Κατά Ματθαίον 9: 16-17

« Κανένας δεν βάζει για μπάλωμα σε παλιό ρούχο ένα καινούριο κομμάτι ύφασμα γιατί το μπάλωμα θα τραβήξει το παλιό ύφασμα και το άνοιγμα θα γίνει μεγαλύτερο. 

Ούτε βάζουν καινούριο κρασί σε παλιούς ασκούς γιατί θα σκάσουν οι ασκοί, θα χυθεί το κρασί και θα καταστραφούν και οι ασκοί. 

Το καινούριο όμως κρασί το βάζουν σε καινούργιους ασκούς κι΄ έτσι διατηρούνται και το κρασί και οι ασκοί »

Κατά Ματθαίον 9: 16-17

Στο παρελθόν χρησιμοποιούσαν ασκούς

-σακιά ραμμένα από δέρμα ζώων– 

και ο λόγος που δεν ήταν δυνατόν να φυλαχτεί το νέο κρασί σε παλιούς ασκούς είναι γιατί στο νέο κρασί δημιουργούνται ζυμώσεις και απελευθερώσεις αερίων που θα κατάστρεφαν τους ασκούς και το κρασί θα χυνόταν. 

Έβαζαν επομένως το νέο κρασί σε νέους ασκούς, 

στερεούς, 

ικανούς να αντέξουν σε πολύ ψηλές πιέσεις.
Τι αντιπροσωπεύει η διαδικασία της ζύμωσης από την επιστημονική άποψη;

Η ζύμωση είναι μια φυσική αποσύνθεση της οργανικής ύλης.
Όταν ο Ιησούς έλεγε:

« Το καινούριο όμως κρασί το βάζουν σε καινούριους ασκούς κι΄ έτσι διατηρούνται και το κρασί και οι ασκοί »,

συνέκρινε την διδασκαλία του με το καινούριο κρασί επειδή η διδασκαλία αυτή έπρεπε να χυθεί μέσα σε γερά και ανθεκτικά όντα, 

ικανά ν’αντέξουν όλες τις μεταβολές που αναγκαστικά θα προκαλούνταν μέσα τους.

-Ο ασκός αναπαριστά το ανθρώπινο ον-
-Παρατηρήστε τους εαυτούς σας, 

παρατηρήστε τους άλλους και θα διαπιστώσετε ότι αποδεχόμενοι μια Διδασκαλία, 

όσο Θεϊκή και αν είναι στο πλήρωμα του χρόνου τα όντα αρχίζουν να πέφτουν στις πιο μεγάλες αντιξοότητες.

-Γίνονται ευέξαπτα ή καταθλιπτικά και επιπλέον αντί η εργασία τους να ενισχύει την θετική πλευρά μέσα τους,

δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αναπτύσσει την αρνητική πλευρά, 

επειδή κάθε νέα σκέψη,

κάθε καινούργιο συναίσθημα δημιουργεί ζυμώσεις στο εσωτερικό τους.
Πρέπει να γνωρίζουμε ένα πράγμα,

ότι πρέπει να ετοιμάσουμε μέσα μας ένα γερό καλούπι ικανό να χωρέσει και να αντέξει μια φιλοσοφία,

μια ιδέα,

μια καινούργια Διδασκαλία. 

-Δεν μπορούμε να λάβουμε μια καινούργια φιλοσοφία χωρίς προηγουμένως να εναρμονιστούμε μαζί της.

-Μην φαντάζεστε πως μπορείτε να αντέξετε εύκολα τα ρεύματα της αγάπης και του φωτός-

Αντίθετα, 

μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι είναι καλύτερα προετοιμασμένοι για της οδύνες, 

τους καημούς και τις απογοητεύσεις παρά για τη χαρά, 

την έμπνευση και τα πολύ υψηλά ρεύματα.

-Θα έλεγε κανείς πως συχνά μάλιστα τους αρέσει να βρίσκονται βουτηγμένοι στις επιπλοκές και τα προβλήματα και αν μια μέρα λάβουν μια πολύ φωτεινή έμπνευση, 

μπορεί κανείς να πει πως σχεδόν κάνουν το παν για να την ξεφορτωθούν.
Που θα βρουν έπειτα τις ευκαιρίες για να μεταμορφωθούν;

-Μια μέρα θα μετανιώσουν για τον τρόπο που ενέργησαν και θα πουν...

« Είναι αλήθεια, πόσες φορές έδιωξα το φως επειδή φοβόμουν το Πνεύμα μέσα μου!!» 

-Αν οι άνθρωποι ήξεραν πόσες οργανικές, 

χημικές, 

ψυχολογικές βελτιώσεις προκαλούνται κάτω από την επήρεια μια θεϊκής ιδέας!

-Είναι μάλιστα σε αυτή την ευκαιρία που κλείνουν την πόρτα!
Αυτοί που τρέμουν το Πνεύμα δεν ξέρουν καλά

-καλά γιατί, 

αισθάνονται όμως ενστικτωδώς ότι υπάρχει κάτι που τους φοβίζει,

και αυτό που τους φοβίζει είναι το ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουν τις παλιές τους συνήθειες-

-Αν σταματούμε τα ρεύματα αυτά με τις αδυναμίες μας,

τις αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα,

σημαίνει ότι οι ασκοί μας δεν είναι έτοιμοι να δεχθούν το νέο κρασί.
Είναι παλιοί ασκοί και πρέπει να τους αλλάξουμε.

Το χύσιμο του νέου κρασιού στους νέους ασκούς ισοδυναμεί με την ένωση του πνεύματος με την ύλη
( και ύλη δεν είναι αποκλειστικά αυτή του φυσικού επιπέδου αλλά επίσης αυτή του ψυχικού επιπέδου, 

των σκέψεων και των συναισθημάτων.)

-Δεν μπορείτε να αρκεστείτε στο να χύνετε μια Διδασκαλία μέσα στο κεφάλι σας,

να γαλουχείστε καθημερινά με καινούργιες ιδέες,

χωρίς ταυτόχρονα να ανανεώνετε όλο το φυσικό και ψυχικό Είναι με την εφαρμογή μιας πιο αγνής ζωής.