~Το κλειστό βιβλίο

~Το κλειστό βιβλίο

Όταν πριν κάποια χρόνια έμπαινα σε βιβλιοπωλείο, δεν τολμούσα καν να ψάξω στα ράφια για το σωστό book..

...χε χε....

Κοιτούσα δειλά δειλά μην με κοιτάζουν τα μάτια του κόσμου και ρεζιλευτώ,

(έτσι νόμιζα τότε),

 κι ύστερα εστίαζα στο κέντρο της καρδιάς, στο κέντρο της Γνώσης.

>Ρωτούσα: "Πνεύμα, ποιος είναι ο λόγος που Τώρα βρίσκομαι σε αυτό το βιβλιοπωλείο? "

<Ύστερα από λίγο ένιωθα κάτι να τραβά τις αισθήσεις μου προς μια κατεύθυνση..

~Κάποιες φορές ναι, βρισκόμουν εκεί για να με αφήσω να με Επιλέξει το καταλληλότερο βοήθημα, που ήταν κάποιο βιβλίο.

...κι απλά το πλήρωνα και έφευγα.

~Αφού το βιολί-βιολάκι συνέχισε για κάμποσο καιρό, κάποια στιγμή σταμάτησα να επισκέπτομαι τα βιβλιοπωλεία,

άρχισα να αξιοποιώ μονάχα τις αισθήσεις σαν βοηθήματα προσέγγισης της Γνώσης.

 ~Αυτό που συνειδητοποίησα ήταν ότι αφού έφτασα να δέχομαι συγκεκριμένες πληροφορίες και παράλληλα να Επιλέγω να τις εμπιστεύομαι τυφλά σχεδόν, τότε πια είχα περάσει τα σύνορα του υπαρκτού..

~Περπατούσα στο δρόμο της γνώσης, της ανεξάντλητης πληροφόρησης καταρρίπτωντας κάθε βιβλίο,

απλά και μόνο με την Εμπιστοσύνη που έδειχνα στα Χνάρια του αόρατου.

~Αυτό που συνέβαινε συνέχεια με Επιλογή με έφερε στο σημείο της απόλυτης Επαφής με τον Εσωτερικό_διδάσκαλο: 

"Τον Πανταχού_Γνώστη"

~Από κει και ύστερα μέχρι τώρα, τη στιγμή αυτή που μιλούμε, το μόνο που συνέβη ήταν να διανύσω μια ολόκληρη στιγμή, μόνο.

~Τη στιγμή της απόλυτης_εμπιστοσύνης.

~Η γνώση ανήκει παντού.

Η εμπιστοσύνη όμως σε αυτήν ανήκει μόνο σε αυτούς που εμπιστεύονται ένα απαλό φτερούγισμα κάποιου πουλιού,

που απλά άνοιξε τα φτερά του για να πετάξει στο απέναντι δέντρο.

~Οι θεοί άφησαν όλη τη γνώση Ελεύθερη,

γι αυτούς που σεβάστηκαν το Κλειστό_Βιβλίο.

~Όλοι μας είμαστε αποσπάσματα μιας "Ζωντανής_Βιβλιοθήκης".

Αυτό που οφείλουμε στον Εαυτό μας είναι να διαβάσουμε τα αποσπάσματα μας και να ολοκληρώσουμε το Προσωπικό_Συλλογικό βιβλίο μας,

βιώνοντας το στο «Εδώ και Τώρα».

~Δεν βρήκα ποτέ το λόγο να μην με εμπιστευτώ,

βρήκα όμως λόγους άπειρους να το κάνω.

~Κι αφού το έκανα,

αφού έπεσα στο κενό, 

τότε πέταξα με τα φτερά της αγάπης.

...Και έτσι είναι

Κάλι Γιούγκα

Ενεργειακή_Κουνταλίνι © Κύπρος 20/8/2013

(Βιώματα)