~Η Γνωριμία, η επαφή, το ταξίδι ~Ο Νόμος της Έλξης και η Συγχρονικότητα

~Η Γνωριμία, η επαφή, το ταξίδι

~Ο Νόμος της Έλξης και η Συγχρονικότητα

Κάθε μέρα χρειάζεται να γνωριζόμαστε, 

γιατί κάθε στιγμή ζούμε τη προσωπική_αναγέννηση.  

~Τίποτα δεν μένει σταθερό για οποίον ψάχνει να ενώσει τα κομμάτια του Εαυτού του.. 

Αυτός που πιστεύει στην αναγέννηση του,  αυτός τότε τη ζει, 

και τη καθοδηγεί ακολουθώντας την.   

~Κι αυτός που δεν ακολουθεί την αναγέννηση του, 

τότε η έλλειψη πίστης θα φέρει βουνά να ξεπεράσει,

μέχρι να πιστέψει στη γέννηση του Εαυτού του.     

~Το μυστικό είναι η αγάπη, 

η αγάπη του Εαυτού στο πριν και το Τώρα, 

η αγάπη στη μετάβαση, στον Εαυτό, στο μονοπάτι..   

Η αγάπη στο Τώρα, στο πριν, στο μετά, στο Ένα, 

στον Πολυδιαστασιακό_Εαυτό.   

~Γιατί αν θέλεις να αλλάξεις διάσταση, 

τότε καλό θα είναι να το κάνεις.   

~Τα πάντα καθοδηγούνται και δημιουργούνται από το Νόμο της Έλξης και τη συγχρονικότητα, 

τα πάντα είναι ο Νόμος της Έλξης, 

ο ίδιος ο άνθρωπος είναι ο Νόμος της Έλξης. 

~Κι ο Νόμος της Έλξης, είναι η προσωπική ένωση του καθενός από όλους εμάς,

με τον Εαυτό πέρα από το πέπλο.

~Απλότητα και επίγνωση, 

επίγνωση της αγάπης σε κάθε ανάσα, χωρίς φόβο, 

έτσι απλά..   

~Τίποτα πια δεν είναι το ίδιο, 

μπορεί να αγόρασες καινούργια παπούτσια εχθές, όμως, 

μη σου φανεί παράξενο αν αύριο σου είναι μικρά, 

κι αν τα πόδια σου μεγάλωσαν μέσα σε μια νύχτα..  

~Όταν η ψυχή αναπτύσσεται μέσα στο σώμα, κι ο νους τη προσκαλεί, 

τότε να εύχεσαι, 

όχι να περιμένεις..  

...Και έτσι είναι

Εγώ Είμαι αυτό που Εγώ Είμαι.

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Πάφος, Κύπρος 21/8/2016

(Βιώματα)

~Ανώτερη και Κατώτερη η ψυχή ~Όλα είναι Ένα στο ίδιο σχολείο, τη Τρισδιάστατη μητέρα γη

~Ανώτερη και Κατώτερη η ψυχή

~Όλα είναι Ένα στο ίδιο σχολείο,

τη Τρισδιάστατη μητέρα γη

 Κανείς διαχωρισμός ανάμεσα στις ψυχές που μαθητεύουν...

Μια αλήθεια είναι και αυτή,

όμως είναι και το μάθημα συνάμα.

~Η διάφορα στο Ανώτερο και στο Κατώτερο δεν είναι η εξυπνάδα,

η σοφία, η ομορφιά,

ο πλούτος, η γνώση,

κλπ κλπ....

~Στη συγκεκριμένη περίπτωση το Ανώτερο με το Κατώτερο έχει να κάνει με το πόσες φορές ενσαρκώθηκε η ψυχή,

ώστε να φτάσει να παλιώσει και να μάθει από τα μαθήματα που κατάφερε να λάβει στον κύκλο των ενσαρκώσεων της.

~Είναι το σχολείο που μαθαίνουν οι ψυχές τα μαθήματα τους η γη,

είναι όπως το λύκειο με το δημοτικό..

>Ένας μαθητής του Λυκείου έχει πολύ περισσότερη γνώση από έναν μαθητή του Δημοτικού,

κι έτσι και οι ψυχές..

~Μια ψυχή λέγεται Ανώτερη επειδή μαθήτευσε περισσότερες φορές,

από μια ψυχή που ενσαρκώθηκε λιγότερες φορές,

κι έτσι έλαβε και λιγότερα μαθήματα..

~Όλα είναι Ένα, σαφέστατα και είναι,

κι όλες οι ψυχές που ανήκουν στο "Εδώ και Τώρα" το ίδιο σχολείο βιώνουν,

στο ίδιο σχολείο ταξιδεύουν,

το ίδιο μάθημα διαβάζουν,

με χρόνο διαφοράς τη προσωπική αντίληψη της κάθε ψυχής.

~Κανείς διαχωρισμός ανάμεσα στις Ψυχές που μαθητεύουν στο "Εδώ και Τώρα",

στη Τρισδιάστατη αρένα γη.

Όλα Είναι Ένα.

~Το Ανώτερο είναι Ανώτερο διότι δεν αναζητά Κατώτερα,

μα αφυπνίζεται και προοδεύει μέσα στα μαθήματα που λαμβάνουν χώρα στην ενσάρκωση της ψυχής.

~Δεν συγκρίνεται, ούτε ανταλλάσσεται,

είναι μονάχα "Αυτό που Αυτό είναι" και εστιάζει μόνο σε "Αυτό που Αυτό είναι".

~Έφτασε στο Ανώτερο κομβικό σημείο του να μπορεί να θέλει να μάθει,

και όχι να χαθεί μέσα στο πλήθος των ΕΓΩ της η ψυχή.

~Αυτό κάνει Ανώτερη, σε σύγκριση με το παρελθόν της,

την ίδια τη ψυχή.

~Οι προσωπικοί φόβοι που θεράπευσε ανά των ενσαρκώσεων της,

κάνουν Ανώτερη από τον Εαυτό της,

την ίδια τη ψυχή.

...Και έτσι είναι

Εγώ είμαι Αυτό που Εγώ είμαι.

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Ελλάδα 10/8/2014

(Βιώματα)

~Να θυμάμαι..

~Να θυμάμαι..

«Ο καθένας βλέπει τα πράγματα από το δικό του σημείο και επίπεδο.

Από εκεί που είναι, αυτά μπορεί να δει..»

~Αν τον αφήσω να βλέπει με "λάθος" τρόπο,

τότε μάλλον το λάθος θα είναι δικό μου..

~Αν του επιτεθώ επειδή κάνει "λάθος",

τότε σίγουρα δεν θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο..

~Αν τον βοηθήσω να δει, αν του μιλήσω

αντί να του επιτεθώ,

τότε το "λάθος" θα γίνει γέφυρα ένωσης,

αντί δρόμος φευγιού..

~Τελικά..

«Ευθύνεται το παιδί που σκότωσε τον απέναντι,

η ευθύνομαι εγώ που έδωσα το όπλο στο παιδί,

κι έφυγα?»

~Είμαστε μόνο οι Επιλογές μας και τίποτε άλλο.

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Πάφος, Κύπρος 15/8/2016

(Βιώματα)

~Η δύναμη της Συγχώρεσης ~Συγχώρεση και Νους

~Η δύναμη της Συγχώρεσης

~Συγχώρεση και Νους

Άσχημο το μονοπάτι της ξεροκεφαλιάς,

μόνο το θάνατο μιας κατάστασης έχει τη δύναμη να φέρει.

~Πόσο κρίμα να μην γνωρίζουμε όλοι τι δύναμη περιέχει η Συγχώρεση.

~Θα χτίζαμε κόσμους γεμάτους λουλούδια,

αντί να τσαλαβουτάμε αλυσοδεμένοι στην αιώνια λάσπη του μυαλού μας..

...Και έτσι είναι

~Συγχώρεση και θεραπεία:

☆Όταν συγχωρώ,

Τότε είμαι ελεύθερος.

~Όταν δεν συγχωρώ, τότε Επιλέγω να δεσμεύω τον Εαυτό μου στις κατώτερες ενέργειες του Εαυτού μου..

~Τότε είμαι φυλακισμένος μέσα σ έναν πόλεμο,

που εγώ ο ίδιος,α, Επιλέγω να ζω.

☆Όταν συγχωρώ, τότε γνωρίζω.

~Όταν δεν συγχωρώ, τότε Επιλέγω να καθοδηγούμε από τον άνθρωπο,

ή την κατάσταση που Επέλεξα να δεσμεύσω τον Εαυτό μου.

☆Όταν συγχωρώ, τότε θεραπεύω τον Εαυτό μου αρχικά,

και κατ"επέκταση τον άνθρωπο, η την κατάσταση που επέτρεψα να με μπλοκάρει.

☆Όταν συγχωρώ, τότε μεγαλώνω τόσο,

όση είναι η δύναμη της καρδιάς μου.

☆Συγχώρεση σημαίνει ότι κάνω χώρο στην καρδιά μου κι επιτρέπω στον Εαυτό μου να κυκλοφορεί και να ζει ελεύθερος μαζί μου.

☆Συγχώρεση=Συν+Χώρος.

☆Όταν Επιλέγω να ελευθερώσω τον Εαυτό μου από κάθε αλυσίδα που με κρατά φυλακισμένο, στον οποιονδήποτε πόνο_φόβο,

είναι η στιγμή που Επιλέγω να ζω με σθένος τη ζωή μου.

☆Όταν συγχωρώ είμαι δυνατός, ή, γιατί αντικαθιστώ την ασθένεια με το σθένος,

βγάζοντας το 'Α' στερητικό, από τη λέξη 'Α' σθένεια .

☆Για κανένα λόγο δεν χρειάζομαι να υποφέρω "εγώ για τα προβλήματα των άλλων ή, ακόμα και για τα δικά "μου..

☆Κι αυτή την ελευθερία, αυτή την μη ουσιώδη εξάρτηση,

μόνο η Συγχώρεση μπορεί να μου την προσφέρει.

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Ελλάδα 20/6/2015

(Βιώματα)

~Αγάπα τον Εαυτό σου Εαυτέ μου, κι όλοι οι ουρανοί θα ναι δικοί σου.!

~Αγάπα τον Εαυτό σου Εαυτέ μου,

                                                    

                                                   κι όλοι οι ουρανοί θα ναι δικοί σου.!

Να θυμάμαι να σέβομαι,

τα πάντα και όλους..

~Γιατί έτσι πάντα,

θα σέβομαι εγώ εμένα.

~Να σέβεσαι να εκτιμάς, όλα αυτά που υλοποίησες,

κι ας είναι και βλαβερά,

κι ας σε πήγαν σε μέρη που ποτέ δεν φανταζόσουν πως θα βρεθείς..

~Γιατί αν δεν εκτιμήσω τα λάθη μου,

τότε ποτέ δεν θα βρω τα σωστά μου..

~Γιατί αν δεν πέσω κάτω,

τότε ποτέ δεν θα μάθω τι άποψη μπορώ να έχω τις στιγμές που

θα μπορούσα να κοιτάζω από ψηλά..

~Κάθε λάθος είναι δύναμη,

και κάθε μάθημα ευλογία.

~Μα το λάθος θα γίνει δύναμη μόνο όταν μάθω να κοιτώ με σεβασμό,

το λόγο που με πέταξε χάμω..

~Τι νόημα έχει να κοιτώ τον ουρανό μόνο με χαμηλό το βλέμμα.?

~Αφού, πάντα τα χαμηλά τα πατώματα δημιουργούσαν τους ασφαλής ουρανοξύστες.!!

~Και πάντα τον ουρανό κοιτούσα..

Όμως τώρα έμαθα πως..

«Άλλο είναι να περιμένω να μου πέσει στο κεφάλι..

~Και αλλο να προσπαθώ,

με σεβασμό να τον ανέβω..»

~Γιατί αν δεν σεβαστώ τον Εαυτό μου στις μαύρες του,

τότε ποτέ δεν θα εκτιμήσω τα σωστά μου.

~Κι αν πάντα τον ουρανό κοιτούσα,

τότε ίσως έφτασε κι η ώρα που θα τον ανέβω..

~Αγάπα τον Εαυτό σου Εαυτέ μου,

κι όλοι οι ουρανοί θα ναι δικοί σου.!

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Ελλάδα 13/8/2016

(Βιώματα)

~Τα ξέφτια του πριν χτίζουν όλα τα Τώρα..

~Τα ξέφτια του πριν

                                 χτίζουν όλα τα Τώρα..

Το χθες πέθανε,

το πριν ακόμα ξεφτίζει..

~Το Τώρα και μετά όμως,

Τώρα γεννιέται.

~Θέλεις να είσαι δυνατός,ή,

θέλεις να είσαι ελεύθερος,η?

~Πάρε τα ξεφτισμένα απομεινάρια του πεθαμένου χθες,

και κάνε τα δυνατά παπούτσια στο Τώρα σου,

πάρε το πέσιμο του πριν, και κάνε το σκάλα για το κάθε μετά,

ξεκινώντας πάντα από το Τώρα που ζεις.

~Τι νόημα να έχει ο πόνος του χθες, όταν Επιλέξω να τον ζήσω και σήμερα.?

~Γιατί πόνεσα χθες αν δεν έμαθα σήμερα πως θα ζήσω από δω και πέρα.?

«Ρωτώντας πας στη πόλη,

πονώντας μεγαλώνει κι η καρδιά».

~Το θέμα δεν είναι να πονάω εγώ εμένα κουβαλώντας χθεσινά χρέη,

όμως είναι χρέος μου να ελευθερώσω τον Εαυτό μου

με το να αντιληφθώ γιατί πόνεσα χθες.

~Θέλω να είμαι ελεύθερος.?

Αλήθεια το θέλω,

η θέλω μόνο να με ακούω να το λέω?

~Αν θέλω λοιπόν,

τότε το πρώτο βήμα είναι να μάθω από τον εαυτό μου πως έζησε χθες,

να τον συγκρίνω με το Τώρα μου,

και να τραβήξω νέο δρόμο ευχαριστώντας τον που ακόμα θέλει να είναι ελεύθερος.

~Δεν είναι δύσκολο να θέλω να είμαι ελεύθερος,

το δύσκολο είναι να το κάνω..

~Όμως, ξέρεις...

Και τι είναι εύκολο σήμερα..

~Άντε μαγκάκι Εαυτέ μου,

εύχομαι να ταξιδέψουμε παρέα Τώρα κι εξής..

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Ελλάδα 2/11/2013

(Βιώματα)

...ώρα "μου

...ώρα "μου

Είναι η ώρα "μου,

είναι η ώρα να πάω παρακάτω..

~Κατ ακρίβεια, δεν το λέω "Εγώ αυτό,

ούτε πιέζω να προχωρήσεις..

~"Εσύ είσαι έτοιμος,η να φύγεις από τη θέση που είσαι Τώρα, να την αφήσεις,

και με τη πίστη στο μονοπάτι σου να εξελίξεις το βήμα και το ρυθμό σου..

~Αν "Εσύ δεν ήσουν έτοιμος,η να πετάξεις, τότε,

Τώρα θα μιλούσες με άλλο πρόσωπο,

που δεν θα ένιωθες τη πίεση που νιώθεις όταν μιλάς "μαζί μου..

~"Είμαι μόνο ένα κανάλι και τίποτα άλλο" ..θυμάσαι ε..

~Θυμάσαι και τις προσευχές και θυμάσαι και τα όνειρα που έκανες?

~Θυμάσαι που ήθελες να ρθει η ώρα που θα δεις τη πόρτα,

και χωρίς φόβο θα τη περάσεις κιόλας?

~Θυμάσαι πόσους διαλογισμούς και πόσες προθέσεις έκανες,

για να ανοίξει ο νους και να χωρέσει το Πνεύμα μέσα του?

~Θυμάσαι πόσα βιβλία διάβασες και πόσο περίμενες και παρακαλούσες,

να έρθει η στιγμή που θα βγάλει φτερά ο νους Σου.!

~Θυμάσαι αμέ, πως δε θυμάσαι.!

~Τότε αφού θυμήθηκες τα όνειρα σου,

τι έκανα "Εγώ και μου λες πως τρέχω και σε τρέχω?

~Εγώ με τη ταχύτητα που περπατούσα περπατάω και Τώρα,

κι Εσύ εξελίχτηκες τόσο,

που Τώρα πια θα χρειαστούμε να έχουμε κοινό ρυθμό για να συνεχίσουμε στο μονοπάτι..

~Σκέψου κάτι..

>Αυτά που ζητούσες, μήπως έρχονται μέσα από "εμένα σαν διάμεσο?

<Η Εγώ βιάζομαι κι έτσι Εσύ θα χρειαστείς να περιμένεις κι άλλο για να φτάσεις εκεί που είχες ζητήσει?

~Ξέρω πως ο Θεός έχει το τρόπο του,

ξέρω πως η αλλαγή πονά,

ξέρω πως η αλλαγή είναι Εσωτερική,

ξέρω πως για να αλλάξω

θα χρειαστώ να τα βάλω με τους φόβους μου, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος,

ξέρω πως γα να ανακαλύψω τα φτερά μου,

για να ανακαλύψω τα όνειρα μου,

τότε θα χρειαστώ να πάω στην άκρη του γκρεμού, και να πέσω,

ευχόμενος πως θα πετάξω..

~Η Συγχρονικότητα δεν κάνει λάθος.

~Αυτό που ζω, ΑΝ με εμπιστευτώ μέσα του, την ώρα που το ζω,

τότε αυτόματα δηλώνω ότι εμπιστεύομαι τον Ανώτερο_Εαυτό μου,

και περιμένω τη βοήθεια του στη δύσκολη αυτή στιγμή, Τώρα..

~Αν Επιλέξω να εμπιστευτώ πως όλα αυτά είναι βήματα μόνο,

που με πάνε στο σκοπό μου,

τότε αυτόματα θα εστιάσω και στο Μελλοντικό Τώρα που θέλω να ζήσω,

ενώ παράλληλα θα επικεντρώνομαι στο παρόν που ζω Τώρα για να μη φάω τα μούτρα μου..

~Αν η κατάσταση που ζω δεν ταιριάζει με τα πιστεύω της καρδιάς μου, τότε αυτό που ζω,

είναι ένα μάθημα ακόμα,

σίγουρα δεν είναι το αποτέλεσμα που ονειρευόμουν..

~Όμως, για δες, το σύμπαν έστειλε τη βοήθεια που ζητούσα,

με τη μορφή του απέναντι,

που επειδή φοβάμαι του λέω ότι με τρέχει..

~Κι εγώ απλά αράζω, στις φοβίες που με κατατρέχουν...

~Ήθελα να εξελιχτώ θυμάμαι,

ονειρευόμουν να πετάξω θυμάμαι,

έκανα τόσα για να φτάσω εδώ και Τώρα,

και Τώρα αποφάσισα να αποκοιμηθώ ξανά...

~Αχ κι αυτός ο απέναντι που με τρέχει συνέχεια ρε..

~Λοιπόν, βρήκα τι θα κάνω...

<Θα λέω στο Θεό να Μου δίνει αυτά που θέλω,

μόνο έτσι όπως Εγώ τα θέλω,

και μόνο όποτε Εγώ μπορώ,

και μόνο όταν Εγώ του ζητώ,

και μόνο εύκολα προβλήματα και λύσεις να Μου δίνει

γιατί αλλιώς...>

...αλλιώς πάντα ο απέναντι θα με τρέχει κι έπειτα θα φωνάζω πως δεν υπάρχει Θεός,

και ποια αγάπη μας λες κι εσύ ρε μάστορα...

~Κι άντε τώρα και μ αυτόν τον απέναντι που με τρέχει όλη την ώρα ρε..

~Τελικά, έλα να σου πω Εαυτέ μου..

>Θέλω να πάω παρακάτω?

<Η θέλω κάποιον να μου φταίει για να μπορώ να παραμένω προσκολλημένος στις προσκολλήσεις μου?

<Αν θέλω προσκολλήσεις,

τότε τι μου φταίει ο απέναντι?

>Αν θέλω να πάω παρακάτω,

ε τότε καλά θα κάνω να περπατήσω και να πάψω να διαμαρτύρομαι, όταν το μυαλό μου διαφωνεί με τη καρδιά μου..

>Καλά θα κάνω να το θυμάμαι και να μην του δίνω τη σημασία που εκείνο θέλει..

>Καλά θα κάνω να συνεχίσω να περπατάω,

έτσι,

σίγουρα κάπου θα φτάσω..

~Κι όταν το κάνω αυτό,

όταν αποφασίσω να κοιτάξω μέσα στα όνειρα μου

κι όχι μέσα στα εμπόδια που μου κλείνουν το δρόμο,

τότε δεν θα μου φταίει κανείς,

ούτε καν κι αυτός ο απέναντι..

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Πάφος, Κύπρος 9/8/2016

(Βιώματα)