~Η δύναμη της Συγχώρεσης ~Συγχώρεση και Νους

~Η δύναμη της Συγχώρεσης

~Συγχώρεση και Νους

Άσχημο το μονοπάτι της ξεροκεφαλιάς,

μόνο το θάνατο μιας κατάστασης έχει τη δύναμη να φέρει.

~Πόσο κρίμα να μην γνωρίζουμε όλοι τι δύναμη περιέχει η Συγχώρεση.

~Θα χτίζαμε κόσμους γεμάτους λουλούδια,

αντί να τσαλαβουτάμε αλυσοδεμένοι στην αιώνια λάσπη του μυαλού μας..

...Και έτσι είναι

~Συγχώρεση και θεραπεία:

☆Όταν συγχωρώ,

Τότε είμαι ελεύθερος.

~Όταν δεν συγχωρώ, τότε Επιλέγω να δεσμεύω τον Εαυτό μου στις κατώτερες ενέργειες του Εαυτού μου..

~Τότε είμαι φυλακισμένος μέσα σ έναν πόλεμο,

που εγώ ο ίδιος,α, Επιλέγω να ζω.

☆Όταν συγχωρώ, τότε γνωρίζω.

~Όταν δεν συγχωρώ, τότε Επιλέγω να καθοδηγούμε από τον άνθρωπο,

ή την κατάσταση που Επέλεξα να δεσμεύσω τον Εαυτό μου.

☆Όταν συγχωρώ, τότε θεραπεύω τον Εαυτό μου αρχικά,

και κατ"επέκταση τον άνθρωπο, η την κατάσταση που επέτρεψα να με μπλοκάρει.

☆Όταν συγχωρώ, τότε μεγαλώνω τόσο,

όση είναι η δύναμη της καρδιάς μου.

☆Συγχώρεση σημαίνει ότι κάνω χώρο στην καρδιά μου κι επιτρέπω στον Εαυτό μου να κυκλοφορεί και να ζει ελεύθερος μαζί μου.

☆Συγχώρεση=Συν+Χώρος.

☆Όταν Επιλέγω να ελευθερώσω τον Εαυτό μου από κάθε αλυσίδα που με κρατά φυλακισμένο, στον οποιονδήποτε πόνο_φόβο,

είναι η στιγμή που Επιλέγω να ζω με σθένος τη ζωή μου.

☆Όταν συγχωρώ είμαι δυνατός, ή, γιατί αντικαθιστώ την ασθένεια με το σθένος,

βγάζοντας το 'Α' στερητικό, από τη λέξη 'Α' σθένεια .

☆Για κανένα λόγο δεν χρειάζομαι να υποφέρω "εγώ για τα προβλήματα των άλλων ή, ακόμα και για τα δικά "μου..

☆Κι αυτή την ελευθερία, αυτή την μη ουσιώδη εξάρτηση,

μόνο η Συγχώρεση μπορεί να μου την προσφέρει.

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Ελλάδα 20/6/2015

(Βιώματα)

~Αγάπα τον Εαυτό σου Εαυτέ μου, κι όλοι οι ουρανοί θα ναι δικοί σου.!

~Αγάπα τον Εαυτό σου Εαυτέ μου,

                                                    

                                                   κι όλοι οι ουρανοί θα ναι δικοί σου.!

Να θυμάμαι να σέβομαι,

τα πάντα και όλους..

~Γιατί έτσι πάντα,

θα σέβομαι εγώ εμένα.

~Να σέβεσαι να εκτιμάς, όλα αυτά που υλοποίησες,

κι ας είναι και βλαβερά,

κι ας σε πήγαν σε μέρη που ποτέ δεν φανταζόσουν πως θα βρεθείς..

~Γιατί αν δεν εκτιμήσω τα λάθη μου,

τότε ποτέ δεν θα βρω τα σωστά μου..

~Γιατί αν δεν πέσω κάτω,

τότε ποτέ δεν θα μάθω τι άποψη μπορώ να έχω τις στιγμές που

θα μπορούσα να κοιτάζω από ψηλά..

~Κάθε λάθος είναι δύναμη,

και κάθε μάθημα ευλογία.

~Μα το λάθος θα γίνει δύναμη μόνο όταν μάθω να κοιτώ με σεβασμό,

το λόγο που με πέταξε χάμω..

~Τι νόημα έχει να κοιτώ τον ουρανό μόνο με χαμηλό το βλέμμα.?

~Αφού, πάντα τα χαμηλά τα πατώματα δημιουργούσαν τους ασφαλής ουρανοξύστες.!!

~Και πάντα τον ουρανό κοιτούσα..

Όμως τώρα έμαθα πως..

«Άλλο είναι να περιμένω να μου πέσει στο κεφάλι..

~Και αλλο να προσπαθώ,

με σεβασμό να τον ανέβω..»

~Γιατί αν δεν σεβαστώ τον Εαυτό μου στις μαύρες του,

τότε ποτέ δεν θα εκτιμήσω τα σωστά μου.

~Κι αν πάντα τον ουρανό κοιτούσα,

τότε ίσως έφτασε κι η ώρα που θα τον ανέβω..

~Αγάπα τον Εαυτό σου Εαυτέ μου,

κι όλοι οι ουρανοί θα ναι δικοί σου.!

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Ελλάδα 13/8/2016

(Βιώματα)

~Τα ξέφτια του πριν χτίζουν όλα τα Τώρα..

~Τα ξέφτια του πριν

                                 χτίζουν όλα τα Τώρα..

Το χθες πέθανε,

το πριν ακόμα ξεφτίζει..

~Το Τώρα και μετά όμως,

Τώρα γεννιέται.

~Θέλεις να είσαι δυνατός,ή,

θέλεις να είσαι ελεύθερος,η?

~Πάρε τα ξεφτισμένα απομεινάρια του πεθαμένου χθες,

και κάνε τα δυνατά παπούτσια στο Τώρα σου,

πάρε το πέσιμο του πριν, και κάνε το σκάλα για το κάθε μετά,

ξεκινώντας πάντα από το Τώρα που ζεις.

~Τι νόημα να έχει ο πόνος του χθες, όταν Επιλέξω να τον ζήσω και σήμερα.?

~Γιατί πόνεσα χθες αν δεν έμαθα σήμερα πως θα ζήσω από δω και πέρα.?

«Ρωτώντας πας στη πόλη,

πονώντας μεγαλώνει κι η καρδιά».

~Το θέμα δεν είναι να πονάω εγώ εμένα κουβαλώντας χθεσινά χρέη,

όμως είναι χρέος μου να ελευθερώσω τον Εαυτό μου

με το να αντιληφθώ γιατί πόνεσα χθες.

~Θέλω να είμαι ελεύθερος.?

Αλήθεια το θέλω,

η θέλω μόνο να με ακούω να το λέω?

~Αν θέλω λοιπόν,

τότε το πρώτο βήμα είναι να μάθω από τον εαυτό μου πως έζησε χθες,

να τον συγκρίνω με το Τώρα μου,

και να τραβήξω νέο δρόμο ευχαριστώντας τον που ακόμα θέλει να είναι ελεύθερος.

~Δεν είναι δύσκολο να θέλω να είμαι ελεύθερος,

το δύσκολο είναι να το κάνω..

~Όμως, ξέρεις...

Και τι είναι εύκολο σήμερα..

~Άντε μαγκάκι Εαυτέ μου,

εύχομαι να ταξιδέψουμε παρέα Τώρα κι εξής..

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Ελλάδα 2/11/2013

(Βιώματα)

...ώρα "μου

...ώρα "μου

Είναι η ώρα "μου,

είναι η ώρα να πάω παρακάτω..

~Κατ ακρίβεια, δεν το λέω "Εγώ αυτό,

ούτε πιέζω να προχωρήσεις..

~"Εσύ είσαι έτοιμος,η να φύγεις από τη θέση που είσαι Τώρα, να την αφήσεις,

και με τη πίστη στο μονοπάτι σου να εξελίξεις το βήμα και το ρυθμό σου..

~Αν "Εσύ δεν ήσουν έτοιμος,η να πετάξεις, τότε,

Τώρα θα μιλούσες με άλλο πρόσωπο,

που δεν θα ένιωθες τη πίεση που νιώθεις όταν μιλάς "μαζί μου..

~"Είμαι μόνο ένα κανάλι και τίποτα άλλο" ..θυμάσαι ε..

~Θυμάσαι και τις προσευχές και θυμάσαι και τα όνειρα που έκανες?

~Θυμάσαι που ήθελες να ρθει η ώρα που θα δεις τη πόρτα,

και χωρίς φόβο θα τη περάσεις κιόλας?

~Θυμάσαι πόσους διαλογισμούς και πόσες προθέσεις έκανες,

για να ανοίξει ο νους και να χωρέσει το Πνεύμα μέσα του?

~Θυμάσαι πόσα βιβλία διάβασες και πόσο περίμενες και παρακαλούσες,

να έρθει η στιγμή που θα βγάλει φτερά ο νους Σου.!

~Θυμάσαι αμέ, πως δε θυμάσαι.!

~Τότε αφού θυμήθηκες τα όνειρα σου,

τι έκανα "Εγώ και μου λες πως τρέχω και σε τρέχω?

~Εγώ με τη ταχύτητα που περπατούσα περπατάω και Τώρα,

κι Εσύ εξελίχτηκες τόσο,

που Τώρα πια θα χρειαστούμε να έχουμε κοινό ρυθμό για να συνεχίσουμε στο μονοπάτι..

~Σκέψου κάτι..

>Αυτά που ζητούσες, μήπως έρχονται μέσα από "εμένα σαν διάμεσο?

<Η Εγώ βιάζομαι κι έτσι Εσύ θα χρειαστείς να περιμένεις κι άλλο για να φτάσεις εκεί που είχες ζητήσει?

~Ξέρω πως ο Θεός έχει το τρόπο του,

ξέρω πως η αλλαγή πονά,

ξέρω πως η αλλαγή είναι Εσωτερική,

ξέρω πως για να αλλάξω

θα χρειαστώ να τα βάλω με τους φόβους μου, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος,

ξέρω πως γα να ανακαλύψω τα φτερά μου,

για να ανακαλύψω τα όνειρα μου,

τότε θα χρειαστώ να πάω στην άκρη του γκρεμού, και να πέσω,

ευχόμενος πως θα πετάξω..

~Η Συγχρονικότητα δεν κάνει λάθος.

~Αυτό που ζω, ΑΝ με εμπιστευτώ μέσα του, την ώρα που το ζω,

τότε αυτόματα δηλώνω ότι εμπιστεύομαι τον Ανώτερο_Εαυτό μου,

και περιμένω τη βοήθεια του στη δύσκολη αυτή στιγμή, Τώρα..

~Αν Επιλέξω να εμπιστευτώ πως όλα αυτά είναι βήματα μόνο,

που με πάνε στο σκοπό μου,

τότε αυτόματα θα εστιάσω και στο Μελλοντικό Τώρα που θέλω να ζήσω,

ενώ παράλληλα θα επικεντρώνομαι στο παρόν που ζω Τώρα για να μη φάω τα μούτρα μου..

~Αν η κατάσταση που ζω δεν ταιριάζει με τα πιστεύω της καρδιάς μου, τότε αυτό που ζω,

είναι ένα μάθημα ακόμα,

σίγουρα δεν είναι το αποτέλεσμα που ονειρευόμουν..

~Όμως, για δες, το σύμπαν έστειλε τη βοήθεια που ζητούσα,

με τη μορφή του απέναντι,

που επειδή φοβάμαι του λέω ότι με τρέχει..

~Κι εγώ απλά αράζω, στις φοβίες που με κατατρέχουν...

~Ήθελα να εξελιχτώ θυμάμαι,

ονειρευόμουν να πετάξω θυμάμαι,

έκανα τόσα για να φτάσω εδώ και Τώρα,

και Τώρα αποφάσισα να αποκοιμηθώ ξανά...

~Αχ κι αυτός ο απέναντι που με τρέχει συνέχεια ρε..

~Λοιπόν, βρήκα τι θα κάνω...

<Θα λέω στο Θεό να Μου δίνει αυτά που θέλω,

μόνο έτσι όπως Εγώ τα θέλω,

και μόνο όποτε Εγώ μπορώ,

και μόνο όταν Εγώ του ζητώ,

και μόνο εύκολα προβλήματα και λύσεις να Μου δίνει

γιατί αλλιώς...>

...αλλιώς πάντα ο απέναντι θα με τρέχει κι έπειτα θα φωνάζω πως δεν υπάρχει Θεός,

και ποια αγάπη μας λες κι εσύ ρε μάστορα...

~Κι άντε τώρα και μ αυτόν τον απέναντι που με τρέχει όλη την ώρα ρε..

~Τελικά, έλα να σου πω Εαυτέ μου..

>Θέλω να πάω παρακάτω?

<Η θέλω κάποιον να μου φταίει για να μπορώ να παραμένω προσκολλημένος στις προσκολλήσεις μου?

<Αν θέλω προσκολλήσεις,

τότε τι μου φταίει ο απέναντι?

>Αν θέλω να πάω παρακάτω,

ε τότε καλά θα κάνω να περπατήσω και να πάψω να διαμαρτύρομαι, όταν το μυαλό μου διαφωνεί με τη καρδιά μου..

>Καλά θα κάνω να το θυμάμαι και να μην του δίνω τη σημασία που εκείνο θέλει..

>Καλά θα κάνω να συνεχίσω να περπατάω,

έτσι,

σίγουρα κάπου θα φτάσω..

~Κι όταν το κάνω αυτό,

όταν αποφασίσω να κοιτάξω μέσα στα όνειρα μου

κι όχι μέσα στα εμπόδια που μου κλείνουν το δρόμο,

τότε δεν θα μου φταίει κανείς,

ούτε καν κι αυτός ο απέναντι..

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Πάφος, Κύπρος 9/8/2016

(Βιώματα)

~Κι όσο θυμάσαι να περπατάς, τόσο θα ξεχνάς να σταματάς

~Κι όσο θυμάσαι να περπατάς,

τόσο θα ξεχνάς να σταματάς

Περπάτα, περπάτα μπροστά,

μόνο μπροστά.

~Και τι κι αν εμπόδια βρίσκουν τα πόδια σου, αυτό σημαίνει πως χρειάζεται να βάλεις δράση για να τα ξεπεράσεις.

~Όταν βάζω δράση,

τότε σταματώ την αντίδραση,

κι όταν η αντίδραση μειώνεται,

τότε εμφανίζονται και τα αποτελέσματα της δράσης που έβαλα.

~Έτσι λοιπόν τι φοβάσαι,

αφού τα πόδια σου ακόμα σε σηκώνουν,

αφού τα παπούτσια σου καινούργια είναι,

αφού ο νους σου ξεκίνησε να παίρνει τα μηνύματα της καρδιάς,

τι φοβάσαι...

~Περπάτα, περπάτα μπροστά,

μόνο μπροστά.

~Κι όσο θυμάσαι να περπατάς,

τόσο θα ξεχνάς να σταματάς.

~Να θυμάσαι:

Ότι κι αν κάνεις, απλά συνέχισε να πηγαίνεις μπροστά,

κι όταν σταματάς να ξεκουραστείς, τότε πάλι μπροστά θα πηγαίνεις,

η στασιμότητα σκοτώνει,

ποτέ το ταξίδι..

~Έτσι λοιπόν, περπάτα, περπάτα μπροστά,

μόνο μπροστά.

~Κι όσο περπατάς,

τόσο δεν θα σταματάς.

~Η αγάπη πάντα θα χτίζει,

κι ο φόβος πάντα θα σκοτώνει την ελευθερία..

~Συνέχισε χωρίς φόβο,

καλά πας..

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Ελλάδα 25/8/2013

(Βιώματα)