θες να γίνεις φωτιά, τότε γίνε φιτίλι αναμμένο..

θες να γίνεις φωτιά,

τότε γίνε φιτίλι αναμμένο..

Θες να ζήσεις τη ζωή,

τότε γίνε ζωή,

γίνε φιτίλι αναμμένο,

γίνε ζωή.

·         Όταν περιμένω κάτι,

δεν είμαι,

προσδοκώ κάτι,

τότε καίγομαι.

·         Όταν προσεύχομαι,

παραμένω στην ενεργεία της έκστασης,

όταν είμαι η έκσταση,

τότε είμαι η ζωή,

κι όταν είμαι η ζωή μου,

τότε πλανιέμαι στο άπειρο

σαν ξυπόλυτος άνεμος..

·         Τότε είμαι τα φτερά της πεταλούδας του είναι μου,

τότε ταξιδεύω,

τότε είμαι τα φτερά μου,

τότε ζω το πνεύμα μου στη γη,

τότε είμαι αγάπη,

τότε είμαι η ζωή της αγάπης που περπατά στη γη.

·         Μα τι ναι ναι η αγάπη αν δεν είναι η έκσταση των πάντων

κι αν ο Θεός δεν είναι αγάπη

τότε τι είμαι γω,

τι σαι συ,

τι ναι τα πάντα γύρω μας..

·         Αφού με αγάπη γεννήθηκα

αφού από αγάπη ζω!!

·         Θες να ζήσεις τη ζωή,

τότε γίνε ζωή σου!

·         Θες να γίνεις φωτιά,

τότε γίνε φιτίλι αναμμένο,

της καρδιάς σου πνοή,

γίνε ζωή.

...Και έτσι είναι

Ιωάννης Χαραλαμπίδης ~ Spiritual guidance & healer

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Πάφος, Κύπρος 14/6/2015

(Βιώματα)

Άσε το χθες να κοίτα πάντα τη πλάτη σου. .

~Άσε το χθες να κοίτα πάντα τη πλάτη σου. .

Άσε το χθες να μείνει στη θέση του, στο χθες. . 

Άσε το να συνεχίσει να κοίτα τη πλάτη "σου. .

Πάρε μαζί μόνο τις συμβουλές του χθες, 

μα μην ξεχάσεις να κοιτάξεις μπροστά, στο Τώρα. . 

Αυτή είναι η δουλειά της πληγωμένης χθεσινής στιγμής. . 

Να μας ΘΥΜΊΖΕΙ ότι αυτό που πονάει και πληγώνει πέρασε πια, 

ανήκει εκεί που ζήσαμε Τότε. . 

Όχι εκεί που ζούμε Τώρα. 

Να μας θυμίζει πως η “χθεσινή πληγή, μπορεί να ξανά πληγώσει, 

και σήμερα,

μονάχα όμως αν την προσκαλέσουμε να το κάνει ξανά! !

Η ζωή είναι Τώρα και μετά κι ο κάθε πιθανός θάνατος Τώρα και πριν. 

Μα αν κοιτάζω πίσω μου, 

πως θα φτάσω μπροστά μου..? 

Για να ελευθερώσω τον εαυτό μου από το παρελθόν μου, 

θα χρειαστώ να το αγαπήσω, 

και να συγχωρέσω εγώ εμένα για ότι έζησα και επέτρεψα να με πληγώσει, 

θα χρειαστώ να επιλέξω να κοιτάξω μόνο μπροστά, 

μόνο στο Τώρα κι έπειτα. όχι στο τώρα και πριν..

Η πληγή υπήρξε, η θεραπεία υπάρχει, Τώρα. 

Φτάνει μόνο να συνεχίσω να κοιτάζω μπροστά,

 στο Τώρα.

...Και έτσι είναι 

Ιωάννης Χαραλαμπίδης ~ Holistic Energy Therapist
Kundalini_Reiki Master Teacher © Κύπρος  13/6/2015

Holistic Energy Therapy

Αναρωτιέμαι...

Αναρωτιέμαι...

Αναρωτιέμαι...
Όταν θα φύγουμε από δω
τι θα αφήσουμε πίσω μας;
Σκόνη; χώμα; αναμνήσεις; 
Πόνο; δάκρυ; ιδρώτα; 
Το μόνο που μένει για να μας θυμίζει 
Και το μόνο που μπορούμε να πάρουμε 
Είναι η αγάπη που δώσαμε απλόχερα 
Και το φως που αφήσαμε να ξεχυθεί
απ τη καρδιά μας 
και να αγκαλιάσει τους γύρω μας 
να ανακουφίσει λίγο τον πόνο τους 
να φωτίσει λίγο τον δρόμο τους...

Καλό βράδυ! 

Χριστιάνα Πέτρου

Στα νερά της ελπίδας

Στα νερά της ελπίδας

Ίσως χρειαζόμαστε κάποιες στιγμές

Μόνοι, με τον εαυτό μας

Να παλέψουμε με τα τέρατα

Που μάχονται μέσα μας

Με τους δικούς μας δράκους

Με τον ίδιο μας τον εαυτό..

Να του πούμε, να μας πει..

Να χτυπήσουμε

Να μας χτυπήσει..

Ποιος θα νικήσει;

Ποιος θα πάρει το τρόπαιο;

Τι σημασία έχει;

Το θέμα είναι να βρεθεί η γαλήνη..

Κι όταν οι μάχες πάψουν

Και τα σπαθιά αφεθούν..

Στο γλυκό χώμα

Θα έρθει η ανάπαυση..

Κοιτώντας έναν ονειρεμένο ουρανό..

Πάνω μας, μέσα μας, γύρω μας...

Ξέρεις;

Παντού...

Και μετά θα φύγουμε μαζί

Πιασμένοι χέρι χέρι

Θα τσαλαβουτηξουμε γελώντας

Στα νερά της ελπίδας

Παίζοντας με γλάρους και δελφίνια

Στην γη..

Μέσα μας..

Χριστιάνα Πέτρου

Έβγαλα τη ψυχή μου στον ήλιο να στεγνώσει

Έβγαλα τη ψυχή μου στον ήλιο να στεγνώσει

Έβγαλα τη ψυχή μου στον ήλιο να στεγνώσει

την άφησα στη βροχή να ξεπλυθεί

της έβαλα και μανταλάκια

μην τη πάρει ο αέρας

την άφησα εκεί ν' αεριστεί

μα ξέχασα να τη πάρω πίσω

και άσπρισε και ξεθώριασε

την κουρέλιασε ο αέρας

την χάραξε η βροχή

με κοίταξε με παράπονο

κι είδα το δάκρυ της να κυλά

την πήρα σιγά, προσεκτικά

την έβαλα στο σπίτι

της άναψα φωτιά να ζεσταθεί

της είπα κι ένα παραμύθι

έτσι για ν' αποκοιμηθεί.....

Χριστιάνα Πέτρου

εσύ μόνο στο φως κοιτάζεις

εσύ μόνο στο φως κοιτάζεις

Σβήνεις τα φώτα και κάθεσαι στο σκοτάδι

το μυαλό σου χάνεται σε μονοπάτια άγνωστα

γαλάζιοι και κόκκινοι ουρανοί σε τυλίγουν

σύννεφα ροζ καπνού σε αγγίζουν

άγνωστες πλευρές ανοίγονται μπροστά σου

κλείνεις τα μάτια και χάνεσαι

όχι στο σκοτάδι

στο φως..

πάντα στο φως βαδίζεις

κι' ας σε πολεμάνε δράκοι και φαντάσματα

κ' ας προσπαθούν να σε τρομάξουν

τέρατα και καταιγίδες

εσύ μόνο στο φως κοιτάζεις

μόνο εκεί στρέφεται η πεταλούδα μέσα σου

πολεμάς με αόρατους εχθρούς

και άδικους χειμώνες

όμως το φως σε οδηγεί πάντα

σου δείχνει τον δρόμο

σου οπλίζει το χέρι

με το σπαθί της αγάπης

συνέχισε να αγωνίζεσαι

τα λιβάδια είναι μπροστά σου

το κάστρο σε αναμένει

τα λουλούδια σε φωνάζουν

και οι πεταλούδες σε χαϊδεύουν

οι νεράιδες σου ανοίγουν τον δρόμο

και τα ξωτικά στήνουν χορό

κι' εσύ χορεύεις μαζί τους

τι, ποιος να σε αγγίξει;

είσαι πολύ μακρυά..

Χριστιάνα Πέτρου

ανοίγω τα χέρια... αφήνω τα πάντα

ανοίγω τα χέρια...
αφήνω τα πάντα

Τι να πω
τι να κρατήσω..
τι να πάρω, τι να αφήσω...
ανοίγω τα χέρια...
αφήνω τα πάντα
ότι πήρα κι ότι μου έδωσες..
ότι κράτησα κι ότι μου χάρισες...
ζωή.....
όλα πέφτουν ...
σαν την άμμο 
και σαν νερό που κυλά...
άμμος που φεύγει η ζωή μας
και νερό που δεν πιάνεται...
παράξενη βουή, σαν αέρας που περνά
μέσα από τα δέντρα....
σαν αέναη αναζήτηση και ατέλειωτη προσμονή.......

Χριστιάνα Πέτρου