Σου είπε κανείς ότι είναι εύκολο;
Να ανέβεις το βουνό ξυπόλυτος;
να φτάσεις στη κορυφή μόνος;μέσα από βράχους,
αγκάθια
φίδια,
θεριά,
γκρεμούς
βαδίζοντας στα τυφλά,
στο σκοτάδι;
βρες το φως μέσα σου
και άναψε δαυλό
βρες τα σημάδια ακόμα και ψηλαφιστά
κινδυνεύοντας να πέσεις
αλλά ακόμα κι' αν πέσεις
βρες τη δύναμη να σηκωθείς ξανά
νομίζεις είναι εύκολο
να απλώσεις το χέρι
και ν' αγγίξεις τον ουρανό;
χρειάζεται αγώνας και δύναμη
να βαδίσεις στο χιόνι
μέχρι να μη νιώθεις τα πόδια σου
αλλά να συνεχίζεις
να πονάς αλλά να λες προχωρώ
να βαδίζεις στη νύχτα
περιμένοντας να ξημερώσει
μόνο με σύντροφο τη πίστη
κρατώντας την από το χέρι
κάνε το επόμενο βήμα
προχώρα,
ανέβα,
συνέχισε
ένα σου λέω μόνο
συνέχισε,
συνέχισε
πίστευε,
πίστευε
και μην σταματάς
δεν είναι εύκολο το ξέρω
και ποιος σου είπε ότι οι ανεμώνες
ανθίζουν εύκολα στο χιόνι;
κι' όμως το κάνουν
και οι αμυγδαλιές ανθίζουν
κι ας φυσά βοριάς
και ποιος σου είπε
ότι έρχεται η άνοιξη
πριν τον χειμώνα;
και το φως πριν το σκοτάδι;
ποιος σου είπε ότι υπάρχει ανάσταση
πριν τον θάνατο;
αν δεν πεθάνεις δεν θ' αναστηθείς
συνέχισε λοιπόν
προχώρα
και σύντομα ξημερώνει
κι' όσο είναι σκοτάδι
κοίτα τ' αστέρια
μόνο σε παρακαλώ μη σταματάς
αύριο θα είσαι στη κορυφή
και θα δεις τον ήλιο ν' ανατέλλει
κι' όσα θέλησες κι' όσα ονειρεύτηκες
κι' όσα λαχτάρησες
θα 'ναι δικά σου!!!!
Χριστιάνα Πέτρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου