απο Χριστιάνα Π. ...Αγάπη στέλνω σε σένα..

Αγάπη στέλνω σε σένα
αγάπη να σε τυλίξει
αγάπη να σε αγγίξει
αγάπη να σε γιατρέψει
αγάπη να έχεις πάντα
όπου βρίσκεσαι κι όπου βαδίζεις
γεμάτη η ψυχή σου απ' αυτή
να ταξιδεύει ψηλά
να χορεύει με τις ηλιαχτίδες
και να τραγουδά με τις νεραϊδες
αγάπη τρυφερή και ατέλειωτη
σύντροφο ζωής
αγάπη σου στέλνω με όλη μου τη ψυχή
κράτησε την μέσα σου
ζέστανε τις κρύες γωνιές σου
σκέπασε τον φόβο σου
κάλυψε την αγωνία σου
άπλωσε την παντού
και γέμισε κάθε σου κύτταρο
κι ύστερα κοίταξε ψηλά
θα με δεις εκεί να σου χαμογελώ
μαζί με αγγέλους και μια υπόσχεση
να μην σου λείψει ποτέ.....

Χριστιάνα Π.

απο Χριστιάνα Π. .... ταξίδια στις φτερούγες του ανέμου

Μικρά ταξίδια ψυχής

μεγάλα όνειρα ζωής..


βαρκούλες στο νερό του ονείρου


ταξίδια στις φτερούγες του ανέμου


καρδιές στον δρόμο αφημένες..


χέρια απλωμένα στο κενό

νύχτες ραγίζουν σαν χαράζει

ένας ήλιος ανατέλλει μαγικός

ξημερώνει...

Χριστιάνα Π.

απο Χριστιάνα Π. ...στην εκκλησιά των αγγέλων θα σε φυλάει..

Μπορεί να με σβήσεις
μπορεί να κάψεις τις αναμνήσεις σου
μπορεί να διαγράφεις τ' όνομα μου
μπορεί να περπατάς μακρυά
απ' τον δρόμο μου
αστέρια να καις
κι' ήλιους να κρύβεις
μακρυά μου
μα μέσα σου βαθιά
ριζωμένη θα' ναι πάντα η αγάπη μου
θα θυμάσαι πάντα το δάκρυ μου
κι' η αγάπη που σου έδωσα
ρίζες θα βγάζει πάντα
και θα απλώνει
γιατί η αγάπη ποτέ δεν χάνεται
δεν ξεχνιέται
δεν τελειώνει
θα έρχεται πάντα στον δρόμο σου
φως θα ανάβει να σου φέγγει
αγγέλους θα στέλνει
να σε φυλάνε
θα σε τυλίγει
θα σε ζεσταίνει
πάντα θα είναι μέσα σου
κερί που δεν λιώνει
στην εκκλησιά των αγγέλων
θα σε φυλάει
μέχρι να σβήσει η ψυχή μου
και πέρα από αυτό..

Χριστιάνα Π.

απο Χριστιάνα Πέτρου.... κι η φωνή μου να γινει ψύθιρος

Θα κλέψω το φώς

τον ήλιο θ' ανάψω
να βγεί ν 'ανατείλει
στα μάτια σου
αστέρια θα φέρω
να βγούν να φωτίσουν
τη καρδιά σου
την πλάση θα ψάξω
ομορφιά να στολίσω
τον κόσμο σου
θα κλέψω τη θάλασσα
να 'ρθει ν' απλώσει στα μάτια σου
κι' η άμμος στρώμα θα γίνει
να ξαπλώσεις
όλος ο κόσμος
σε μια λέξη χώρεσε
στ' όνομα σου
και η ψυχή μου
φώλιασε εκεί
όλος ο κόσμος
μια ανάσα
η ανάσα σου
κι ας είναι η δική μου στερνή
όλος ο κόσμος η φωνή σου
κι ας γίνει η δική μου
μια κραυγή
παντού να φωνάζω
τ' όνομα σου
και μετά
αποκαμωμένη να γείρω
στη καρδιά σου σιμά
κι η φωνή μου να γινει ψύθιρος
να σου μιλάει γλυκά
κι η ψυχή μου να γίνει άγγιγμα
να σε χαιδεύει τρυφερα...

Χριστιάνα Π.

Για μια ακόμη φορά έφυγε ξανά.. ..απο Χριστιάνα Π.

Για μια ακόμη φορά έφυγε ξανά. 

Πήρε το δρόμο για το δάσος. 

Το δάσος της. 

Τον κόσμο της... 

Να βρει τη ψυχή της εκεί να την περιμένει.. 

Αιώνες τώρα ακούει το κάλεσμα της. 

Κι είναι πάντα εκεί. 

Στον δικό της μοναχικό κόσμο. 

Στην ομορφιά του είναι της. 

Στο βουνό, 

στο δάσος της. 

Την νύχτα το αγέρι ψιθυρίζει τ όνομα της. 

Κάποιοι το άκουσαν κατά καιρούς.. 

και διαδόθηκε. 

Το δάσος με το όνομα ενός κοριτσιού. 

Ένα μοναχικό κορίτσι. 

Ένα αγρίμι. 

Γιατί κανείς δεν ήξερε να το αγαπήσει, 

να το αγγίξει σωστά. 

Κανείς δεν ήξερε να πει από που ήρθε. 

Ποιος την έφερε. 

Την έβλεπαν να τριγυρνά στο δάσος. 

Πάντα παρέα με τον μονάκριβο της φίλο. 

Τον πιστό ακούραστο σύντροφο της. 

Το λευκό πανέμορφο του τρίχωμα ξεχώριζε μέσα στα δέντρα. 

Πάντα δίπλα της περπατούσε. 

Πάντα την πρόσεχε, 

την προστάτευε. 

Την κοίταζε στα μάτια και της μιλούσε. 

Οσμιζόταν τον αέρα και την προειδοποιούσε για τον κίνδυνο. 

Διακινδύνευε και τη ζωή του για να την προστατεύσει. 

Ήταν κομμάτι από τη ψυχή της. 

Ακούραστος σε όλες τις ζωές, 

πάντα δίπλα της.

Πάντα κοντά της. 

Να την κοιτά στα μάτια βαθιά και τρυφερά. 

Να της μεταδίδει την ατέλειωτη τρυφερότητα του. 

Έφυγε ξανά μαζί του. 

Τι κι αν χιόνιζε, 

τι κι αν είχε κρύο. 

Την ζέσταινε η αγάπη του. 

Η μοναξιά της,

της έδειχνε τον δρόμο. 

Το χιόνι άσπριζε το μονοπάτι και της χάραζε πορεία. 

Μαζί θα χαθούν ξανά στο βάθος των υπάρξεων τους. 

Τα ξωτικά και οι νεράιδες χόρευαν γύρω της. 

Την περίμεναν να χορέψουν μαζί στο ξέφωτο. 

Ναι,

γύριζε ξανά στο σπίτι της. 
Εκεί δεν την αγγίζει ο πόνος. 
Εκεί είναι η αγάπη.
Εκεί στο δάσος, 
μέσα στο χιόνι.. 
Εκεί θα βρει ξανά τη λύτρωση της. 
Ξανά και ξανά σε χαμένες ζωές........

Χριστιάνα Π.

Θέλω να ταξιδέψω να ονειρευτώ να νιώσω, ..απο Χριστιάνα π.

Θέλω να ταξιδέψω
να ονειρευτώ
να νιώσω, να αισθανθώ..
θέλω να σπαρταρά η ψυχή μου
από χαρά και αγάπη
να γεμίσει με σένα
να φτάσει ψηλά
ν αγγίξει τον Θεό
να του υποκλιθεί
στα πόδια να γονατίσει
να του πει σ' ευχαριστώ..
απόψε μου λείπεις πολύ..
που να σαι
που να βρίσκεσαι
που ταξιδεύεις
τα μάτια σου τα όμορφα
με τι να γεμίζουν
τι σ' αγγίζει, τι σε πονά
τι ονειρεύεσαι..
τι ψάχνεις, τι ζητάς...
απόψε μου λείπεις..
θα κλείσω τα μάτια
να ονειρευτώ
κι εκεί στα όνειρα μου
θα με συναντήσεις
θα με πάρεις απ' το χέρι
και θα πάμε ψηλά......

Χριστιάνα π.

Αγάπησες και πόνεσες και έκλαψες ..απο Χριστιάνα Π.

Αγάπησες

και πόνεσες και έκλαψες
και ρώτησες αμέτρητες φορές
γιατί, γιατί....
ποιος σου είπε ότι ο δρόμος της αγάπης είναι εύκολος;
ποιος σου είπε ότι θα βαδίζεις κάθε μέρα σε ροδοπέταλα;
πρόσεξε, στο Ρόδο υπάρχουν κι' αγκάθια
αυτά το κάνουν όμως πιο θελκτικό
πονάς λες
και χώνεσαι στο καβούκι σου
παίρνεις τη ψυχή σου αγκαλιά
και κρύβεσαι μέσα σου
βάζεις και πινακίδες
προσοχή, απέχω
θέλεις να φύγεις, να χαθείς
αλλά συνάμα λαχταράς μια λέξη
ένα άγγιγμα, ένα βλέμμα
και χάνεσαι σε στρόβιλους αμφιβολίας
έτσι είναι μάτια μου
θέλει αντοχές η αγάπη
να πονάς και να λες
αγαπάω
να ματώνεις και να δίνεις κι' άλλο
να δακρύζεις και να χαμογελάς
θέλει θάρρος η αγάπη
να κάνεις ένα βήμα μπροστά
όταν σου λένε μείνε πίσω
να δίνεις το χέρι κι' ας τρέμεις
να λες είμαι εδώ κι' ας χάνεται η φωνή
δεν είναι η αγάπη ένα βήμα απλό
θέλει καρτερία και δύναμη και τόλμη
να συνεχίζεις στο δρόμο της
κι' ας μη ξέρεις που σε βγάζει
κάποια στιγμή ξέρεις, ξημερώνει
το φως μπαίνει παντού
άνοιξε τα παντζούρια στη μέρα
χαμογέλασε δειλά
και πες, αξίζει
αξίζει η αγάπη
σου δίνω όλο το είναι μου
πάρε το
αξίζει η αγάπη
κι' ας καείς
γιατί μόνο μέσα απ' αυτή
θα φτάσεις εκεί ψηλά
αυτή θα σηκώσει τα πέπλα
αυτή θα σε ανεβάσει
αυτή θα σου δώσει το δικαίωμα
ν' αγγίξεις τον Θεό
αξίζει η αγάπη!!!!

Χριστιάνα Π.