_Όταν,
πριν κάποια χρόνια έμπαινα σε βιβλιοπωλείο,
δεν τολμούσα καν να ψάξω στα ράφια για το σωστό μπουκ..
..χε χε..
_Κοιτούσα δειλά δειλά μην με κοιτάζουν τα μάτια του κόσμου & ρεζιλευτώ,
( έτσι πίστευα τότε ),
κι ύστερα εστίαζα στο κέντρο της καρδιάς,
στο κέντρο της Γνώσης.
_Ρωτούσα ποιος είναι ο λόγος που "Τώρα" βρίσκομαι στο βιβλιοπωλείο..
Ύστερα από λίγο ένιωθα κάτι να τραβά τις Αισθήσεις μου προς μια κατεύθυνση..
Κάποιες φορές ναι,
βρισκόμουν εκεί για να "Με Αφήσω",
να με Επιλέξει το καταλληλότερο βοήθημα που ήταν κάποιο βιβλίο..
..κι απλά το πλήρωνα κι έφευγα.
_Αφού το βιολί-βιολάκι συνέχισε για κάμποσο καιρό,
κάποια στιγμή σταμάτησα να επισκέπτομαι τα βιβλιοπωλεία & άρχισα να αξιοποιώ μονάχα τις αισθήσεις_σαν βοηθήματα προσέγγισης της Γνώσης.
_Αυτό που συνειδητοποίησα ήταν ότι αφού έφτασα να δέχομαι συγκεκριμενες πληροφορίες & παράλληλα να επιλέγω να τις ΕΜΠΙΣΤΕΎΟΜΑΙ,
Τυφλά σχεδόν,
τότε πια είχα περάσει τα σύνορα του Υπαρκτού.
_Περπατούσα στο δρόμο της Γνώσης,
της Ανεξάντλητης Πληροφόρησης Καταρριπτωντας κάθε βιβλίο,
Απλά & μόνο με την Εμπιστοσύνη που έδειχνα στα Χνάρια του Αόρατου.
_Αυτό που συνέβαινε συνέχεια κατ επιλογή με έφερε στο σημείο της Απόλυτης Επαφής με τον εσωτερικό μου Διδάσκαλο:
Τον Πανταχού_Γνώστη.
_Από κει & ύστερα μέχρι τώρα,
Τη στιγμή αυτή που μιλούμε,
Το μόνο που συνέβη ήταν να διανύσω μια ολόκληρη Στιγμή_Μόνο.
_Τη στιγμή της Απόλυτης Εμπιστοσύνης.
_Η γνώση Ανήκει Παντού.!!
_Η εμπιστοσύνη σε αυτήν Όμως ανήκει σε αυτόν που εμπιστεύεται ένα απλό φτερούγισμα κάποιου πουλιού που απλά άνοιξε τα φτερά του για να πετάξει στο απέναντι δέντρο.
_Οι θεοί άφησαν όλη τη γνώση Ελεύθερη,
Γι αυτούς που σεβάστηκαν το κλειστό βιβλίο.
_Όλοι μας είμαστε μια Ολόκληρη_Ζωντανή_Βιβλιοθήκη.
" Δεν βρήκα ποτέ το λόγο να μην με εμπιστευτώ,
Βρήκα όμως λόγους Άπειρους να το κάνω. "
( Ιωάννης Χαραλαμπιδης.
-Απόσπασμα από τη ζωή που έζησα.
Κυπρος 20/8/2013 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου