Γυρίζουμε στα παλιά από
φόβο,
μη δε έχουμε
καινούργια..
~Γυρίζουμε στους φόβους
που γνωρίζουμε γιατί,
περισσότερο από τον
παλιό φόβο που μας τρομοκρατούσε
φοβόμαστε την
αλλαγή..
~Φοβόμαστε το πως θα
είναι η ζωή χωρίς αυτό που μας φοβίζει,
πως θα ναι η ζωή χωρίς
το γνωστό,
χωρίς εκείνον εκεί τον
παλιό πόνο_φόβο,
πως θα ναι η ζωή χωρίς
αυτό που ήξερα πως να το χειριστώ..
~Κι ας
με τσάκιζε θυμάμαι..
~Δεν έχει τόση σημασία ο
πόνος ενός γνωστού φόβου,
όση δύναμη έχει το
άγνωστο μέρος,
που θα βρεθώ χωρίς αυτόν
τον φόβο που με κρατούσε στη ζωή,
φοβίζοντας με..
~Κι έτσι, η ζωή περνά μπροστά από τα μάτια μας και κάθε
φορά,
σιωπηλά η ουρλιάζοντας
έρχεται να θυμίσει ότι..
«Εδώ θα
είμαι.. θα έρχομαι κάθε φορά να σου θυμίζω πως υπάρχει και η ελευθερία σου,
υπάρχει και η ζωή η ελεύθερη,
η ζωή
εκείνη που δεν είσαι αναγκασμένος_η να φοβάσαι,
η ζωή
αυτή που μπορείς να νιώθεις τα πάντα,
χωρίς
να αφήνεις αυτά να σε σκοτώνουν..»
~Κι όταν το δεχόμαστε
αυτό τότε,
τότε οι αρρώστιες που
είχαμε απλά μας γυρίζουν τη πλάτη,
μας λένε.. «Δεν σε θέλω άλλο εσένα,
γιατί
έπαψες να φοβάσαι,
δεν έχω
άλλη δύναμη να σε βλάψω πια,
γιατί έπαψες να φοβάσαι.»
..κι αναζητούν άλλον
άνθρωπο να φοβίσουν,
να αρρωστήσουν.
~Κι ύστερα σειρά έχει η
ζωή η ελεύθερη, η ζωή εκείνη που δεν σε ασθενεί,
γιατί δεν σε
τρομοκρατεί,
η ζωή που σέβεται και
εκτιμά κάθε βήμα που κάνεις,
η ζωή που σου δείχνει
τρόπους να σε αγαπάς,
γιατί μόνο η αγάπη έχει
τη δύναμη να χτίζει ελεύθερους ανθρώπους.
~Όμως εκείνη τη ζωή δε
θα τη πάρεις έτοιμη,
θα χτίσεις μαζί της
τούβλο τούβλο όλη σου την ύπαρξη,
ξανά από την αρχή,
όλο σου το είναι,
ξανά από την αρχή..
~Μεγαλύτερη εξουσία πάνω
μου έχει η απουσία του φόβου,
παρά το αποτέλεσμα αυτού
που με φοβίζει..
~Κι όταν το καταλάβω
αυτό,
τότε ο φόβος που παλιά
με σκότωνε τώρα με βοηθά να χτίσω,
ξανά τα χαμένα κομμάτια
του παλιού Εαυτού..
~Γιατί ο κάθε φόβος
είναι μια πνιγμένη δύναμη που περιμένει,
εμένα να αποφασίσω να
την αναστήσω,
περιμένει να βρω τη ζωή
μου μέσα στο θάνατο,
και όχι το θάνατο μου
μέσα στη ζωή.
~Γιατί..
«Αν η
σταχτοπούτα φοβόταν και επέστρεφε,
τώρα δε θα υπήρχε ούτε το παραμύθι..»
~Σταμάτα να γυρίζεις
πίσω,
ξεκίνα απ την αρχή κι
άνοιξε μια νέα σελίδα σε όλα αυτά που σε φοβίζουν γιατί,
γιατί ο φόβος στη
ζωή,
είναι ο φόβος για τη
ζωή.
~Γιατί δεν θα πεθάνω
αφού ζήσω,
θα πεθάνω ενώ ζω.
...Και έτσι είναι
Κάλι Γιούγκα
Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Πάφος, Κύπρος 28/8/2016
(Βιώματα)