουρητική, ανακουφίζει και θεραπεύει το βήχα, το έλκος του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου.

•Μέντα (Menta Piperita) Η μέντα καλλιεργείται τόσο για τις αρτυματικές όσο και για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Ενδείκνυεται για στομαχικές παθήσεις, χωνευτικές δυσλειτουργίες και ελαττώνει το αίσθημα της ναυτίας. Υποβοηθά την εφίδρωση σε περιπτώσεις πυρετού και γρίπης. Η χορήγηση μέντας σε αρκετά ηψηλές δόσεις λειτουργεί ως αναλγητικό και ηρεμιστικό. Είναι επίσης δροσιστική και έτσι αποτελεί ιδανική λύση για τα δερματικά προβλήματα, τον πυρετό, τον πονοκέφαλο και την ημικρανία έχει αντιβακτηριακές ικανότητες και βοηθά στην καταπολέμηση των λοιμώξεων, ιδίως της λαρυγγίτιδας. Η καλλιέργεια της έχει όμως ως κύριο σκοπό την παραλαβή του αιθέριου ελαίου (μινθέλαιο), που περιέχεται στις ανθισμένες κορυφές και τα φύλλα του φυτού. Το μινθέλαιο βρίσκει εφαρμογή στη ζαχαροπλαστική, την ποτοποιία, την αρωματοποιία και τη φαρμακευτική.

•Δυόσμος (Menta viridis) Ο δυόσμος απαντάται αυτοφυής σε υγρούς, ορεινούς τόπους αλλά πολλές φορές καλλιεργείται σε κήπους ή γλάστρες για να χρησιμοποιηθεί στη μαγειρική σαν καρύκευμα. Ολα τα μέρη του φυτού θεωρούνται φαρμακευτικά και ιδιαίτερα τα φύλλα, που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των δερματικών παθήσεων. Θεωρείται φυτό αντισπασμωδικό, χωνευτικό και καταπραϋντικό. Συνιστάται ακόμη σε περιππτώσεις ρευματισμών και τετάνου.

•Δίκταμο Φρύγανο ενδημικό της Κρήτης με φαρμακευτικές ιδιότητες γνωστές ήδη από την αρχαιότητα. Χρησιμοποιείται ως φάρμακο με τη μορφή συνήθως του αφεψήματος. Χρησιμοποιείται σαν αντισπασμωδικό, τονωτικό, αντιδιαβητικό και επουλωτικό των πληγών (περιγράφεται έτσι ήδη από την εποχή του Θεόφραστου). Το αιθέριο έλαιο του δικτάμου, το δικταμέλαιο, χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό διαφόρων ηδυπότων, ιδίως του βερμούτ, καθώς και στην αρωματοποιϊα και τη φαρμακευτική.

•Τσάι του βουνού Το γνωστό τσάι του βουνού απαντάται σε όλα τα ελληνικά βουνά αλλά και σε χέρσους τόπους. Είναι πολύ διαδομένο και δημοφιλές ρόφημα στην Ελλάδα και απαντά σε αρκετά τοπικά είδη, όπως το τσάι του Παρνασσού ή τσάι του Βελουχιού, της Πελοπονήσου, του Αγίου Ορους και του Αιγαίου. Ηδη από την αρχαιότητα ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε ως θεραπευτικό των πληγών και πιστεύεται ότι είναι ευεργητικό για τα αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς. Το τσάι του βουνού έχει πεπτικές , θερμαντικές, τονωτικές και αποτοξινωτικές ιδιότητες. Συνιστάται κατά των κρυολογημάτων, των ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος και του ουροποιητικού συστήματος. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες βοηθούν ακόμη στην καταπολέμηση των παθήσεων των τριχοειδών αγγείων και της καρδιάς, χάρη στις λεγόμενες φλαβονοειδείς ουσίες που περιέχει. Τέλος, το αφέφημα με λεμόνι και μέλι είναι αντισηπτικό και μαλακώνει το λαιμό.

