Η Προετοιμασία Έρευνας
Όσοι ψάχνουν την άρρητη γνώση των μυστηρίων χρειάζονταιψυχοπνευματική προετοιμασία και τήρηση ορισμένων κανόνων
και αρχών.
Πρέπει να πιστεύουν ότι μπορούν να πετύχουν
αυτό που σκοπεύουν να επιχειρήσουν.
Η σύγχρονη ψυχολογία διδάσκει ότι μπορούμε να πετύχουμε ό,τι
σκεφτόμαστε.
Ο ερευνητής πρέπει:
• Να γνωρίζει ότι η θέληση είναι παντοδύναμη και
ανεξερεύνητη, επηρεάζει δε θεούς και ανθρώπους.
• Να μην πιστεύει στην τύχη,
τη μοίρα και το πεπρωμένο
γιατί αλλάζουν συνεχώς.
Να πιστεύει μόνο στις δυνάμεις του.
• Να είναι τολμηρός.
Ο τολμών νικά.
• Να μην υποτιμάει τον εαυτό του,
γιατί νεκρώνει τη δύναμη και τη θέληση του.
• Να υπάρχει υπομονή και επιμονή.
Η υπομονή
77
ανατρέπει αυτό που λένε πεπρωμένο και η επιμονή
αυτό που λένε τύχη.
• Να μην είναι ανυπόμονος.
Να μην χρονοτριβεί με
αναβολές και να μην αμφιβάλλει για την επιτυχία
του σκοπού του.
• Να μην τρομάζει από τα λάθη και τις αποτυχίες·
από αυτά μαθαίνει.
Για κάθε αποτυχία ή επιτυχία,
υπάρχει μια αιτία·
ας ψάξει να τη βρεί.
Η αποτυχία είναι μια απλή καθυστέρηση του επιδιωκόμενου
σκοπού.
• Να μην εγκαταλείπει την προσπάθεια όταν αποτύχει.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν μια σημαντική ευκαιρία
στη ζωή τους, που πάντα έρχεται,
αρκεί να την περιμένουν.
• Να μην υπάρχει εγωισμός, υπεροψία, το αίσθημα
ανωτερότητας και του εκλεκτού· είναι εκδηλώσεις
διαταραγμένων ανθρώπων.
• Να έχει εννοήσει το «Γνώθι σ' αυτόν»,
που είναι η δυσκολότερη προσπάθεια.
• Αν δεν καταφέρει να επικοινωνήσει,
το λάθος δεν είναι των Ολυμπίων,
αλλά δικό του και πρέπει να το διορθώσει.
Για να προχωρήσει κάποιος στην άρρητη γνώση,
πρέπει να έχει τη δυνατότητα αυτοσυγκέντρωσης
και επικέντρωσης της σκέψης και του πνεύματος στο
θείο, τη δεδομένη στιγμή.
Η αυτοσυγκέντρωση είναι:
78
• Η προσπάθεια της ενσυνείδητης συλλογής του
Απολλώνιου φωτός από τους ουρανούς, το οποίο
εξασφαλίζει τη δυνατότητα επικοινωνίας με τις
ουράνιες οντότητες και τη βάση της δημιουργίας.
• Η αυτοδίδακτη επιστήμη, η οποία ξεκινά πάντα με
νοητική συγκέντρωση και τη σκέψη προσηλωμένη
στην Υπέρτατη Θεότητα, με την οποία ζητάμε
απαιτητικά την επικοινωνία και την επαφή μαζί
της.
Η αυτοσυγκέντρωση δεν είναι:
• Μια προσευχή,
γιατί στην προσευχή παρακαλάμε για κάτι.
Παρακαλάμε σαν ζητιάνοι για ψίχουλα
και τα παρακάλια από μόνα τους φανερώνουν
αδυναμία, η οποία εξασθενίζει την ψυχική ενέργεια
και την κάνει να φαίνεται σαν αρνητική.
Οι ουράνιες οντότητες λυπούνται όταν βλέπουν τις πολλές
ικεσίες, αντί να προσπαθεί μόνος του ο άνθρωπος
να επιλύσει τα προβλήματα του.
(Αυτό οι ιερωμένοι το
διδάσκουν με «Το πολύ το κύριε ελεησον το βαριέται και ο
θεός»].
• Μια ευχαριστία που αναπέμπουμε στο θείο όταν
βρισκόμαστε σε στιγμές ψυχικής ευδαιμονίας και
ευτυχίας και αισθανόμαστε την ανάγκη να το
ευχαριστήσουμε.
Στην περίπτωση αυτή η ψυχική ενέργεια είναι πιο έντονη.
Τέλος η αυτοσυγκέντρωση σε συνδυασμό με τη
μύηση καταφέρνει να εκτοξεύσει το πνεύμα του ανθρώπου
στο άπειρο και να χτυπήσει την πόρτα των
79
ουρανών,
όχι παρακαλώντας σαν ικέτης,
αλλά σαν απαιτητικός πνευματικός επισκέπτης της Παγκόσμιας
Ψυχής και να ζητήσει να πάρει αυτά που του οφείλουν
οι θεοί.
Καλλιεργείται έτσι η διάθεση συνομιλίας με
τον Υπέρτατο Νου και επιτυγχάνεται η συνάντηση
μόνο με τη χρήση του μυαλού,
του πνεύματος και της ψυχής.
Με την αυτοσυγκέντρωση γίνεται έντονη συγκράτηση
της προσοχής σε ένα σημείο και προπαντός στο
θείο, χωρίς να αποσπάται σε κάτι άλλο.
Υποβοηθείται πολύ από τη φαντασία η οποία αποτελεί την πύλη που
οδηγεί στον θεό, με τον απόλυτο έλεγχο της συνειδήσεως
μας.
Ο διαλογιζόμενος πρέπει να ξέρει ότι τη στιγμή του διαλογισμού,
το πνεύμα αντιμάχεται την ύλη στην
οποία είναι πολωμένος ο άνθρωπος και προσπαθεί
να απαλλαγεί από τα δεσμά της.
Η διακαής επιθυμία πρέπει να είναι η αποκατάσταση επικοινωνίας με το
υπερβατικό και το θείο.
Αυτή την ιερή στιγμή ο άνθρωπος
ψάχνει να μιλήσει με την ψυχή του και τον
θεό ταυτόχρονα.
Η αυτοσυγκέντρωση επιτυγχάνεται κλιμακωτά και
σε διαφορετικά επίπεδα·
αλλιώς ο αμύητος,
αλλιώς ο νεοφώτιστος και σε διαφορετικά επίπεδα ο μύστης
και ο Ιεροφάντης.
Η άσκηση πρέπει να είναι καθημερινή.
Πρέπει να γίνεται σε απόλυτη ησυχία και ήρεμο περιβάλλον και
80
με πολύ μεγάλη άνεση του σώματος.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ψυχική και πνευματική
ηρεμία.
Ουδέποτε επιχειρείται αυτοσυγκέντρωση
αν δεν είναι γαληνεμένη η ψυχή του ανθρώπου.
Η οργή,
το μίσος,
ο θυμός,
η κακία,
η ταραχή,
το κλάμα,
η ζήλια,
η εκδίκηση,
οι φωνές,
οι θόρυβοι,
η υπερβολική χαρά,
τα οικογενειακά και επαγγελματικά προβλήματα,
δεν επιτρέπουν στον άνθρωπο να αυτο-συγκεντρωθεί.
Αν υπάρχει κούραση ή γίνεται σαν αγγαρεία, τότε
καλό είναι να αποφεύγεται κάθε προσπάθεια αυτοσυγκέντρωσης.
Το ιδανικό είναι να γίνεται την ίδια ώρα,
δύο ή τρεις φορές την ημέρα για πέντε ή δέκα λεπτά
και το πολύ-πολύ δέκα πέντε, κάθε φορά.
Δεν χρειάζεται να κάθεται σε στάση λωτού της γιόγκα.
Απλά είναι απαραίτητο ένα κάθισμα που του παρέχει μια αναπαυτική
θέση.
Η σπονδυλική στήλη πρέπει να είναι ίσια
και τα χέρια με ανοιχτές παλάμες αναπαύονται πάνω
στους μηρούς.
Οι πατούσες των ποδιών να είναι στις
φτέρνες ενωμένες και τα μάτια μισόκλειστα-.
Επιζητούμε την επαφή με τη συμπαντική ψυχή και
τη διεύρυνση της θεϊκής συνειδήσεως της ψυχής μας.
Στους χώρους των ιερών ποτέ δεν παρακαλούμε το
θείο.
Ζητάμε την επαφή μαζί του, ζητάμε μόνο να μας
ακούσει.
Εμφανιζόμαστε σαν πολεμιστές, με σκοπό
να πολεμήσουμε και να νικήσουμε το πρόβλημα της
άγνοιας μας.
Ζητάμε από τον θεό να μας δώσει «Τα
81
οφειλόμενα» και να μας φωτίσει, γιατί πρέπει να το
κάνει.
Είμαστε τμήμα της θεϊκής ουσίας και αυτός είναι
ο κοσμικός νόμος:
Ο δημιουργός να μεριμνά για τα
δημιουργήματα του και να μην τα εγκαταλείπει.
Υπάρχει μια τεράστια βιβλιογραφία για όποιον ήθελε
να μάθει περισσότερα πράγματα για τον διαλογισμό,
αν και τα περισσότερα από αυτά αναμασούν τα ίδια πράγματα
και είναι γραμμένα από ανθρώπους με τελείως
διαφορετική πολιτιστική παράδοση και νοοτροπία από
αυτή των Ελλήνων.
Πηγη Γεράσιμος Καλογεράκης
Η Υπέρτατη Μύηση