Αν δεν είμαι επικεντρωμένος στον εαυτό μου, είναι σαν να μην υπάρχω. Κι αν δεν υπάρχω, πώς θα σε συναντήσω στον δρόμο; Απόσπασμα από το βιβλίο “Ο δρόμος της συνάντησης”,

Στη χώρα των σφαλμάτων

Η αγάπη που έχει ο καθένας μας για τον εαυτό του είναι λίγη. 

Αυτό, 

μπορώ να το πω με σιγουριά: 

όλοι χρειάζεται ν’ αγαπήσουμε τον εαυτό μας λίγο περισσότερο.
Όταν απαγορεύεται σε κάποιον να είναι εγωιστής, 

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ να βρει το περιθώριο να αγαπάει τον εαυτό του, 

να τον προσέχει, 

να τον φροντίζει, 

γίνεται μικροπρεπής, 

φιλάργυρος, 

άπληστος, 

απατεώνας και παλιάνθρωπος. 

Ο άνθρωπος γίνεται αναξιοπρεπής γιατί πιστεύει ότι πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στον εαυτό του και τον άλλον, 

κι όταν διαλέγει τον εαυτό του νομίζει ότι το κάνει αντίθετα στην ηθική του. 

Αν αντιλαμβανόμαστε τον εγωισμό μας ως μείωση των άλλων, 

τότε θεωρούμε ότι η ζωή είναι μια αδυσώπητη μάχη μέχρις εσχάτων. 

Ωστόσο, 

αυτό δεν είναι πάντα βέβαιο. 

Ασφαλώς θα υπήρχαν, 

και σίγουρα θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν, 

μάχες μέχρι θανάτου, 

αλλά η ανάλυση του κόσμου κάθε στιγμή από αυτήν την οπτική γωνία είναι μια άποψη περιορισμένη την οποία δεν συμμερίζομαι.

Μέχρι ν’ ανακαλύψει ο άνθρωπος τον καλύτερο εγωισμό του, 

τον δυνατό μάγο μέσα του, 

δεν έχει συναίσθηση ότι είναι αυτός ο ίδιος το κέντρο της ύπαρξής του, 

και τότε λέμε ότι τα έχει λίγο χαμένα και είναι εκτός πραγματικότητας. 

Θέλω να πω ότι ζει, 

κινείται και εστιάζει πάνω σε εξωτερικά πράγματα.

Ασφαλώς υπάρχουν κάποια στοιχεία στον κόσμο μας που τα μοιραζόμαστε. 

Εσύ κι εγώ μπορούμε να συζητάμε, 

να συμφωνούμε και να διαφωνούμε, 

να καταλαμβάνουμε χώρο ο ένας στον κόσμο του άλλου και να έχουμε κάποιους χώρους κοινούς και για τους δύο. 

Όταν, 

όμως, 

φεύγεις… 

εσύ πηγαίνεις στον κόσμο σου κι εγώ μένω στον δικό μου.
Αν πάψω να είμαι το κέντρο του κόσμου μου, 

κάποιος άλλος θα πάρει αυτήν τη θέση. 

Αν γυρίζω γύρω από τον δικό σου κόσμο, 

θ’ αρχίσω να εξαρτώμαι απ’ ότι λες και κάνεις, 

και τότε θα ζω ανάλογα με το τι μου επιτρέπεις, 

τι μου δίνεις, 

τι μου μαθαίνεις, 

τι μου δείχνεις, 

τι μου κρύβεις…
Από την άλλη μεριά, 

μόλις καταλάβω ότι είμαι το κέντρο του κόσμου του άλλου, 

αρχίζω να ασφυκτιώ, 

καταπιέζομαι, 

κουράζομαι, 

πνίγομαι και θέλω να το βάλω στα πόδια…
Η δική μου ιδέα για τη συνάντηση είναι: 

Δύο πρόσωπα που επικεντρώνονται το καθένα στον εαυτό του και μοιράζονται τον δρόμο τους χωρίς να παραιτούνται από τον εαυτό τους. 

Αν δεν είμαι επικεντρωμένος στον εαυτό μου, 

είναι σαν να μην υπάρχω. 

Κι αν δεν υπάρχω, 

πώς θα σε συναντήσω στον δρόμο;



Απόσπασμα από το βιβλίο “Ο δρόμος της συνάντησης”, 

ΦΥΛΛΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΙΙ, 

του Χόρχε Μπουκάι, 

εκδόσεις opera/animus

Ο χρόνος είναι Τέχνη !

Ο χρόνος δεν είναι χρήμα,

Ο χρόνος είναι Τέχνη !

Αυτός που ελέγχει το χρόνο σου, 

Ελέγχει το νου σου,

Όταν ελέγχεις τον χρόνο σου, 

Ελέγχεις το Νου σου !

Συνήθεια σημαίνει.. ..από Ιωάννης Χαραλαμπιδης

Συνήθεια σημαίνει

Συνήθεια σημαίνει 'Εθισμός' σε κάτι..

Δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει ο 
'Εθισμός' πουθενά..

...όμως, 
Υπάρχουν πολλοί λόγοι να υπάρχει η θέληση για κάτι..

«Όπου κι αν πάω, βρίσκω εσένα, Θεέ μου..

«Όπου κι αν πάω, βρίσκω εσένα, Θεέ μου..

-Όταν κάποιος έχει φτάσει στο σημείο να κεντραριστεί μέσα του, 

όταν κάποιος έχει πετύχει το διαλογισμό,

όταν κάποιος έχει γίνει σιωπηλός και ο νους του έχει εξαφανιστεί,

βρίσκεται πέρα από την ηθική μας,

πέρα από την παράδοση.

Βρίσκεται πέρα από περιορισμούς.

Αν μπορούμε να τον ακολουθήσουμε,

τον ακολουθούμε.

Αν δεν μπορούμε,

είμαστε ανήμποροι.

Όμως δεν γίνεται τίποτε και δεν πρέπει να κρίνουμε».

-Αν λειτουργεί η ορθή γνώση,

αν ο νους σου βρίσκεται στην κατάσταση της ορθής γνώσης,
γίνεσαι πνευματικός άνθρωπος.
Πρόσεξε, 

είναι τελείως διαφορετικό.

Ο Πατάντζαλι δεν λέει να πας στο τζαμί, 

στο ναό, 

να κάνεις κάποια τελετή, 

να προσευχηθείς...

Όχι, 

αυτά δεν είναι θρησκεία.

Πρέπει να κάνεις το κέντρο της ορθής γνώσης να λειτουργήσει. 

Είτε πηγαίνεις στο ναό, 

είτε όχι,

δεν έχει σημασία.

-Αν λειτουργεί το κέντρο της ορθής γνώσης,

οτιδήποτε κάνεις είναι προσευχή,

οπουδήποτε πηγαίνεις είναι ναός.

-Ο Καμπίρ είπε:

«Όπου κι αν πάω,

βρίσκω εσένα,

Θεέ μου.

Όπου κι αν κινηθώ,

κινούμαι προς τα σε,

σκοντάφτω πάνω σου.

Ότι κι αν κάνω,

ακόμη και το περπάτημα και το φαγητό,

είναι προσευχή».

-Ο Καμπίρ λέει:

«Αυτός ο αυθορμητισμός είναι το σαμάντι μου.

Απλώς το να είμαι αυθόρμητος είναι ο διαλογισμός μου».

Διαλογισμός για σήμερα 23/6/2013 = 7 ( Ιωάννης Χαραλαμπιδης προσωπικό αρχείο )

Διαλογισμός για σήμερα23/6/2013 = 7

    -

7 = Απόλυτο.
7 = Ευκαιρία για Απόλυτη Πίστη.
7 = Ευκαιρία για τη γέννηση νέων συνηθειών..
7 = Ευκαιρία για μεταβάσεις..
-
Πήγαινε σε θάλασσα..
Γύμνωσε τα πόδια...
Η Κάθισε όσο γίνεται πιο κοντά στο νερό..
Προσπάθησε να γίνεις το νερό που επικαλείσαι..

