Στη Γη βρισκόμαστε για να εξελιχθούμε ως δημιουργοί.
Στην άλλη πλευρά του Πέπλου θυμόμαστε πάντα ποιοι είμαστε,
στο παιχνίδι όμως που συμμετέχουμε οικειοθελώς και λέγεται ενσάρκωση,
συχνά το ξεχνάμε.
Πρόσφατα είχα "πεταρίσματα" στη καρδιά,
ενώ είχα βγάλει τη σκυλίτσα μου βόλτα.
Ήμουν εκεί ανάμεσα στα δέντρα και την αγάπη, που η Κάντυ Κάντυ ενσαρκώνει.
Καθώς ένιωσα αυτό το πετάρισμα,
σκέφτηκα,
"Λες να ήταν αυτό;
Λες να περάσω το πέπλο τώρα και να πέσει το φυσικό μου σώμα κάτω;
Λες να τελειώσει το παιχνίδι τώρα;
Τώρα που εκπαιδεύομαι στην υλοποίηση στη γη;
τώρα που άρχισε όλο αυτό να είναι ευχάριστο και διασκεδαστικό;"
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα επανήλθα,
σταμάτησε το πετάρισμα της καρδιάς και εγώ ένιωσα πιο ευγνώμων από ποτέ,
που είχα ακόμη μία ευκαιρία,
να μείνω εδώ,
σε αυτό που λέμε ενσάρκωση και να δημιουργήσω τη ζωή των ονείρων μου.
Είμαι ευγνώμων, που βρίσκομαι στη γη!
Είμαι ευγνώμων, που είμαι ακόμη μέσα στο παιχνίδι!
Είμαι ευγνώμων, για την αφύπνιση!
Είμαι ευγνώμων,
που έχω την ευκαιρία,
να ενσαρκώσω την αγάπη,
πριν περάσω στην άλλη πλευρά!
Είμαι ευγνώμων!
Ό,τι και να σας συμβαίνει,
θυμηθείτε τα υπέροχα πλάσματα,
που όλοι σας είστε!
Τους υπέροχους μαχητές του Φωτός,
που κρύβετε κάτω από την πανοπλία της λήθης.
Φέρτε όλο το χρυσό σας στην επιφάνεια!
Είστε παντοδύναμοι,
ακριβώς όπως ο δημιουργός σας!
απο Φωτεινή Κεχαγιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου