ENA EFIALTIKO SENARIO -Pater Ioannis -Κρίνουμε.

ENA EFIALTIKO SENARIO

Pater Ioannis 

Κρίνουμε. 
Κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα.
Χωρίς να είμαστε σε θέση να ξέρουμε όλες τις παραμέτρους ,

καταλήγουμε εμείς σε δικά μας συμπεράσματα και κάνουμε τις δικές μας υποθέσεις,

για έναν άνθρωπο και τις ενέργειες του.

Και μεταξύ μας, σπάνια κρίνουμε καλοπροαίρετα κάποιον.

Πάντα έχουμε στο στόμα μας εύκαιρη μια κακία να πούμε,

ενώ η καλή κουβέντα δύσκολα βγαίνει. 

Εκτός βέβαια,

εάν αυτός που κρίνουμε είμαστε εμείς.

Εκεί ξαφνικά θα βρούμε ένα σωρό δικαιολογίες και ελαφρυντικά για να κρίνουμε την στάση μας απέναντι στους άλλους. 
Είμαστε στο κέντρο του σύμπαντος και όλος ο υπόλοιπος κόσμος γυρνάει γύρω από εμάς.

Τα ελαφρυντικά που εξασφαλίζουμε για τον εαυτό μας,

δεν επιτρέπουμε να υπάρχουν για τους άλλους.

Όχι βέβαια.

Αφού εμείς νομίζουμε ότι έχουμε κρίνει σωστά,

πάει και τελείωσε. 

Και έτσι περνά η ζωή,

δηλητηριάζοντας τις σκέψεις μα,

με κακία για τους άλλους,

αρχίζει το δηλητήριο της κακίας να ρέει στο αίμα μας και ποτίζουμε από κακία τελικά.

Φυσικά δεν το καταλαβαίνουμε.

Η κακία έχει γίνει μέρος του εαυτού μας και νομίζουμε ότι όλα είναι μια χαρά.

Και όλα αυτά,

επειδή δεν βλέπουμε καλοπροαίρετα τους άλλους ανθρώπους,

και καταλήγουμε σε δικά μας συμπεράσματα που 95 φορές στις 100 θα είναι λάθος.

Ναι, λάθος. 

Αν όμως παιδιά μου τις ώρες που σπαταλήσαμε για να κρίνουμε τους άλλους,

τις διαθέταμε για να κρίνουμε με ειλικρίνεια τον εαυτό μας,

σίγουρα θα είχαμε γίνει όλοι πολύ καλύτεροι άνθρωποι.

Όταν κρίνουμε τον εαυτό μας,

πάντα είμαστε ελαστικοί και γεμάτοι δικαιολογίες.

Κρύβουμε την αλήθεια ακόμα και από εμάς.

Με αποτέλεσμα να μην γινόμαστε καλύτεροι.
Και όμως, όλοι μέσα μας γνωρίζουμε……….. ότι κάποτε θα κριθούμε και εμείς. 
Και να τώρα ένα εφιαλτικό σενάριο,

που ίσως βοηθήσει κάποιους.!!!!!!!!!
Πάμε όταν έρθει η ώρα μας και εμείς στον Δημιουργό μας.

Πάμε στον Θεό. 
Και επειδή πολλές φορές λέω, ότι ο Θεός έχει χιούμορ

{ είναι ένα στοιχείο που αν δεν το είχε, τότε που το βρήκαμε εμείς;}

μας λέει ο Θεός.
Καλώς τον.

Περιμένεις να σε κρίνω παιδί μου;

Να δω αν ήσουν αληθινός,

αν είχες ακεραιότητα;

Αν ήσουν έντιμος;

Αν ήσουν σωστός άνθρωπος;

Αν είχες περιεχόμενο;

Αν είσαι άξιος να μείνεις εδώ μαζί μου;

Αν ήσουν ειλικρινής;

Ωραία λοιπόν.
Θα σου δείξω την ζωή σου.

Κρίνε εσύ τον εαυτό σου μετά,

και από την κρίση που θα κάνεις,

θα καταλάβω αν είσαι όλα αυτά που ανέφερα.

Αν είσαι άξιος να μένεις κοντά στο Φως της αλήθειας.

Και μόλις χάσαμε τον Παράδεισο.!!!!!!!!!!!!!
Γιατί αν κρίνουμε εκεί ψηλά τον εαυτό μας,

όπως είχαμε συνηθίσει να τον κρίνουμε εδώ στην γή,

με δικαιολογίες και ελαφρυντικά,

θα έχουμε δείξει αμέσως στον Θεό ότι δεν είμαστε άξιοι.

Ακόμα και εκεί προσποιούμαστε.!!!!!!!!
Από την άλλη αν κρίνουμε τον εαυτό μας με ακεραιότητα,

πάλι χάσαμε.

Γιατί θα αποδειχτεί ότι ήμασταν λάθος άνθρωποι.

Τι δίλημμα και αυτό;

Όπως και να έχει θα είμαστε οι χαμένοι;
Όχι βέβαια.

Υπάρχει τρόπος να σωθούμε. 

Ποιος είναι αυτός;

Να μάθουμε από εδώ και εμπρός όταν κρίνουμε τον εαυτό μας,

να τον κρίνουμε σαν να ήταν μπροστά ο Θεός.!!!!!!!!!!

Μόνο έτσι θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Ας αφήσουμε τους άλλους τι κάνουν.
Έτσι και αλλιώς τα συμπεράσματα μας για αυτούς τις περισσότερες φορές είναι λάθος. 
Ας ασχοληθούμε με το να κρίνουμε τον εαυτό μας και να διορθωνόμαστε κάθε ημέρα και από λίγο.
Ας το κάνουμε τώρα που έχουμε ακόμα καιρό για διορθώσεις.

 Έτσι και αλλιώς ή κρίση θα συμβεί.

Καλύτερα να συμβεί εδώ,

παρά στον ουρανό.

Γιατί εκεί δεν υπάρχουν διορθώσεις.

Υπάρχει η απόλυτη κρίση του εαυτού μας. 
Από τον Θεό ή από εμάς,

δεν έχει σημασία.

 Σημασία έχει όταν κριθούμε,

να περάσουμε την πόρτα.

ΚΑΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ

Πατήρ Ιωάννης

Πηγή https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1589786457962113&id=100007923224558&substory_index=0