•Τσουκνίδα Το φυτό αυτό είναι γνωστό κυρίως για τον έντονο ερεθισμό που προκαλεί στο δέρμα μόλις την αγγίξει. Σύμφωνα με την παράδοση, τα στρατεύματα του Καίσαρα εισήγαγαν την ρωμαϊκή τσουκνίδα στη Βρετανία, γιατί νόμιζαν ότι θα χρειαζόταν να δέρνονται με τσουκνίδες για να κρατηθούν ζεστοί... Οι τσουκνίδες φυτρώνουν παντού σε χέρσους τόπους. Οι τρυφερές τσουκνίδες είναι πολύ ωφέλιμες παρασκευασμένες σε πίτα: Τσουκνίδες ωμές μπαίνουν ανάμεσα στα φύλλα, αφού προηγουμένως συμπιεστούν. Η πίτα αυτή (στεγνόπιτα) αποτελεί ταυτόχρονα φαγητό και φάρμακο, καθώς συντελεί στην αποτοξίνωση του οργανισμού. Είναι εξάλλου γνωστό πως στην περίοδο της κατοχής αυτή η πίτα είχε βοηθήσει πολλές φτωχές οικογένειες να επιβιώσουν. Οι τσουκνίδες είναι ωφέλιμες σε αυτούς που πάσχουν από οξεία και χρόνια νεφρίτιδα. Συνιστάται στους άρρωστους να πίνουν δυο - τρία ποτήρια ζωμό τσουκνίδας, ανάμεικτο με χυμό λεμονιού ημερησίως. Εξαιρετικά ωφέλιμο είναι το αφέψημά της γαι όσους πάσχουν από ίκτερο, παθήσεις της χολής, έλκος του στομάχου, βρογχικές παθήσεις και χρόνιες διάρροιες. Η δυσκοιλιότητα υποχωρεί λίγες μέρες με την εφαρμογή της θεραπείας ενω εξίσου εξαιρετικά αποτετελέσματα σημειώνονται και σε ασθενείς με διαβήτη και αρθρίτιδα. Ο χυμός της τσουκνίδας φημίζεται για τις αντιαναιμικές τους ιδιότητες. Ως καλλυντικό συνιστάται μάσκα προσώπου για βαθύ καθαρισμό κανονικού δέρματος. Ακόμη ο ατμός της χρησιμοποιείται για βαθύ καθαρισμό του προσώπου. Είναι, ακόμη ιδανική για κανονικά μαλλιά, στα οποία δίνει λάμψη και βελτιώνει την ανάπτυξή τους. Χρησιμοποιείστε το αφέψημα της τσουκνίδας στο ξέπλυμα των μαλλιών εναντίον της πιτυρίδας, της τριχόπτωσης και ως τονωτικό.

•ΟΙ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΙΚΝΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ•

•Α’γχος: βερίκοκο, βρώμη, παντζάρι, λάχανο, μαρούλι, μαντζουράνα, ρίγανη, ροδάκινο, μαϊντανός, σόγια.

•Αεροφαγία: φρέσκο γλυκάνισο, μάραθο (φινόκιο), λεμόνι, μαντζουράνα, μέντα, ρίγανη. Αιμορραγία: πορτοκάλι, καρότο, λεμόνι, πρόπολη.

•Αιμορροΐδες: παντζάρι, κάστανο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, πεπόνι, πατάτα, πράσο, φασκόμηλο, ταραξάκο, γιαούρτι.

•Ακμή: καρότο, λάχανο, μαρούλι, μαγιά μπίρας, τομάτα, γογγύλι, ταραξάκο, γιαούρτι. Αμυγδαλίτιδα: σκόρδο, λάχανο, καρότο, κρεμμύδι, σύκο, λεμόνι, μέλι, πρόπολη, γογγύλι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, σέλινο, θυμάρι, γιαούρτι.

•Αναιμία: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, παντζάρι, καρότο, κάστανο, λάχανο, ραδίκι, νεροκάρδαμο, φύτρα, σιτάρι, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μήλο, καρύδι, ελιά, πρόπολη, πράσο, μαϊντανός, δαμάσκηνο, σπανάκι, ταραξάκο, σταφύλι.

•Ανορεξία: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, ραδίκι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), κέδρος, λεμόνι, μοσχοκάρυδο, ρίγανη, βασιλικός πολτός, πρόπολη, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, μαυροράπανο, φασκόμηλο, σέλινο.

•Απασβέστωση: (βλέπε Αφαλάτωση).

•Αρθρίτιδα και Αρθροπάθεια: σκόρδο, σπαράγγι, αγκινάρα, λάχανο, αγγούρι, ραδίκι, κρεμμύδι, κεράσι, φράουλα, λεμόνι, μήλο, τομάτα, γκρέιπ φρουτ, πράσο, μαυροράπανο, ραπάνι, σταφύλι.

•Αρτηριακή υπέρταση: σκόρδο, φράουλα, λεμόνι, μαντζουράνα, μήλο, ελιά, ρύζι, σίκαλη, σόγια, σταφύλι. Αρτηριοσκλήρυνση: σκόρδο, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, κεράσι, φράουλα, σιτάρι, μαγιά μπίρας, μήλο, καρύδι, τομάτα, πράσο, δαμάσκηνο, σίκαλη, σόγια. Αρτηριακή υπόταση: βρώμη, κριθάρι, βασιλικός πολτός, πρόπολη, δενδρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι.

•Αφαλάτωση (έλλειψη μεταλλικών αλάτων): πορτοκάλι, σπαράγγι, παντζάρι, καρότο, λάχανο, κεράσι, φράουλα, σιτάρι, φύτρα, μαγιά μπίρας, λεμόνι, αμύγδαλο, μήλο, κριθάρι, πρόπολη, μαυροράπανο, σέλινο, σταφύλι, γιαούρτι.

•Αϋπνία: βερίκοκο, βρώμη, βασιλικός, λάχανο, μαρούλι, μαντζουράνα, μήλο, ρίγανη, ροδάκινο, κολοκύθα

•Βήχας: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, σύκο, μαρούλι, αμύγδαλο, μέλι, ρίγανη, κουκουνάρι, πρόπολη, μαυροράπανο, γογγύλι, φασκόμηλο, σέλινο, θυμάρι.

•Βρογχίτιδα: σκόρδο, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, σύκο, φύτρα, μαρούλι, μήλο, μέντα, μέλι, ρίγανη, κριθάρι, κουκουνάρι, μαυροράπανο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, θυμάρι.

•Γαστρίτιδα: καρότο, λάχανο, μάραθο (φινόκιο), σύκο, μαρούλι, λεμόνι, πιπεριά, μέλι, πατάτα, φασκόμηλο, γιαούρτι, κολοκύθι.

•Γήρας: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, καρότο, κάστανο, λάχανο, κεράσι, κρεμμύδι, σύκο, φύτρα, λεμόνι, μήλο, φουντούκι, βασιλικός πολτός, πρόπολη, γκρέιπ φρουτ, σίκαλη, σόγια, γιαούρτι.

•Γρίπη: σκόρδο, πορτοκάλι, κανέλλα, λάχανο, κρεμμύδι, φύτρα, λεμόνι, μέντα, μέλι, κουκουνάρι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι, γιαούρτι.

•Δερματίτιδα: πορτοκάλι, σπαράγγι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, αγγούρι, νεροκάρδαμο, φράουλα, μαγιά μπίρας, λεμόνι, αμύγδαλο, καρύδι, ελιά, πρόπολη, μαυροραπανο, ρύζι, φασκόμηλο, ταραξάκο, σταφύλι, γιαούρτι.

•Διαβήτης: πικραμύγδαλα (1-3 τεμάχια την ημέρα), σπαράγγι, βρώμη, αγκινάρα, λάχανο, ρεβίθι, ραδίκι, νεροκάρδαμο, φασόλι, κέδρος, μαγιά μπίρας, μήλο, φουντούκι, ελιά, ρύζι, φασκόμηλο.

•Διάρροια: σκόρδο, βερίκοκο, κανέλλα, καρότο, κάστανο, λάχανο, γαρύφαλλο, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μήλο, μέντα, μοσχοκάρυδο, πρόπολη, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, γιαούρτι.

•Δυσκοιλιότητα: βερίκοκο, πορτοκάλι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, κρεμμύδι, σύκο, φράουλα, σιτάρι, μαρούλι, μαγιά μπίρας, αμύγδαλο, μήλο, μελιτζάνα, πεπόνι, ελιά, πατάτα, ροδάκινο, πρόπολη, τομάτα, πράσο, δαμάσκηνο, ρύζι, σίκαλη, ταραξάκο, σταφύλι, γιαούρτι, κολοκύθα, κολοκυθάκι.

•Δυσμηνόρροια: φρέσκο γλυκάνισο, λάχανο, μαρούλι, μέντα, μαϊντανός, δεντρολίβανο, φασκόμηλο.

•Δυσπεψία: σκόρδο, δάφνη, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, κανέλλα, γαρύφαλλο, ραδίκι, κρεμμύδι, μάραθο (φινόκιο), κέδρος, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μελιτζάνα, μέντα, μοσχοκάρυδο, κόκκινη πιπεριά, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, μαυροράπανο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, σέλινο, ταραξάκο, θυμάρι, γιαούρτι, κολοκύθα.

•Έκζεμα: (βλέπε Δερματίτιδα). '

•Έλκος στομάχου και δωδεκαδάκτυλου: καρότο, λάχανο, λεμόνι, μήλο, πατάτα, μυζήθρα, φασκόμηλο, γιαούρτι.

•Εμετός: γλυκάνισο, μάραθο, μελισσόχορτο, μέντα. Εντερικά παράσιτα: σκόρδο, κανέλλα, καρότο, λάχανο, ρεβίθι, γαρύφαλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), λεμόνι, μήλο, μέντα, φουντούκι, καρύδι, πράσο, μαϊντανός, θρούμπι, θυμάρι, σπόροι κολοκύθας.

•Εντερικές σήψεις (αέρια): (βλέπε Ζυμώσεις του εντέρου).

•Εντερίτιδα: (βλέπε Κολίτιδα).

•Ευθραυστότητα των τριχοειδών: πορτοκάλι, λάχανο, μαυροσίταρο, λεμόνι, πιπεριά, κόκκινη πιπεριά, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός.

•Ζυμώσεις του εντέρου: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, κανέλλα, καρότο, γαρύφαλλο, κεράσι, κρεμμύδι, μάραθο, μαρούλι, μέντα, κόκκινη πιπεριά, πρόπολη, μαϊντανός, μαυροράπανο, φασκόμηλο, θρούμπι, ταραξάκο, θυμάρι, γιαούρτι.

•Ημικρανία: (βλέπε Πονοκέφαλος).

•Ηπατική ανεπάρκεια: πορτοκάλι, σπαράγγι, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, νεροκάρδαμο, φράουλα, μαρούλι, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μήλο, μελιτζάνα, μέντα, καρύδι, ελιά, κριθάρι, πρόπολη, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, δαμάσκηνο, μαυροράπανο, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, σέλινο, ταραξάκο, θυμάρι, σταφύλι. Ιγμορίτιδα: σκόρδο, λάχανο, λεμόνι, μέντα, πρόπολη, κουκουνάρι, θυμάρι, γιαούρτι.

•Ίκτερος: (βλέπε Ηπατική ανεπάρκεια).

•Ισχιαλγία: (βλέπε Αρθρίτιδα και Αρθροπάθεια).

•Καρδιακό έμφραγμα: σκόρδο, καρότο, λάχανο, μήλο, σίκαλη, σόγια γιαούρτι.

•Καρκίνος: σκόρδο, παντζάρι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, φύτρα, μήλο, πρόπολη, μαϊντανός, σέλινο.

•Κίρρωση του ήπατος: κρεμμύδι, λάχανο, κέδρος, πρόπολη, δεντρολίβανο.

•Κιρσοί: σκόρδο, λάχανο, λεμόνι, ταραξάκο.

•Κοκίτης: σκόρδο, βασιλικός, λάχανο, μαρούλι, ρίγανη, μαυροράπανο, δεντρολίβανο, θυμάρι.

•Κολικοί του ήπατος: (βλέπε Πέτρες της χολής).

•Κολίτιδα: σκόρδο, βασιλικός, κανέλλα, καρότο, αγκινάρα, λάχανο, ραδίκι, κρεμμύδι, μαγιά μπίρας, μήλο, μέντα, μέλι, κριθάρι, τομάτα, ρύζι, δεντρολίβανο, ταραξάκο, θυμάρι, σταφύλι, γιαούρτι, κολοκύθα, κολοκυθάκι.

•Κόπωση: (βλέπε Υπερκόπωση).

•Κρυολόγημα: (βλέπε Βρογχίτιδα και Γρίπη).

•Κυστίτιδα: σκόρδο, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, μάραθο (φινόκιο), κέδρος, κριθάρι, πράσο, γογγύλι, θυμάρι, γιαούρτι.

•Λαρυγγίτιδα: σκόρδο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, σύκο, λεμόνι, μέλι, φασκόμηλο, σέλινο (σέλερι). Λοιμώδη νοσήματα: (βλέπε Πυρετός).

•Μετεωρισμός: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, κανέλλα, γαρύφαλλο, κρεμμύδι, μάραθο (φινόκιο), μαρούλι, λεμόνι, μαντζουράνα, μέντα, μοσχοκάρυδο, ρίγανη, κόκκινη πιπεριά, μαϊντανός, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, θυμάρι, γιαούρτι.

•Νευρωτική κατάθλιψη: βερίκοκο, κανέλλα, λάχανο, μήλο, μέντα, μοσχοκάρυδο, πρόπολη, βασιλικός πολτός, δαμάσκηνο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, σέλινο, θυμάρι.

•Νεφρική ανεπάρκεια: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, αγκινάρα, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), μήλο, πεπόνι, κριθάρι, αχλάδι, γκρέιπ φρουτ, ροδάκινο, πράσο, μαϊντανός, γογγύλι, ρύζι, φασκόμηλο, ταραξάκο, κολοκυθάκι.

•Όγκοι: (βλέπε Καρκίνος).

•Οίδημα: σκόρδο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, μαϊντανός, γογγύλι, σταφύλι.

•Οξύτητα στομάχου: λεμόνι, μέντα.

•Ολιγουρία: (βλέπε Νεφρική ανεπάρκεια).

•Οστεοπόρωση: (βλέπε Αφαλάτωση).

•Ουλίτιδα: πορτοκάλι, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, σύκο, λεμόνι, σέλινο (σέλερι).

•Παχυσαρκία: κεράσι, κρεμμύδι, φράουλα, μαρούλι, λεμόνι, μήλο, πατάτα, γκρέιπ φρουτ, πράσο, μαϊντανός, γογγύλι, ρύζι, σέλινο (σέλερι), ταραξάκο.

•Πέτρες ουροδόχου κύστης (ουρολιθίαση): σκόρδο, βρώμη, καρό το, λάχανο, κεράσι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), φράουλα, λεμόνι, μήλο, πράσο, μαϊντανός, μαυροράπανο, γογγύλι, ραπάνι, σέλινο, ταραξάκο.

•Πέτρες χολής( χολολιθίαση): αγκινάρα, καρότο, κεράσι, κρεμμύδι, φράουλα, λεμόνι, μήλο, μελιτζάνα, καρύδι, ελιά, μαυροράπανο, ραπάνι, δεντρολίβανο, ταραξάκο, σταφύλι.

•Ποδάγρα: σκόρδο, σπαράγγι, βασιλικός, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, μάραθο, φράουλα, κέδρος, μαρούλι, λεμόνι, πεπόνι, ελιά. αχλάδι, τομάτα, πράσο, μαϊντανός, δαμάσκηνο, μαυροράπανο, γογγύλι. δεντρολίβανο, ταραξάκο, σταφύλι.

•Πονοκέφαλος: βασιλικός, λάχανο, κεράσι, μάραθο (φινόκιο), λεμόνι, μαντζουράνα, μήλο, μέντα, μαυροράπανο, δεντρολίβανο.

•Πυρετός: σκόρδο, πορτοκάλι, κανέλλα, καρότο, λάχανο, αγγούρι, γαρύφαλλο, κρεμμύδι, φύτρα, λεμόνι, μέντα, μήλο, μέλι, κριθάρι, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, θυμάρι, σταφύλι.

•Ραχιτισμός: σκόρδο, βερίκοκο, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, τυρί, σιτάρι, φύτρα, μαγιά μπίρας, καρύδι, ελιά, κουκουνάρι, πρόπολη, μαϊντανός, μαυροράπανο, φασκόμηλο, σπανάκι, γιαούρτι.

•Ρευματισμοί: (βλέπε Αρθρίτιδα και Αρθροπάθεια).

•Σαλμονέλωοη (προσβολή από σαλμονέλα): σκόρδο, κανέλλα, καρότο, κρεμμύδι, μαγιά μπίρας, μέντα, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι, γιαούρτι.

•Σκορβούτο: πορτοκάλι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, φύτρα, λεμόνι, πατάτα, πρόπολη, μαυροράπανο, ραπάνι, ταραξάκο.

•Σμηγματόρροια: λάχανο, λεμόνι, μαυροράπανο, δεντρολίβανο.

•Στηθάγχη: σκόρδο, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, μαγιά μπίρας, μήλο, καρύδι, σίκαλη, σόγια, γιαούρτι.

•Στοματίτιδα: (βλέπε Ουλίτιδα).

•Ταινία: (βλέπε Εντερικά παράσιτα).

•Ταχυπαλμίες: φρέσκο γλυκάνισο, μαρούλι, αμύγδαλο, μέντα, δενδρολίβανο.

•Τραχίτιδα: (βλέπε Βήχας).

•Υπεργλυκαιμία: (βλέπε Διαβήτης).

•Υπερθυρεοειδισμός: καλαμπόκι.

•Υπερκόπωση: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, σπαράγγι, βρώμη, κανέλλα, καρότο, κάστανο, λάχανο, γαρύφαλλο (μπαχαρικό), ραδίκι, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, φασόλι, σύκο, φράουλα, σιτάρι, φύτρα, κέδρος, μαυροσίταρο, λεμόνι, μαντζουράνα, αμύγδαλο, μήλο, μέντα, μέλι, κεχρί, μοσχοκάρυδο, βασιλικός πολτός, κουκουνάρι, πρόπολη, μαϊντανός, δαμάσκηνο, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, σέλινο (σέλερι), ταραξάκο, θυμάρι, σταφύλι.

•Υπερουρικαιμία: (βλέπε Ποδάγρα).

•Υπερχοληστερηναιμία: σκόρδο, αγκινάρα, ρεβίθι, λεμόνι, καλαμπόκι, μήλο, μελιτζάνα, καρύδι, σόγια, ταραξάκο, γιαούρτι. Φαρυγγίτιδα: σκόρδο, λάχανο, κρεμμύδι, λεμόνι, μέλι, πρόπολη.

•Φλεβίτιδα: λάχανο, λεμόνι.

•Χειλικός έρπης: λεμόνι.

•Χιονίστρες: καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, λεμόνι, σέλινο (σέλερι).

(Πηγή: Το πράσινο κουτάλι εκδόσεις Παπαδόπουλος)

Το Reiki (Ρέικι) είναι ένα θεϊκό δώρο προορισμένο για όλους τους ανθρώπους. 
Τα ευεργετικά του οφέλη είναι αντιληπτά σε όλους, 
όσοι χρειάζονται αγάπη,
χαρά και αισιοδοξία. 
Η δυνατή ενέργεια του Reiki (Ρέικι) περιβάλλει κάθε ζωντανό οργανισμό και τον ωφελεί, 
δίνοντας του την ευκαιρία να αναπτύξει τα χαρίσματά του δημιουργικά και να εγκαταλείψει αρνητικά πρότυπα που τον βασάνιζαν.

Η γαλήνη και η εσωτερική ηρεμία που μας βοηθά το Reiki (Ρέικι) να υιοθετήσουμε,

είναι ένα πρώτο βήμα για να κατευθύνουμε τον νου μας σε αξίες που είχαμε εγκαταλείψει και να απομακρυνθούμε από σκέψεις και συναισθήματα που μας εμποδίζουν στο να αντιληφθούμε την αληθινή μας ουσία.

•Σαμανική θεραπεία•

•Σαμανική θεραπεία•
•Από την σαμανική πλευρά, άτομα που δεν είναι ισχυρά (πνευματικά αδύνατα) είναι ευάλωτα σε αρρώστιες, ατυχήματα και κακή τύχη. Αυτό καθιστά ευρύτερη την έννοια της ασθένειας. Ο σαμάνος αποκαθιστά την επαφή του ατόμου με την πνευματική του δύναμη, κάτι ανάλογο του πνευματικού ανοσοποιητικού συστήματος. Η δύναμη δηλ. κάνει κάποιον ανθεκτικό στην αρρώστια. Αν κάποιος επανηλειμένααρρωσταίνει, τότε είναι φανερό ότι χρειάζονται μία σύνδεση με την ανώτερη δύναμη. Ο ρόλος του σαμάνου είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους αλλά και τα ζώα που ασθενούν να κάνουν αυτή την σύνδεση.
•Η σύνδεση εξαλλου του νου και σώματος είναι μία πολύ παλιά αρχή. Η πιο σημαντική αρχή στον σαμανισμό είναι ότι : αν ένα άτομο δουλεύει με συμπόνια και αγαθά αισθήματα για να απαλύνει τον πόνο του συνανθρώπου του ή οποιουδήποτε έμβιου όντος ανιδιοτελώς, τότε τα αντίστοιχα πνεύματα που έχουν σχέση με τις ποιότητες αυτές και την θεραπεία έλκονται και αναλαμβάνουν δράση μαζί του. Δηλαδή δεν υπάρχει μόνο η σύνδεση σώματος -νού αλλά και η συμμετοχή άλλων δυνάμεων, δηλ. δεν είμαστε μόνοι μας που κάνουμε την θεραπεία.
•Οι κυριότεροι τρόποι θεραπείας στον σαμανισμό είναι οι παρακάτω. Οσο και αν ακούγονται περίεργοι με την δυτική νοοτροπία στην οποία έχουμε γαλουχηθεί τόσα χρόνια, είναι πραγματικά αποτελεσματικοί τρόποι αποκατάστασης των φυσικών και ψυχολογικών προβλημάτων εφόσον διενεργούνται με βάση την παραπάνω αρχή.

•Ανάκτηση ψυχών (Soul retrieval)•
•Οποιοσδήποτε είχε μία τραυματική εμπειρία με την σαμανική θεώρηση πιθανόν να έχει χάσει ένα μέρος της ψυχής του. Η πιο κλασσική μέθοδος για να θεραπεύσουμε τις παθήσεις της ψυχής είναι οι τεχνικές της ανάκτησης όπου ο σαμάνος ταξειδεύει για να βρεί το χαμένο μέρος και να το φέρει πίσω στον ασθενή. Μέχρι 8-10 χρόνια πριν, οιι περισσότεροι Δυτικού πίστευαν ότι αυτή ήταν μία απλοική ισως και δαιμονική πρακτική που δεν είχε καμία αξία. Ομως, μετά την καθολική καταξίωση της Sandra Ingerman μιας έμπειρξης, σύγχρονης και φημισμένης ψυχοθεραπεύτριας που ανακάλυψε από μόνη της την μέθοδο (χωρίς να την γνωρίζχει από σαμανικές πηγές) και την έκδοση των βιβλίων της: "Soul retrieval" και "Coming home" επήλθε μία ανατροπή στην αντιμετώπιση της μεθόδου αυτής. Σήμερα η μέθοδος (πιθανότατα και με καλυμένη ονομασία) χρησιμοποιείται ευρύτατα στην κλινική ψυχολογία και ψυχοθεραπευτική.

•Εξαγωγή -απόσπαση εισβολέων (extraction)•
•Αυτή η μέθοδος αφορά την απομάκρυνση μιας πνευματικής εισβολής που είναι περιορισμένη και προκαλεί τοπικό σύμπτωμα. Δεν ενοούμε «κακά πνεύματα ή δαίμονες» αλλά μικρής εμβέλειας πνευματικη εισβολή που δεν είναι απαραίτητα και κακής πρόθεσης. Η μέθοδος γίνεται υπό αλλαγή συνειδητότητας ταξιδεύοντας στον μεσαίο κόσμο.
•Στον σαμανισμό όλα τα έμβια όντα εχουν και μια πνευματική διάσταση. Οταν οι άνθρωποι νευριάζουν, ζηλεύουν ή είναι αρνητικοί και εχθρικοί απέναντι σε άλλα έμβια όντα, δεν κάνουν μόνο λεκτική κακοποίηση αλλά και πνευματική, χωρίς ούτε να το γνωρίζουν. Οι σαμάνοι παλιά την ονόμαζαν «μαγικά βέλη». Πολλές φορές αν κάποιος σαμάνος ήθελε να εκδικηθεί κάποιον εχθρό του, του έριχνε τα βέλη αυτά. Ομως, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μία τέτοια τακτική δεν είναι μόνον ανήθικη αλλά και κατά της ύπαρξης του ίδιου του σαμάνου αφού τα αγαθά και συμπονούντα πνεύματα που μέχρι τώρα τον βοήθησαν θα απομακρυνθούν. Μπορεί να έχει για λίγο την δύναμή του αλλά τα πνεύματα δεν τον επανατροφοδοτούν με δύναμη. Πρέπει λοιπόν να συγκρατούμαστε και να μην έχουμε την πρόθεση για κακοποίηση, η πρόθεση καθορίζει τα πάντα στη ζωή.

•Διαμελισμός / διάλυση (dismemberment/ dismantlement)•
•Είναι μία τεχνική κατά την οποία ο σαμάνος με την βοήθεια των πνευμάτων συμβολικά διαλύει την υπόστασή του για να δεχθεί ίδιος μύηση ή θεραπεία μετά την ανασύνθεσή του. Στο διάστημα της «διάλυσής του» ο σαμάνος δέχεται νέες ενέργειες που βοηθούν στην εξέλιξή του, κατανόησή του και θεραπεία του. Τέτοιες πρακτικές υπάρχουν σε πολλές μαθητείες (π.χ. Βουδισμό)

Shamanism is not a religion, in the orthodox sense of the word, but a spiritual practice. 

-The word shaman is derived from the Tungus people of Siberia. 
A shaman was traditionally an individual trained in shamanic techniques offering healing, divination and spiritual guidance to their community. 
In many cultures initiates are chosen following near-death experiences, profound emotional states and, in some cases, physical abnormalities.
Those people often possess, by the simple act of survival, the tools which are utilized in shamanic training.
Accessing those tools, and learning techniques such as entering altered states of consciousness, divination, and connecting with spirit allies, expands the individual's perceptions, instincts and knowledge of the human condition.
Thus the wounded not only heal themselves, but use those experiences to heal others.
-Shamanic techniques offer a holistic approach, but deal with issues mainly on a spiritual level.
Practices may include putting the individual into a deep meditation to work with the spiritual self, in a guided and safe way;
working with the energies surrounding a person,
or their environment;
spirit-based counseling,
divination;
or hands on healing, and soul retrieval.
Many shamanic practitioners also offer ‘teachings’ which involve assisting a person to make their own shamanic connections to spirit allies,
the earth,
and their inner wisdom.