δεν είμαι εγώ αυτού του κόσμου
Μη με κοιτάς παράξενα
δεν είμαι εγώ αυτού του κόσμου
μη με κρίνεις
μη με καταδικάζεις
ναι, το βλέπεις, δεν σου μοιάζω
μη με κοιτάς στραβά
δεν είμαι εγώ αυτού του κόσμου
όταν ακούς αυτά που λέω
μη με παρεξηγείς
όταν βλέπεις πως περπατάω
μη με σπρώχνεις
όταν βλέπεις που κοιτάω
μη με τραβάς
δεν είμαι εγώ αυτού του κόσμου
για λίγο ήρθα και θα φύγω
να δώσω ήρθα
πολλή αγάπη
να πάρω ήρθα λίγη χαρά
ατένισα ανατολή και δύση
πόσεσα και έπεσα
σηκώθηκα και περπάτησα ξανά
αναλώθηκα σε λάθος σχέσεις
σε παράλογες αγάπες
έδωσα και πήρα
προσπάθησα να καταλάβω
και να σου δώσω να καταλάβεις
έκανα όνειρα και γέλασα
είδα όνειρα να πεθαίνουν και δάκρυσα
πηρα μαθήματα πολλά
μη με κοιτάς σου λέω έτσι
δεν είμαι εγώ αυτού του κόσμου
για λίγο ήρθα και θα φύγω
όταν τα σύννεφα ξανά θα γίνουν ροζ
όταν ο ήλιος θα πέφτει αργά
και η θάλασσα θα ημερέψει
όταν ο ορίζοντας θα μου χαμογελάσει
κι' ένα σμήνος πουλιών
θα στολίσει τον ουρανό
μη με κοιτάς έτσι,
τότε θα φύγω
σου είπα
δεν είμαι εγώ αυτού του κόσμου
εύχομαι μόνο κι' ελπίζω
να κατάλαβες τι ήρθα να σου δώσω
και να πήρες όσο πιο πολύ χωράνε τα κύτταρα σου
γιατί εγώ δεν είμαι αυτού του κόσμου παιδί
είμαι ενός άλλου
ροζ φτιαγμένου,
με σύννεφα και παιδικά γέλια
της καρδιάς μου κόσμου
της ψυχής μου χαρά
της αγάπης ελπίδα...
Χριστιάνα Πέτρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου