Από Αρχάγγελος Μιχαήλ Ο Ταξιάρχης FB

Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. 
Μια μέρα, 
εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, 
ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχός.

- Αφεντικό, 

όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;
- Αμ΄ τίνος να'ναι;
- Και δεν τα τρως;
- Βρε φύγε από δω!
- Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.

- Φύγε σου είπα, 
παράτα με.
- Αφεντικό!
- Φεύγεις ή δεν φεύγεις;
- Αφεντικό! 
Παρακαλούσε ο φτωχός...

Δεν πρόλαβε να τελειώσει, 
και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του. 
Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα. 
Τρέχει, 
το αρπάζει, 
κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει... 
Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε. 
Ας τολμήσει να ξανάρθει, 
έλεγε!

Τη νύχτα, 
κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, 
πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.
- Γυναίκα, 
σήκω, 
ξύπνα. 
Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω… 
Γυναίκα, 
πέθανα λέει, 
και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. 
Ποιος να πάρει την ψυχή μου. 
Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. 
Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν. Σε μια στιγμή, 
ένας Άγγελος φωνάζει: 
Το ψωμί! 
Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. 
Βάλτε το στον άλλο ζυγό. 
Οι διάβολοι επαναστάτησαν: 
Το ψωμί δεν το έδωσε. 
Το έριξε να σπάσει το κεφάλι του φτωχού. 
Και απάντησαν οι Άγγελοι: 
Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του. 
Και που λες γυναίκα μου, 
εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα. 
Το λοιπόν, 
δίνε, 
δίνε και μη σταματάς. 
Και εγώ θα δίνω. 
Αχ, 
και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός!

Επιτέλους το κατάλαβε και ο φούρναρης ότι κερδίζει όταν δίνει.
Εμείς όμως; 
Το έχουμε καταλάβει;
Μήπως φοβόμαστε να δώσουμε;
Μήπως η "κρίση" μας βούλιαξε στην ολιγοπιστία;
Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να γινόμαστε και λίγο χριστιανοί;;;
Και να πιστεύουμε ακλόνητα, 
πως όταν δίνουμε, 
αντί να φτωχύνουμε, 
πλουτίζουμε.
Ας το αποδείξουμε εμπράκτως. 
Κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη και περιμένουν έστω και ένα κομμάτι ψωμί...

Φίλοι μου, 
μην ξεχνάτε ότι: 
Η πρώτη θυγατήρ του Θεού είναι η ελεημοσύνη, 
αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, 
για να σώσει τον άνθρωπο..

κοίτα...η αγάπη σε περιμένει.... Χριστιάνα Πέτρου

κοίτα...
η αγάπη σε περιμένει....

Άνοιξε την πόρτα και πέρασε
σε περιμένει η ζωή
με μια αγκαλιά
γλυκό του κουταλιού στο τραπέζι
πουλιά να κελαηδούν στα κλαριά
άνοιξη, λουλούδια
μια γλυκιά γιαγιά να σου μαγειρεύει
γεμάτο το τραπέζι
με το καρό τραπεζομαντηλο
ξύλα στην αυλή για το τζάκι
μα πάνω απ' όλα
σε περιμένει μια ζεστή αγκαλιά
μπόλικη αγάπη 
σερβιρισμένη παντού
στα πιάτα, στο σπίτι στον κήπο
στην αγκαλιά, στην αποδοχή
στη καρδιά και στη ψυχή..
να γεμίσει ο κόσμος σου 
και όλο σου το είναι
να γεμίσουν όλα σου τα κύτταρα
κοίτα...
η αγάπη σε περιμένει....

Χριστιάνα Πέτρου

Είναι πιο εύκολο να είμαι ο Εαυτός μου, Από το να θέλω να γεμίσω το κόσμο όλο με καθρέφτες που θα δείχνουν μόνο το πρόσωπο μου.. (Ιωάννης Χαραλαμπίδης Spiritual guidance & healer Κύπρος 22/12/2013 © Απόσπασμα από τη ζωή που έζησα)

..δεν χρειάζεται πολλά η συμπαντική αρμονία, 
χρειάζεται να είμαι καλά με τον εαυτό μου.

Δεν χρειάζεται πολλά ο εαυτός μου,
χρειάζεται να μην τον συγκρίνω με άλλους εαυτούς,
Χρειάζεται να αγαπάει τους άλλους εαυτούς με ότι αυτοί οι εαυτοί Μεταφέρουν στο δρόμο τους. 
Η Αγάπη στον εαυτό φέρνει την αρμονία με τον συμπαντικό εαυτό,
Κι αυτός με τη σειρά του κατοικεί στην αιώνια αρμονία.

Η Αγάπη έχει πολλά πρόσωπα, 
Ένα από αυτά είναι η Αποδοχή.
Αποδοχή δεν σημαίνει ότι συμφωνώ μαζί "σου", 
Σημαίνει απλά ότι αποδέχομαι Σε,
Ότι σε αφήνω να τραβήξεις το δρόμο σου χωρίς να "σε" εμποδίζω βιώνοντας Τις αντίθετες σκέψεις μου προσπαθώντας να "σου" αποδείξω πως  κάπου Κάνεις "λάθος"..

Πάντα να βοηθάμε, 
Ναι, 
Η Βοήθεια όμως μπορεί να γίνει πλήρης τη στιγμή που δεν καταδικάζει αυτόν-ήν Που θέλει να βοηθήσει.

Αν θέλοντας να βοηθήσω κάποιον κι αντ αυτού γεμίσω κρίση κι εχθρότητα Γι αυτόν-ήν που δεν δέχτηκε τη βοήθεια "μου",
Τότε για ποια βοήθεια μιλούμε..

Aν όμως αποδεχτώ τη διαφορετικότητα σαν γνώρισμα κι επιλογή του Απέναντι εαυτού, 
Kι απλά χαμογελάσω, 
Και πάω παρακάτω, 
Χωρίς ίχνος κρίσης στον άλλο εαυτό, 
Τότε θα έχω καταφέρει να βοηθήσω τον Εαυτό μου να Αποδεχτεί τη Διαφορετικότητα, 
Που πιθανότατα και να μην με συμφωνώ μαζί της .

Άλλο το να μην συμφωνήσω μαζί "σου", 
Κι άλλο το να δημιουργήσω πόνο-φόβο μέσα "μου" και με τον Οποιονδήποτε τρόπο, 
Για "εσένα" που απλά "έχεις" διαφορετικό δρόμο, 
Μυαλό, 
Μονοπάτι,
Επιλογές.

Δεν είναι εγωιστικό να αποδεχόμαστε τους άλλους που έχουν διαφορετικές απόψεις για τη ζωή..
Είναι όμως εγωιστικό να προσπαθούμε να τους αλλάξουμε.!

Είναι πιο εύκολο να είμαι ο Εαυτός μου,
Από το να θέλω να γεμίσω το κόσμο όλο 
με καθρέφτες που θα δείχνουν μόνο το πρόσωπο μου..

(Ιωάννης Χαραλαμπίδης 
Spiritual guidance & healer  
Κύπρος  22/12/2013
© Απόσπασμα από τη ζωή που έζησα)

γιατί η αγάπη κι η καρδιά μου ψέμματα δεν λένε Χριστιάνα Πέτρου

Όσα

δώρα κι αν σου δώσω
όσα δώρα κι αν σου πάρω
λουλούδια, ρούχα και γλυκά
του κόσμου τα στολίδια
κι αν το σπίτι ολόκληρο γεμίσω
Αυτό που τα άδεια χέρια μου
θα φέρουν
αυτό που η ματιά μου 
θα σου πει
αυτό που η αγκαλιά μου
σου προσφέρει
μέσα από την μικρή μου 
τη ψυχή
θα ναι να ξέρεις
πιο μεγάλο
και πάντα μέσα σου 
θα ζει
γιατί η αγάπη 
κι η καρδιά μου
ψέμματα δεν λένε
στη σιωπή
πάρε το μέσα μου 
πάρε τα φτερά μου
και πέτα πάντοτε ψηλά
αγάπη αιώνια σου χαρίζω
και μια αγνή ψυχή
για συντροφιά...

Χριστιάνα Πέτρου

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΒΡΙΔΙΑ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΒΡΙΔΙΑ

Ο κόσμος μας, 
όσο παράξενο και να ακούγεται, 
αποτελείται από δύο είδη ανθρώπων. 
Αυτούς πού προέρχονται από το γήινο στοιχείο, 
την ενέργεια της γης, 
τους πιθηκοειδής μεταλλαγμένους, 
και από αυτούς πού προέρχονται από τα θεϊκά όντα-ιόντα, 
τα παιδιά του Ήλιου, 
τους ανθρώπους. 
Τους γήινους τους μετάλλαξαν οι Άτλαντες επεμβαίνοντας στο DNA τους, 
και τους έδωσαν την δυνατότητα του λόγου και της σκέψης. 
Οι δεύτεροι προήλθαν από το σπέρμα των θεών από τον Σείριο. 
Οι άνθρωποι του θεϊκού σπέρματος, 
φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την σωτηρία και εξέλιξη του πλανήτη.

Οι άλλοι, 
έχουν ανάγκη καθοδήγησης.

Οι πρώτοι ανήκουν στους ελεύθερους, 
αυτούς πού μπορούν και πρέπει να δημιουργήσουν έργο μέσα στο Ελεύθερο Πεδίο Δημιουργίας που παρέχετε από τον Θεό προς τον άνθρωπο.

Μέσα από αυτή την δυνατότητα δίδεται στους μεν η δύναμη να αφυπνίσουν την κοιμισμένη τους συνείδηση μέσω της ενεργοποιήσεως της Επιφύσεως των, και στους δε άλλους ή αφορμή να αποβάλουν την ζωώδη φύση τους εξ’ αιτίας του ολίγου θεϊκού πυρός πού διαθέτουν .

Στο πεδίο αυτό μπορεί να έχει κανείς πρόσβαση και να εκτελεί έργο και πραγματικότητες κόσμων μέσα στον κόσμο, 
στο κενό της ύλης που έχει στην διάθεσή του.

Την ιδιαιτερότητα αυτή, 
που δεν είναι γνωστή σε όλους, 
έχουν επιμελώς κρύψει και παραποιήσει ανά τους αιώνες, 
αυτοί που κατέχουν σήμερα, 
αλλά και από αρχαιοτάτων χρόνων, 
την ανθρώπινη εξουσία, 
μέσω της διαχείριση του ελέγχου και της κατεύθυνσης της θελήσεως του καθενός μας.

Κυριαρχώντας στην σκέψη του καθενός, 
πού γίνετε μέσω των νόμων που τους γνωρίζουν και εργάζονται πάνω σε αυτούς, 
ελέγχουν και περιορίζουν τον άνθρωπο με το να κάνουν στείρα την Φαντασία του.

Την θέση αυτή της καθοδήγησης των πολλών προς το φως, 
αυτή πού θα έπρεπε να κατέχουν οι Άριστοι, 
την έχουν οι αρνητικές δυνάμεις των Ατλάντων πού οδηγούν τον θεϊκό άνθρωπο προς το σκότος, 
τον χώρο στον οποίο κατοικούν.

Οι Άτλαντες διατηρούν άσβεστο ένα μίσος προς τα παιδιά του Θεού πού ξεκινάει από την εποχή πού νικήθηκαν από τους Έλληνες.

Η κυριαρχία τους επανήρθε με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία πού ήταν και ή αρχή της αντίστροφης μέτρησης για το Ελληνικό πνεύμα.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Όλα έχουν δρομολογηθεί με καθοδηγούμενο τρόπο από μέρους τους και το μόνο που μας μένει είναι να αφυπνισθούμε από αυτόν τον ύπνο που μας έχουν ρίξει. ‘
Άλλωστε το εγγυάται και ο καιρός αυτό.
Οι μέρες της απελευθέρωσης είναι πολύ κοντά .
Κάποιοι ίσως έχουν ήδη αρχίσει να το αντιλαμβάνονται.

Πολλοί ανησυχούν και διαισθάνονται αυτό που έρχεται.
Και ακόμα περισσότεροι αναζητούν τον τρόπο με τον οποίο θα ακολουθήσουν αυτή την πανανθρώπινη επανάσταση απελευθέρωσης. 
Για όλα αυτά αρκεί μια καλή σκέψη.

Η Ζωή εκτυλίσσεται σε τρία επίπεδα.
Το ουράνιο, 
το γήινο, 
και το υπογήϊνο.

Από το ουράνιο έρχεται το Πνευματικό φως.

Στο γήινο ενώνει τα στοιχεία και τους δίδει χιλιάδες μορφές μέσα από τις οποίες προέρχεται η συνειδητοποίηση δια της έκφρασης της ελεύθερης θελήσεως.

Στο υπογήϊνο οι μορφές διαλύονται, τα στοιχεία επανέρχονται στην πρότερη κατάστασή τους, 
ενώ το φως, 
ως συνειδητοποιημένη πλέον ψυχή, 
επιστρέφει στον ουρανό.

Οι Άτλαντες, 
δεν ξέχασαν ποτέ την ήττα τους από τους Έλληνες, 
και δεν έπαψαν ποτέ να επιδιώκουν την διάνοιξη μιας νέας Στύγας πού θα τους οδηγήσει στον ουράνιο Όλυμπο.

Οι ήρωες πού βλέπουμε να εκτελούν αποστολές κατ’ εντολή των Θεών, 
δεν είναι άλλο παρά άτομα – μέλη του πληρώματος της Αργούς, 
πού γύρισε όλον τον πλανήτη, 
αποκατέστησε το ταραγμένο γεωδαιτικό της σύστημα, 
και επεδίωξε να επαναφέρει την ισορροπία.

Ήρωες πού μπήκαν σε αποστολή τους βλέπουμε να εφοδιάζονται με ειδικό εξοπλισμό πού τους δίνεται από τους θεούς, 
όπως ο Ηρακλής, 
ο οποίος πήρε από τον Ερμή το ξίφος, 
από τον Απόλλωνα τόξα, 
από τον Ήφαιστο χρυσό θώρακα, 
και από την Αθηνά ένα χιτώνα.

Από την Πυθία πήρε το κατευθυντήριο σχέδιο. 
Έτσι, 
πήγε στην Τίρυνθα, 
στον Ευρυσθέα, 
και για δώδεκα χρόνια ήταν ένας στρατιώτης σε υπηρεσία εκκαθάρισης.

Στην πραγματικότητα, 
δεν εκτελούσε θηρία και τέρατα, 
αλλά διέλυε τα ιερατεία και τα στρατηγικά σημεία των ατλάντων. 
Άλλωστε, 
οι ίδιοι οι θεοί δεν ήταν άμοιροι ευθυνών για το τι γινότανε πάνω στην Γη.

«Ξαδέλφια» τους Τιτάνες επιστήμονες ήταν και οι Άτλαντες, 
πού ξέφυγαν από την αρχική αποστολή πού είχαν, 
δηλαδή την εξερεύνηση των ηλιακών συστημάτων προς εύρεση νοημόνων όντων, 
και ξέπεσαν μετά την παρέμβαση στα γήινα όντα.

Οι θεοί από τον Σείριο, 
είχαν την απόλυτη γνώση των νόμων της φυσικής, 
της χημείας και της βιολογίας.

Στο σώμα μας υπάρχει το φίδι κουταλίνι, 
και αφορά την, 
από το κατώτερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης, 
δηλαδή τον κόκκυγα ή ιερόν οστού ενέργεια, 
πού διέρχεται μέσω του Νωτιαίου μυελού, 
και φθάνει στον εγκέφαλο.
Όμως, 
ο τελευταίος σπόνδυλος στην βάση του κρανίου, 
λέγετε Άτλας. 
Ο Άτλαντας ήταν υποχρεωμένος να κρατά τον Ουρανό στους ώμους του.

Όταν πήγε ο Ηρακλής να πάρει τα μήλα των Εσπερίδων, 
(την Γνώση) χρειάσθηκε την βοήθεια του Άτλαντα.

Η ανάπτυξη έρχεται με την ενεργοποίηση της Επίφυσης πού αποτελεί τον 7ο αδένα του ενδοκρινικού. 
Άρα, 
οι βλέποντες και ακούοντες με τον 6ο , 
την Υπόφυση, 
βρίσκονται κάτω από την εξουσία των νόμων του χώρου.

Ο εξελιγμένος άνθρωπος είναι αυτός πού αφού «δει» με την Επίφυση «το φως το αληθινό», 
«θα λάβει πνεύμα επουράνιο», 
δηλαδή θα βρεθεί στον 8ο ουρανό όπου θα αποκαταστήσει την ενοποίησή του με το ιδεατό πρότυπό του πού είναι το Πνευματικό σώμα, 
και θα γίνει Αθάνατος.

Οι Έλληνες Θεοί και ήρωες που ταξίδευαν με το αστρικό πλοίο, 
την Αργώ, 
σε όλο τον πλανήτη, 
δημιούργησαν τον πρώτο πολιτισμό πάνω στην Γη, 
στην Ελλάδα και την Ατλαντίδα.

Για πρότυπο χρησιμοποίησαν το σύστημα του Σείριου.
Το πρότυπο αυτό ήταν ο Όλυμπος, 
ο Ουράνιος Παράδεισος. 
Εκεί, 
χάρις στο δυναμικό πεδίου του Συνοδού Σείριου Β΄ οι Ολύμπιοι Έλληνες έμεναν πάντα νέοι.

Το ίδιο πρότυπο είχε στον νου του και ο Πλάτωνας όταν έγραφε την «Πολιτεία» του.
Τους νόμους του Σείριου, 
με τις χωριστές τάξεις των ιερέων, 
των φυλάκων, 
των γεωργών και των τεχνιτών προσπάθησε να εφαρμόσει στην Γη .

Όπως λέει και ο Πλάτωνας, 
μετά από κάθε καταστροφή πάντα μένει λίγο σπέρμα με το οποίο γίνεται μια νέα αρχή. 
Από αυτό το σπέρμα που φυλασσόταν στην Αργώ η Αθηνά και ο Ήφαιστος έπλασαν το άριστο γένος των Αθηναίων. 
Όμως, 
πάνω στην Γη εκτός από τον εκ του ουράνιου σπέρματος άνθρωπο, 
υπάρχει και το ανθρωποειδές που έχει υποστεί την επέμβαση των Ατλάντων.

Η Τιτανομαχία του 9000 π.Χ. ήταν πόλεμος ανάμεσα στους Άτλαντες και τους Έλληνες. Ένας αγώνας που έλαβε χώρα στον Ουρανό και την Γη.

Οι Άτλαντες στην Γη, 
που, 
όπως εξιστορεί ο Πλάτωνας είχαν προ πολλού χάσει την θεϊκότητα τους, 
δηλαδή απενεργοποιήθηκε η Επίφυση τους γιατί είχαν αναμειχθεί με τα πλαστό γένος που δημιούργησαν, 
όρμησαν ενάντια στην Ευρώπη και την Ασία, 
ενώ στον ουρανό όρμησαν ενάντια στον Όλυμπο περνώντας το δυναμικό πεδίο του Συνοδού Σείριου Β΄ μέσω της Στύγας του Ατλαντικού.

Όμως όπως επάξια τους αντιμετώπισαν οι Ολύμπιοι, 
έτσι και οι Αθηναίοι, 
σαν γνήσια τέκνα τους, 
τους νίκησαν εδώ στην Γη.

Γι αυτό το μίσος των Ατλάντων, 
μέσω των υποχείριων τους Εβραίων, 
παραμένει άσβηστο.

Από τις μυστικές παραδόσεις λέγετε ότι, 
τα όντα, 
χλωρίδα, 
πανίδα, 
άνθρωπος, 
ήταν τα σπέρματα που ήρθαν από τον Σείριο μέσω του δικού μας Ήλιου.

Όμως, 
πάνω στην Γη υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων.

Αυτοί που εξελίχθηκαν από παρέμβαση των ουρανίων, 
το ανθρωποειδές δηλαδή, 
και οι έχοντες ουράνιο σπέρμα.

Στους έχοντες ουράνιο σπέρμα ανήκουν οι Έλληνες.

Όλα τα άλλα είδη ανθρώπων δημιουργήθηκαν από τις Ατλάντιες δυνάμεις. 

Υπήρχε λοιπόν ο γήινος άνθρωπος, 
εκ του Προμηθέως πού έκανε την μετάλλαξη – παρέμβαση στον γήινο, 
το ανθρωποειδές, 
και ο ουράνιος που δημιούργησαν η Αθηνά και ο Ήφαιστος.

Από τους Άτλαντες, 
όσοι επέζησαν μετά την ήττα τους, 
διατήρησαν σε διάφορα μέρη την μνήμη των γνώσεων που είχαν, 
μέσω κέντρων-στοών πού έφτιαξαν, 
μεταξύ των οποίων τα σημαντικότερα είναι η Αρκαδία, 
η Κρήτη η Αίγυπτος, 
όπου αναμείχθηκαν με τους Έλληνες και δημιούργησαν το ελληνοατλάντειο στοιχείο. 

Τα μεγάλα ιερατικά τους κέντρα όμως, 
με τις σημαντικότερες οργανώσεις τους ήταν στην Αίγυπτο και στην Ασία όπου εργάζοντο για το Μεγάλο τους Σχέδιο.
Την ημέρα επιστροφής του Παγκόσμιου Ηγέτη τους από τα τρίσβαθα Τάρταρα.

Το μεγάλο τους κτύπημα το κατάφεραν από την Ρώμη, 
όταν επεδίωξαν μέσω της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που δημιούργησαν και ανέπτυξαν να υλοποιήσουν τα το σχέδιό τους για παγκόσμια κυριαρχία .

Οι αρχαιότεροι αρχηγοί των ρωμαϊκών φυλών ελέγοντο Τιτάνες, 
και όχι τυχαία ονομάσθηκαν αργότερα οι μεραρχίες τους Λεγεώνες που συσχετίζονται με τις «Λεγεώνες των δαιμόνων» επί χριστιανικών εποχών.

Η Ατλαντίδα, 
στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ ως χώρα πάνω στον πλανήτη μας.

Ήταν ένα τεχνητό νησί στον Ατλαντικό ωκεανό το οποίο δημιούργησε ο Τιτάνας Ποσειδώνας και ονομάζετο πρώτα Ποσειδώνια.

Στο κέντρο της υπήρχε ο δίαυλος της Στύγας που συνέδεε τον ουρανό με το σημείο από όπου ερχόντουσαν, 
δηλαδή το κοσμοδρόμιό τους, 
που είναι το σημερινό Τρίγωνο των Βερμούδων.

Η δε διασωθέντες ανά τον κόσμο Άτλαντες ήταν επίσης αυτοί που επεδίωξαν να δημιουργήσουν μια νέα Ατλαντίδα, 
την Τροία. 
Εκεί, 
εκτός από Έλληνες και αυτόχθονες, 
πήγαν και Άτλαντες, 
από αυτούς που είχαν διαφύγει στην Αρκαδία.

Οι Τρώες που προέρχονται από την γενιά του Άτλαντα, 
και πάλι νικήθηκαν από τους Έλληνες, 
αλλά ποτέ δεν ήρθε το πραγματικό τέλος τους.


Πηγή http://anekshghta.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5469.html?m=1

Άνοιξε τα φτερά σου Χριστιάνα Πέτρου

Άνοιξε τα φτερά σου 

άπλωσε την ομορφιά σου 

αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε


για να γελάς..


άπλωσε τα χέρια


άνοιξε την καρδιά 


είναι όλα γύρω 


φως αγάπη κι ομορφιά..


Χριστιάνα Πέτρου

Ένα παραμύθι να σταθώ Χριστιάνα Πέτρου

Ένα παραμύθι να σταθώ

μια γωνιά να ακουμπήσω


φως, γαλήνη, αγάπη


για να βρω


μια φωλίτσα 


τη ψυχούλα να αφήσω...


Χριστιάνα Πέτρου