Προσπάθησε να αδειάσεις το κεφάλι σου από κάθε Σκέψη, 
καλή η κακή.

-
Προσπάθησε να μην Προσπαθείς Τίποτα..

-
Άδειασε,
Γέμισε,
Γίνε εσύ η θάλασσα..
Φέρε το μεγαλύτερο φεγγάρι μες τα μάτια σου,
Γίνε εσύ τα μάτια του..

-
Νιώσε το φεγγάρι μέσα σου,
Και γίνε το νερό που το φεγγάρι αποφάσισε να πλατσουρίσει μπροστά σου....
Βούτηξε στα βαθιά του εαυτού με το φεγγάρι Οδηγό..
Κολύμπησε μακριά από τα στενά του μικρού εαυτού και γίνε εσύ η λάμψη του τελευταίου μεγάλου Φεγγαριού του 13..

-
_Τρεσενα,
Η 13τη ημέρα στο ημερολόγιο των Μάγιας.

-
Σήμερα είναι το 13το μεγαλύτερο φεγγάρι.

-
Γίνε εσύ ο αρχαίος σοφός,
Γίνε εσύ η αρχαία Γνώση.

-
Τόλμησε να συγχωρήσεις και να ξεπλυνεις και να ευθυγραμμισεις τον εαυτό σου με τον κάθε σου εαυτό.
Με την κάθε ενσάρκωση σου από την αρχή του χρόνου,
Με κάθε τι που έμαθες σαν κάθε ενσάρκωση που είδε η αρχαία σου ψυχή από την αρχή του Χρόνου.

-
Χρησιμοποίησε το μυαλό αν δεν μπορείς να ακουμπήσεις μέσα στο νερό,
μέσα στον αρχαιότερο τρόπο κάθαρσης κι αφύπνισης.
Το Ιερό νερό του Σύμπαντος.

-
Γίνε εσύ το πλατσούρισμα του 13του Πνεύματος.

-
-
Κάθε τόσο συμβαίνουν θαύματα,
Το σημερινό φεγγάρι διατίθεται στο να υλοποιήσεις το δικό σου προσωπικό θαύμα.
-
Δεν χρειάζεσαι πολλά πολλά..

-
Μονάχα Ταπεινότητα,
Πίστη,
Προσευχή,
Αφεμα στο φεγγάρι του νερού.
-

-
Σου Εύχομαι να μην φοβηθείς κι εγκαταλείψεις το Άνοιγμα σου.
-
Γίνε εσύ η Τύχη σου,

Καλή Τύχη.

( Ιωάννης Χαραλαμπιδης
προσωπικό αρχείο )

'Πώς το'πες; Εγώ καλή; ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

'Πώς το'πες; 
Εγώ καλή;
Εγώ μοιράζω Αγάπη;

_________Καμμία σχέση........

Ένας κακοπαθημένος άνθρωπος είμαι,
που έμαθα ν'ακούω και να νιώθω τον άλλον,
χωρίς να παριστάνω τον δικαστή.........!!!!!!
Κι ούτε μοιράζω την Αγάπη μου...
Ψάχνω κρυψώνες να την προστατέψω,
να μην την ξεσκίσουν τ'αρπακτικά....
Δεν είχα την πολυτέλεια ποτέ,
να κάνω πολλές συναλλαγές με την Αγάπη......
Κοίτα......
Εγώ όμως,
δεν κάνω σημειωτό,
πιά,
στις παλιές πληγές........
Τις δρασκελώ...''


ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Είσαι ζωντανός! ..από Χριστιάνα Π.

Ένα λουλούδι, 

μια αχτίδα ήλιου, 

μια χρωματιστή βόλτα, 

αεράκι γεμάτο μυρωδιές... 

τι άλλο θέλεις; 

Είσαι ζωντανός!


Χριστιάνα Π.