Πληροφορίες

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Μεγάλη Αλήθεια ο Θεός.!!!!!!!!!!! ( Ιωάννης Χαραλαμπίδης - Spiritual guidance & healer © Απόσπασμα από τη ζωή που έζησα. Κύπρος 11/12/2013 )

Μεγάλη Αλήθεια ο Θεός.!!!!!!!!!!! 



Ο άνθρωπος έχει τρομερές δυνάμεις και δυνατότητες κρυμμένες, 
βαθιά μέσα του, 
και το μόνο που χει να κάνει ώστε να τις αφυπνίσει,



να τις ενεργοποιήσει,
είναι να πιστέψει πως μπορεί να τις θέσει σε λειτουργία.!!
Και Φτάνει μόνο η φαντασία μας για να πετύχουμε κάτι τέτοιο.

"
Φτάνει να φανταστεί κανείς τη κατάσταση του εαυτού του, 
το πως θέλει να είναι και ν αρχίσει να Πιστεύει σε αυτό το σκοπό, 
ν αρχίσει να ζει μέσα του έτσι όπως φαντάστηκε τον εαυτό του να Είναι.!!

"
Η Πίστη και η Προσευχή είναι τα μοναδικά εργαλεία που μπορούν να φέρουν το αποτέλεσμα αυτό, 
να υλοποιήσουν τη φαντασία μας στην πραγματικότητα μας.!!!

"
Ο θεός μας έδωσε το μυαλό να σκεφτόμαστε, 
μας έδωσε και τη φαντασία για να ονειρευόμαστε..

"
Η Πίστη ανήκει στη φαντασία, 
μόνο ένας τρελός μπορεί φανταστεί πως μπορεί να θεραπεύσει τον εαυτό του απλά με το να φανταστεί πως είναι θεραπευμένος, 
π
ως η ασθένεια του πια δεν υπάρχει, 
κι αυτό απλά να συμβεί.!! 

"
Όμως σήμερα που οι Γραφές των Αγίων Πατέρων τέθηκαν σε εφαρμογή, 
σήμερα που ο πλανήτης μας ζει στο χρόνο μετά το 2012, 
σήμερα τα γραπτά των Αρχαίων σοφών παρατηρητών Μαγιάς και Ίνκας είναι πια η ζωή μας.!! 

"
Παλαιότερα, 
π
ριν μερικά χρόνια, 
αν κάποιος μιλούσε με τέτοιο τρόπο απλά θα τον μαζεύαμε στο τρελάδικο, 
σήμερα Όμως που ο θεός ζει ανάμεσα μας όλα, 
τα πάντα μπορούν να συμβούν.....
Όπως το να θεραπεύσει ο ίδιος ο Άνθρωπος τον Εαυτό του μόνο και μόνο με τη Πρόθεση του να θεραπευτεί !!!

"
Το 1995 βρέθηκα στην Εντατική με πολύ βαριά χτυπήματα από τροχαίο, 
οι γιατροί επέμεναν πως δεν θα ζήσω, 
μα κι αν αυτό συνέβαινε τότε θα ήμουν φυτό. 
"
Από τότε έως και το 2005 ζούσα με ιατρική και φαρμακευτική υποστήριξη, 
δεν γινόταν αλλιώς, 
δεν υπήρχε άλλος τρόπος να επιβιώσω.

"
Το 2005 αποφάσισα να εμπιστευτώ το Θεό, 
κι ότι θέλει ας γίνει.!!
Ειλικρινά δεν μ ένοιαζε πια τι θα γίνει και τι χειρότερο θα μπορούσε να μου συμβεί, 
αφού ήδη ήμουν πεθαμένος μέσα μου.
"
Σταμάτησα ότι φάρμακο έπαιρνα, 
κάθε υποστήριξη και ιατρική περίθαλψη, 
και ξεκίνησα το δρόμο της Προσευχής.

"
Το 2009 ξανά έκανα αξονική τομογραφία κι ο εγκέφαλος μου ήταν καθαρός, 
κανένα αιμάτωμα, 
καμιά βλάβη, 
ακόμα και μια κύστη που είχα από τραύμα εν ώρα γέννας μου, 
σχεδόν εξαφανίστηκε εντελώς.
"
Ότι ατασθαλία και μπλοκάρισμα είχα βάλει στο σώμα μου, 
απλά θεραπεύτηκε, 
εξαφανίστηκε ως δια μαγείας μέσα σε μια στιγμή.!!!

"
Ο Άνθρωπος έχει απίστευτες δυνατότητες,
Φτάνει μόνο να το πιστέψει και να ξεκινήσει το ταξίδι του προς την Αγάπη, 
ν αρχίσει να φροντίζει και να αγκαλιάζει τον εαυτό του όπως πραγματικά εκείνος Χρειάζεται!!!

"
Και τότε δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από, 
την ώρα των θαυμάτων.



( Ιωάννης Χαραλαμπίδης - Spiritual guidance & healer
© Απόσπασμα από τη ζωή που έζησα.
Κύπρος 11/12/2013 )



Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

κοιτώντας πίσω αναρριγώ Χριστιάνα Πέτρου.

Τελικά
μετά από όλη την πορεία που έχω κάνει
ένα πράγμα βλέπω
τίποτα δεν προγραμματίζεται σ' αυτή τη ζωή
κι όσο ζεις, 

η ζωή είναι μια έκπληξη....
ποτέ δεν περίμενα όσα μου συνέβησαν
κι ότι έρχεται με αφήνει έκπληκτη..
κοιτώντας πίσω αναρριγώ
ένα είναι σίγουρο..
τίποτα δεν μου χαρίστηκε..
κάθε τι πληρώθηκε
λίγη χαρά, 

ένα χαμόγελο, 
λίγη αγάπη, 
ελευθερία
όλα πληρώθηκαν 
με πόνο, 

δάκρυ, 
θλίψη
ναι, 

μπορώ να πω όλα πληρώθηκαν με αίμα
αν και αυτό, 

πίστεψε με
θα πονούσε και θα στοίχιζε πιο λίγο....

Χριστιάνα Πέτρου

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Από Αρχάγγελος Μιχαήλ Ο Ταξιάρχης FB

Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. 
Μια μέρα, 
εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, 
ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχός.

- Αφεντικό, 
όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;
- Αμ΄ τίνος να'ναι;
- Και δεν τα τρως;
- Βρε φύγε από δω!
- Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.

- Φύγε σου είπα, 
παράτα με.
- Αφεντικό!
- Φεύγεις ή δεν φεύγεις;
- Αφεντικό! 
Παρακαλούσε ο φτωχός...

Δεν πρόλαβε να τελειώσει, 
και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του. 
Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα. 
Τρέχει, 
το αρπάζει, 
κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει... 
Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε. 
Ας τολμήσει να ξανάρθει, 
έλεγε!

Τη νύχτα, 
κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, 
πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.
- Γυναίκα, 
σήκω, 
ξύπνα. 
Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω… 
Γυναίκα, 
πέθανα λέει, 
και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. 
Ποιος να πάρει την ψυχή μου. 
Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. 
Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν. Σε μια στιγμή, 
ένας Άγγελος φωνάζει: 
Το ψωμί! 
Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. 
Βάλτε το στον άλλο ζυγό. 
Οι διάβολοι επαναστάτησαν: 
Το ψωμί δεν το έδωσε. 
Το έριξε να σπάσει το κεφάλι του φτωχού. 
Και απάντησαν οι Άγγελοι: 
Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του. 
Και που λες γυναίκα μου, 
εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα. 
Το λοιπόν, 
δίνε, 
δίνε και μη σταματάς. 
Και εγώ θα δίνω. 
Αχ, 
και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός!

Επιτέλους το κατάλαβε και ο φούρναρης ότι κερδίζει όταν δίνει.
Εμείς όμως; 
Το έχουμε καταλάβει;
Μήπως φοβόμαστε να δώσουμε;
Μήπως η "κρίση" μας βούλιαξε στην ολιγοπιστία;
Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να γινόμαστε και λίγο χριστιανοί;;;
Και να πιστεύουμε ακλόνητα, 
πως όταν δίνουμε, 
αντί να φτωχύνουμε, 
πλουτίζουμε.
Ας το αποδείξουμε εμπράκτως. 
Κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη και περιμένουν έστω και ένα κομμάτι ψωμί...

Φίλοι μου, 
μην ξεχνάτε ότι: 
Η πρώτη θυγατήρ του Θεού είναι η ελεημοσύνη, 
αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, 
για να σώσει τον άνθρωπο..