...ώρα "μου

...ώρα "μου

Είναι η ώρα "μου,

είναι η ώρα να πάω παρακάτω..

~Κατ ακρίβεια, δεν το λέω "Εγώ αυτό,

ούτε πιέζω να προχωρήσεις..

~"Εσύ είσαι έτοιμος,η να φύγεις από τη θέση που είσαι Τώρα, να την αφήσεις,

και με τη πίστη στο μονοπάτι σου να εξελίξεις το βήμα και το ρυθμό σου..

~Αν "Εσύ δεν ήσουν έτοιμος,η να πετάξεις, τότε,

Τώρα θα μιλούσες με άλλο πρόσωπο,

που δεν θα ένιωθες τη πίεση που νιώθεις όταν μιλάς "μαζί μου..

~"Είμαι μόνο ένα κανάλι και τίποτα άλλο" ..θυμάσαι ε..

~Θυμάσαι και τις προσευχές και θυμάσαι και τα όνειρα που έκανες?

~Θυμάσαι που ήθελες να ρθει η ώρα που θα δεις τη πόρτα,

και χωρίς φόβο θα τη περάσεις κιόλας?

~Θυμάσαι πόσους διαλογισμούς και πόσες προθέσεις έκανες,

για να ανοίξει ο νους και να χωρέσει το Πνεύμα μέσα του?

~Θυμάσαι πόσα βιβλία διάβασες και πόσο περίμενες και παρακαλούσες,

να έρθει η στιγμή που θα βγάλει φτερά ο νους Σου.!

~Θυμάσαι αμέ, πως δε θυμάσαι.!

~Τότε αφού θυμήθηκες τα όνειρα σου,

τι έκανα "Εγώ και μου λες πως τρέχω και σε τρέχω?

~Εγώ με τη ταχύτητα που περπατούσα περπατάω και Τώρα,

κι Εσύ εξελίχτηκες τόσο,

που Τώρα πια θα χρειαστούμε να έχουμε κοινό ρυθμό για να συνεχίσουμε στο μονοπάτι..

~Σκέψου κάτι..

>Αυτά που ζητούσες, μήπως έρχονται μέσα από "εμένα σαν διάμεσο?

<Η Εγώ βιάζομαι κι έτσι Εσύ θα χρειαστείς να περιμένεις κι άλλο για να φτάσεις εκεί που είχες ζητήσει?

~Ξέρω πως ο Θεός έχει το τρόπο του,

ξέρω πως η αλλαγή πονά,

ξέρω πως η αλλαγή είναι Εσωτερική,

ξέρω πως για να αλλάξω

θα χρειαστώ να τα βάλω με τους φόβους μου, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος,

ξέρω πως γα να ανακαλύψω τα φτερά μου,

για να ανακαλύψω τα όνειρα μου,

τότε θα χρειαστώ να πάω στην άκρη του γκρεμού, και να πέσω,

ευχόμενος πως θα πετάξω..

~Η Συγχρονικότητα δεν κάνει λάθος.

~Αυτό που ζω, ΑΝ με εμπιστευτώ μέσα του, την ώρα που το ζω,

τότε αυτόματα δηλώνω ότι εμπιστεύομαι τον Ανώτερο_Εαυτό μου,

και περιμένω τη βοήθεια του στη δύσκολη αυτή στιγμή, Τώρα..

~Αν Επιλέξω να εμπιστευτώ πως όλα αυτά είναι βήματα μόνο,

που με πάνε στο σκοπό μου,

τότε αυτόματα θα εστιάσω και στο Μελλοντικό Τώρα που θέλω να ζήσω,

ενώ παράλληλα θα επικεντρώνομαι στο παρόν που ζω Τώρα για να μη φάω τα μούτρα μου..

~Αν η κατάσταση που ζω δεν ταιριάζει με τα πιστεύω της καρδιάς μου, τότε αυτό που ζω,

είναι ένα μάθημα ακόμα,

σίγουρα δεν είναι το αποτέλεσμα που ονειρευόμουν..

~Όμως, για δες, το σύμπαν έστειλε τη βοήθεια που ζητούσα,

με τη μορφή του απέναντι,

που επειδή φοβάμαι του λέω ότι με τρέχει..

~Κι εγώ απλά αράζω, στις φοβίες που με κατατρέχουν...

~Ήθελα να εξελιχτώ θυμάμαι,

ονειρευόμουν να πετάξω θυμάμαι,

έκανα τόσα για να φτάσω εδώ και Τώρα,

και Τώρα αποφάσισα να αποκοιμηθώ ξανά...

~Αχ κι αυτός ο απέναντι που με τρέχει συνέχεια ρε..

~Λοιπόν, βρήκα τι θα κάνω...

<Θα λέω στο Θεό να Μου δίνει αυτά που θέλω,

μόνο έτσι όπως Εγώ τα θέλω,

και μόνο όποτε Εγώ μπορώ,

και μόνο όταν Εγώ του ζητώ,

και μόνο εύκολα προβλήματα και λύσεις να Μου δίνει

γιατί αλλιώς...>

...αλλιώς πάντα ο απέναντι θα με τρέχει κι έπειτα θα φωνάζω πως δεν υπάρχει Θεός,

και ποια αγάπη μας λες κι εσύ ρε μάστορα...

~Κι άντε τώρα και μ αυτόν τον απέναντι που με τρέχει όλη την ώρα ρε..

~Τελικά, έλα να σου πω Εαυτέ μου..

>Θέλω να πάω παρακάτω?

<Η θέλω κάποιον να μου φταίει για να μπορώ να παραμένω προσκολλημένος στις προσκολλήσεις μου?

<Αν θέλω προσκολλήσεις,

τότε τι μου φταίει ο απέναντι?

>Αν θέλω να πάω παρακάτω,

ε τότε καλά θα κάνω να περπατήσω και να πάψω να διαμαρτύρομαι, όταν το μυαλό μου διαφωνεί με τη καρδιά μου..

>Καλά θα κάνω να το θυμάμαι και να μην του δίνω τη σημασία που εκείνο θέλει..

>Καλά θα κάνω να συνεχίσω να περπατάω,

έτσι,

σίγουρα κάπου θα φτάσω..

~Κι όταν το κάνω αυτό,

όταν αποφασίσω να κοιτάξω μέσα στα όνειρα μου

κι όχι μέσα στα εμπόδια που μου κλείνουν το δρόμο,

τότε δεν θα μου φταίει κανείς,

ούτε καν κι αυτός ο απέναντι..

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Πάφος, Κύπρος 9/8/2016

(Βιώματα)