< Εμπιστοσύνη στον Υπέρτατο Αγνό Εαυτό >
Όταν,
πριν κάποια χρόνια έμπαινα σε βιβλιοπωλείο,
δεν τολμούσα καν να ψάξω στα ράφια για το σωστό book..
-
..χε χε..
..χε χε..
-
Κοιτούσα δειλά δειλά μην με κοιτάζουν τα μάτια του κόσμου και ρεζιλευτώ,
Κοιτούσα δειλά δειλά μην με κοιτάζουν τα μάτια του κόσμου και ρεζιλευτώ,
( έτσι πίστευα τότε ),
κι ύστερα εστίαζα στο κέντρο της καρδιάς,
στο κέντρο της Γνώσης.
-
Ρωτούσα ποιος είναι ο λόγος που "Τώρα" βρίσκομαι στο βιβλιοπωλείο..
-
Ύστερα από λίγο ένιωθα κάτι να τραβά τις Αισθήσεις μου προς μια κατεύθυνση..
Ύστερα από λίγο ένιωθα κάτι να τραβά τις Αισθήσεις μου προς μια κατεύθυνση..
-
Κάποιες φορές ναι,
Κάποιες φορές ναι,
Βρισκόμουν εκεί για να "Με Αφήσω",
Να με Επιλέξει το καταλληλότερο βοήθημα που ήταν κάποιο βιβλίο..
-
..κι απλά το πλήρωνα κι έφευγα.
..κι απλά το πλήρωνα κι έφευγα.
-
Αφού το βιολί-βιολάκι συνέχισε για κάμποσο καιρό,
Κάποια στιγμή σταμάτησα να επισκέπτομαι τα βιβλιοπωλεία και άρχισα να αξιοποιώ μονάχα τις Αισθήσεις_σαν βοηθήματα προσέγγισης της Γνώσης.
-
Αυτό που συνειδητοποίησα ήταν ότι αφού έφτασα να δέχομαι συγκεκριμένες πληροφορίες και παράλληλα να επιλέγω να τις ΕΜΠΙΣΤΕΎΟΜΑΙ,
Τυφλά σχεδόν,
Τότε πια είχα περάσει τα σύνορα του Υπαρκτού.
-
Περπατούσα στο δρόμο της Γνώσης,
Της Ανεξάντλητης Πληροφόρησης Καταρρίπτωντας κάθε βιβλίο,
Απλά και μόνο με την Εμπιστοσύνη που έδειχνα στα Χνάρια του Αόρατου.
-
Αυτό που συνέβαινε συνέχεια κατ επιλογή
με έφερε στο σημείο της Απόλυτης Επαφής με τον Εσωτερικό_Διδάσκαλο:
με έφερε στο σημείο της Απόλυτης Επαφής με τον Εσωτερικό_Διδάσκαλο:
Τον Πανταχού_Γνώστη.
-
Από κει κι ύστερα μέχρι τώρα,
Τη στιγμή αυτή που μιλούμε,
Το μόνο που συνέβη ήταν να διανύσω μια ολόκληρη Στιγμή_Μόνο.
-
Τη στιγμή της Απόλυτης Εμπιστοσύνης.
-
Η γνώση Ανήκει Παντού.!!
-
Η εμπιστοσύνη σε αυτήν Όμως ανήκει σε αυτόν που εμπιστεύεται ένα απλό Φτερούγισμα κάποιου πουλιού
Που απλά άνοιξε τα φτερά του για να πετάξει στο απέναντι δέντρο.
Που απλά άνοιξε τα φτερά του για να πετάξει στο απέναντι δέντρο.
-
Οι θεοί άφησαν όλη τη γνώση Ελεύθερη,
Γι αυτούς που σεβάστηκαν το κλειστό βιβλίο.
-
Όλοι μας είμαστε μια Ολόκληρη_Ζωντανή_Βιβλιοθήκη.
-
Δεν βρήκα ποτέ το λόγο να μην με εμπιστευτώ,
Βρήκα όμως λόγους Άπειρους να το κάνω. "
© Απόσπασμα από τη ζωή που έζησα.
Κύπρος 20/8/2013 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου